Islamofobie en antisemitisme laaien op in het westen

Na de gevangenisuitbraak van Hamas en de daaropvolgende opschaling van bombardementen en geweld door de Israëlische staat laait islamofobie en antisemitisme in westerse landen op. Net als de gewapende strijd van de Palestijnen ontstaat discriminatie ook niet in een vacuüm, maar kent het een voorgeschiedenis.

Na de aanslagen van 9 september 2001 zijn moslims over de hele wereld – en specifiek Afghanen en Irakezen – verdacht gemaakt en ontmenselijkt om de oorlog in het Midden-Oosten tegen de Taliban en later ISIS te vergoelijken. Dat Hamas nu gelijkgesteld wordt aan ISIS moeten we ook in dit licht zien. De recentelijk aangenomen wetten in Frankrijk tegen het dragen van religieuze kleding tonen dat deze verdachtmakingen aan de orde van de dag zijn en moslims nog altijd worden afgeschilderd als vijfde colonne.

Antisemitisme is nooit weggeweest, maar heeft wel een razendsnelle opmars gemaakt in het kielzog van extreemrechtse en antisemitische complottheorieën die welig tierden in de anti-coronabeweging. Het Centrum Informatie en Documentatie Israël pretendeert zich daartegen te verzetten, maar maakt de strijd tegen antisemitisme volledig ondergeschikt aan zionisme, dat diep islamofoob is.

Het geweld en de intimidatie die nu oplaaien tegen moslims en Joden kunnen we niet loskoppelen van deze context. Zo zien we dat extreemrechtse partijen nu opkomen voor het lot van de Palestijnen, wat voorheen vrijwel ondenkbaar was. In Urk, waar hevig verzet was tegen de coronamaatregelen en teststraten in brand werden gestoken, werden Israëlische vlaggen verwijderd of kapotgemaakt.

Internationaal worden synagogen en moskeeën beklad. Veel media richten zich op het vermeende religieuze karakter van de strijd en versterken daarmee de onderlinge haat. Naast intimidatie, is er ook dodelijk racistisch geweld: nadat Joe Biden de leugen overnam dat Hamas veertig baby’s zou hebben onthoofd, besloot een Amerikaanse verhuurder zijn islamitische huurders te confronteren en vermoordde hij daarbij een jongen van 6.

Bij protesten in binnen- en buitenland zien we tot nu toe gelukkig erg weinig islamofobie of antisemitisme. Het is aan activisten om de ware koloniale en imperialistische kern van de bezetting van Palestina te blijven benadrukken.