Hoe lang tot de volgende explosie?
Door Max van Lingen
In eerste instantie zei de politie dat ‘de man werd aangehouden nadat hij zou hebben geroepen dat hij een wapen had. De man verzette zich tegen zijn aanhouding en de politie gebruikte daarom geweld tegen de man om hem over te brengen naar het politiebureau.’ Een ooggetuige verklaarde echter: ‘Ik stond er nog geen vier meter vandaan en ik heb die man niets horen roepen over een pistool. Hij liep weg en werd door vier agenten besprongen.’
De verklaring van de politie vervolgt: ‘Onderweg naar het politiebureau werd hij onwel. De agenten startten met reanimatie en een ambulance bracht de man in zeer kritieke toestand over naar het ziekenhuis.’ Dit deel van de verklaring werd teruggetrokken nadat uit videobeelden bleek dat Henriquez al buiten bewustzijn was voordat hij in de politiebus verdween. Op de vraag waarom hij in deze staat in een politiebus verdween, en niet in een ambulance, blijft vooralsnog onbeantwoord. Het is echter wel duidelijk dat zonder de videobeelden de politie opnieuw met haar leugens zou zijn weggekomen.
Selectief
Onlangs gaf de Haagse raadsheer Joep Verburg aan dat het Openbaar Ministerie (OM) steeds vaker overgaat tot vervolging van agenten en dat agenten daarbij steeds vaker veroordeeld worden. Dat komt niet doordat het OM doortastender is gaan optreden. In plaats daarvan leggen mensen zich minder vaak neer bij een besluit van het OM om niet tot vervolging over te gaan. Dat agenten steeds vaker veroordeeld worden komt volgens Verburg ‘doordat we in toenemende mate beschikken over met smartphones of straatcamera’s opgenomen beelden van een incident. Die beelden geven aan dat de weergave van de politie in een proces-verbaal nogal eens selectief is.’
Dat is natuurlijk geen nieuws voor de jongeren in de Schilderswijk die op dagelijkse basis geconfronteerd worden met geweld en racisme door de politie. Toen jongeren in de Schilderswijk naar aanleiding van de dood van Henriquez in opstand kwamen, twitterde het Actiecomité herstel van vertrouwen: ‘Hier waarschuwen we al anderhalf jaar voor’. Uit onderzoek van het actiecomité in de Haagse buurten Transvaal en Schilderswijk bleek dat de Haagse politie stelselmatig haar boekje te buiten gaat, provoceert, discrimineert en geregeld excessief geweld gebruikt.
Racisme
Desondanks proberen politici de problemen bij de politie onder het vloerkleed te schuiven. Vlak na de dood van Henriquez verklaarde de Haagse burgemeester Jozias van Aartsen: ‘Racisme bestaat niet binnen het Haagse korps en ook niet binnen de Nederlandse politie.’ Geconfronteerd met verschillende verklaringen van voormalige Haagse agenten die het tegendeel beweerden, werd Van Aartsen gedwongen toe te geven dat er wel degelijk racisme ‘voorkomt’ bij de politie. Tegelijkertijd bleef hij halsstarrig weigeren de hand in eigen boezem te steken. Volgens hem was de explosie van onvrede in de Schilderswijk het gevolg van de warmte en de ramadan.
Daar komt bij dat politici zich meer zorgen lijkt te maken om gesneuvelde ruiten dan om de dood van een zwarte man als gevolg van politiegeweld. Mark Rutte sprak bijvoorbeeld naar aanleiding van de gebeurtenissen in de Schilderswijk van ‘achterlijke gladiolen’, terwijl hij over de dood van Henriquez niet meer zei dan te begrijpen ‘dat je daar, dat hebben wij allemaal, emoties bij hebt’. Deze uitspraak van de Nederlandse minister-president staat symbool voor de hypocriete houding van de politiek.
Daar komt nu bij dat activisten die zich terecht kwaad maakten over de gewelddadige dood van Henriquez – en het structurele racisme en geweld bij de politie – buitenproportioneel zware straffen krijgen, terwijl de agenten die verantwoordelijk zijn voor de dood van Henriquez in vrijheid een onderzoek af kunnen wachten dat er zonder de videobeelden waarschijnlijk niet eens was geweest. Dat komt doordat de agenten die verantwoordelijk zijn voor de dood van Henriquez geen uitzonderingen zijn. Daarom doet de politiek er alles aan om hun gewapende tak uit de wind te houden. Tegelijkertijd creëren ze daarmee alleen maar meer onvrede en is het wachten op de volgende explosie.