Hoge opkomst lerarenstaking MBO
Door Mark Kilian
Omdat het cao-overleg is vastgelopen, voeren de docenten op het MBO al bijna twee maanden actie. Op 25 maart werd al gestaakt in Groningen, en in april in de regio’s Arnhem-Nijmegen, Roermond en Rotterdam.
De leraren protesteren vooral tegen de enorme werkdruk. Zo gaf docente Petra op het podium aan dat ze voor het voorbereiden van een les van anderhalf uur nog maar zes minuten heeft. Maar ook hebben leraren al jaren een feitelijke nullijn achter de kiezen. Daarnaast zijn flexibiliteit en een ouderenregeling inzet van het conflict.
De opkomst in Amsterdam was boven de verwachtingen van de bond zelf. Een deel van de stakende docenten moest zelfs buiten het Muziekgebouw staan. Met vierduizend aanwezigen, lag het aantal zestig procent hoger dan zich de dag ervoor op de site hadden aangemeld (2400). Dit toont het potentieel voor verdere acties.
De meeste stakers kwamen uit Amsterdam, Rotterdam, Utrecht, en Groningen, maar ook scholen uit Limburg en Friesland waren vertegenwoordigd. Veel docenten hadden eigengemaakte borden, met teksten als ‘Kwaliteit is is mijn prioriteit, maar niet in mijn eigen tijd.’
De stakers hoorden speeches aan van vakbondsleiders, onder wie Corrie van Brenk, wat werd afgewisseld met muziek. De voorzitters van de onderwijsvakbonden riepen de MBO Raad op minder geld te steken in ‘mooie bestuursgebouwen’, maar te investeren in mensen.
Wat nu?
De mate van betrokkenheid van docenten bij de staking is nog laag, vooral buiten de oorspronkelijke ‘speerpunten’ van de estafettestaking. Bij de MBO Utrecht namen 30 van de 400 docenten deel, en bij het ROC Midden-Nederland 118 van de 1800. Dat is nog geen tien procent, wat volstrekt onvoldoende is voor solide stakingsactie. Het is de vraag of dit verandert zolang de huidige estafettestrategie niet wordt verlaten voor iets geloofwaardigers, zoals toewerken naar een algemene landelijke MBO-staking.
Honderden docenten stemden met hun voeten. Ze kwamen naar het Muziekgebouw en waren binnen een uur weer weg. Het programma was dan ook weinig spannend, met een bond die er tot nog toe de voorkeur aan geeft de regering vriendelijk op te roepen om te luisteren.
Buiten het programma om bleek diepere onvrede van de stakers. Sommige docenten vertegenwoordigden met nog geen handvol collega’s scholen met honderden personeelsleden. Ze klaagden over het gebrek aan mobilisatie. Maar op die plekken zouden actieve vakbondsleden de huidige campagne juist moeten aangrijpen om een netwerk van collega’s te organiseren met het oog op nieuwe actie, lokaal of landelijk. Op die manier zou de strijdbaarheid van de bonden ook een nieuwe impuls kunnen krijgen.
De Algemene Onderwijsbond (AOb), CNV Onderwijs, Abvakabo FNV en FvOv hebben meer stakingen en acties aangekondigd als de MBO Raad niet op de eisen ingaat. Het lijkt erop dat dat nodig zal zijn als we structurele investering willen in ons onderwijs.
Solidariteit: Minder, minder, minder werkdruk!
