Jhim en Marcial schreven een boek
Door Jelle Klaas
‘Jhim is boos’
Wilders’ Ring van Discipelen door Jhim van Bemmel leest als een ruim tweehonderd pagina’s tellend betoog van een rancuneuze, licht verstandelijk beperkte en dronken dertienjarige die het, na een middag in de kroeg, ‘eens allemaal heeft opgetypt’. De spelfouten, de verkeerd geplaatste aanhalingstekens, de volstrekt idiote metaforen en het stelselmatig door elkaar halen van tegenwoordige en verleden tijd maken het lezen van het boek, nog los van de inhoud, tot een martelgang.
‘Terwijl ik terugliep, vergezeld van eerdergenoemde dame,richting de uitgang, dacht ik aan datgene wat me tijdens het gehele gesprek was opgevallen: Agema had heel vaak de naam Wilders genoemd. De volledige onderwerping en loyaliteit werden me toen, zonder dat ik het direct als dusdanig duidde, al duidelijk.’
Zonder dat hij het duidde werd het Jhim dus duidelijk: er was sprake van volledige onderwerping aan tiran Wilders. Wat doet Wilders, van wie menig Noord- Koreaanse leider volgens Jhim nog wat kan leren, dan de hele dag op kantoor?
‘Wanneer iemand zich wellicht eens afvraagt wat Wilders zoal de gehele dag uitvoert in zijn kantoor, welnu, daar zit ook veel “brandjes blussen” bij tussen zijn vertrouwelingen. Ik noemde Wilders ook wel eens “hoofd Bijzaken”. Deze was eigenlijk grotendeels maar met bijzaken bezig.’
Dan over naar de inhoud. Jhim is boos omdat hij niet meer in de Kamer mocht en de vriendjes van Wilders wel. Ook was Jhim jarig en had hij taart mee, maar dat werd niet in de notulen opgenomen, maar toen Sietse jarig was stond het er wel in. En dat is niet eerlijk. En daarom zijn Wilders en zijn vriendjes stom.
Is er dan niets uit Jhim’s boek te halen? Nou, het feit dat de PVV dit soort louche ex-ondernemers met het intellect van een zeegarnaal als Kamerlid weet te installeren, is leerzaam. Verder de observatie dat de media Wilders onvoorstelbaar soft behandelen; dat hij alleen maar tegen moslims is omdat hij er stemmen mee kan winnen; en dat hij zijn ideologie volledig heeft overgenomen van Hirsi Ali. Dat Wilders het kabinet echter zou hebben laten vallen omdat hij boos was op Hero, de ‘onthulling’ die de pers uit het boek oppikte, is te stompzinnig om serieus te nemen.
‘Geert Wilders Ontmaskerd’
Het boek van ex-beroepsmilitair Marcial Hernandez is weliswaar beter geschreven, maar is nog steeds moeilijk door te komen. Hernandez is een koning in het uitwerken van volstrekt irrelevante details. Zo ben ik nu onder andere bekend met zijn reisschema op de eerste dag naar Den Haag (door zijn vrouw naar Zwolle gebracht met de auto want vanuit Kampen reden geen treinen op dat tijdstip, daarna met de trein naar Den Haag) en zijn kledingkeuze op 19 maart 2010 (zijn zwarte ruitjeskostuum met grijze zijden stropdas).
Hernandez heeft wel terechte kritiek op de manier waarop de Wilders de Kamerleden enkel als stemvee gebruikt. Ook hij geeft een helder beeld van de dictatoriale praktijken en vriendjespolitiek van Wilders. Zo werd in een bespreking van een half uur het verkiezingsprogramma voorgelegd aan de fractie. De Kamerleden kregen via de media te horen van de Catshuis-breuk en er was geen enkele ruimte voor eigen initiatief. Het enige mailtje van Wilders aan de fractie in die tijd ging over de Efteling (Wilders’ favoriete attractie: Droomvlucht).
‘Kopstoot-Hernandez’ is overigens ook geen lekker type: nationalist, Israël-fanaat en fervent militair. Marcial zou het liefst straaljagers kopen en het leger inzetten tegen de ‘massa-immigratie’. Hij is dan ook teleurgesteld in het PVV-standpunt over het leger (Henk en Ingrid vinden het niet belangrijk dus er mag op defensie worden bezuinigd).
Hij beschrijft ook de discussie binnen de PVV over het ritueel slachten. Dion Graus was vóór een verbod. Hernandez was tegen want, zo legt hij uit: alleen de Joden worden er slachtoffer van. Na een verbod kunnen zij, als nette mensen, niet meer ritueel slachten, terwijl de Moslims natuurlijk gewoon ondergronds gaan met hun praktijken.
Praktijk
Het is beangstigend om te lezen hoe het er bij de derde partij van Nederland in de praktijk aan toe gaat. Wilders wil macht hebben, niet door zinnige voorstellen in te dienen maar door de aandacht te trekken met platte retoriek, racisme en haat zaaien. Zijn eigen fractie gebruikt hij als willoze sukkels, zoals hij zijn kiezers bedondert door zich af en toe sociaal voor te doen.
Ondanks de af en toe geestige LPF-fratsen die beschreven worden, houd je een treurig gevoel over aan beide boeken van deze rancuneuze witte mannen. Zij kozen voor een racistische, neoliberale partij en staan nog steeds voor die politiek. Deze vijanden van onze vijanden zijn echt niet onze vrienden. Koop deze boeken dan ook alsjeblieft niet, want voor een goede analyse van de PVV zijn beide hooguit nuttige voetnoten.
Jhim van Bemmel – Wilders’ Ring van Discipelen
Uitgeverij: Free Musketeers, 220 pagina’s / € 17,95
Marcial Hernandez – Geert Wilders ontmaskerd
Uitgeverij: Aspekt, 256 pagina’s / € 16,95