Ierland: protest tegen ‘drooglegging’

Op 11 oktober werd in Dublin massaal gedemonstreerd tegen het plan om water voortaan in rekening te brengen. Het lijkt de druppel te zijn voor de Ieren die al jarenlang te maken hebben met rigide bezuinigingseisen vanuit de Trojka (EU-IMF-ECB).

Nog niet eerder was een Iers antibezuinigingsprotest zo activerend en breed gedragen. De organisatie hoopte op meer dan 10.000 betogers, maar dat werden er tussen de 80.000 en 100.000.

De Ieren begonnen hun verzet lokaal door installateurs te verhinderen watermeters te plaatsen in de wijken. In verschillende buurten kwam de politie in actie om de protesterende bewoners van de straat te vegen. Ook zijn er al oproepen gedaan tot het niet betalen van de rekeningen die vanaf januari op de mat gaan vallen en hebben mensen ongeopende enveloppen van Irish Water teruggestuurd met de boodschap: ‘We already pay for water, it’s not yours to sell’ en ‘We won’t pay’.

De stevige acties in de wijken laten zien dat de demonstratie in Dublin geen eenmalig succes is. Aan de demonstratie zelf was evenzeer af te lezen dat mensen vastberaden zijn, bewust van het feit dat de bevolking wordt geslachtofferd voor het spekken van de rijken.

Demonstranten droegen borden met teksten als: ‘Recovery for the rich – But we can’t make ends meet’ en ‘Water charges draining workers dry’. De demonstranten verdedigden toegang tot water als een mensenrecht: Ierland heeft er voldoende van, en het mag niet gebruikt worden om een schuld af te lossen die de hunne niet is. Bovendien wordt er al betaald voor water door middel van indirecte belastingen.

Het water staat de Ierse bevolking letterlijk tot aan de lippen. Door alle bezuinigingen en lastenverhogingen van de afgelopen jaren zijn veel huishoudens in de problemen gekomen. Het afnemen van hun recht op water is volgens veel Ieren het omslagpunt richting breder verzet.

Daar waar Irish Water probeerde watermeters te installeren was er niet alleen protest. Op veel plaatsen werden wijkbijeenkomsten gehouden, die vervolgens leidden tot een ongekende politieke mobilisatie. Dit heeft uiteindelijk het protest in Dublin zo groot gemaakt. Door heel Ierland zijn lokale actiegroepen opgericht, vastbesloten om dit prille succes door te zetten.

Het waterprotest is een belangrijk onderdeel van een bredere beweging tegen de bezuinigingen. Er waren al groepen die zich in dat kader georganiseerd hadden, zoals de Anti Austerity Alliance en People Before Profit. Nu met het in rekening brengen van het water meer mensen tot actie bereid zijn, is het zaak om samen met de jonge wijkcomités het momentum te pakken en de beweging uit te bouwen. Zoals een man in Dublin zei: ‘Dit is pas het begin.’