Hoe Den Haag verWilderst

Deze week ontving Wilders Le Pen in de Tweede Kamer. De ontmoeting is een mijlpaal voor Wilders. Hij probeert richting de Europese verkiezingen een coalitie te vormen met andere extreemrechtse partijen. Terwijl de media in de Nieuwspoort aan de lippen van beide politici hing, sloeg de politie buiten demonstranten in elkaar.
15 november 2013

Door Ewout van den Berg

Dit dag zou het ‘begin zijn van de bevrijding van Europa’ uit de handen van de ‘elite’. Maar Wilders zelf krijgt geld van een aantal grote financiers, en maakt daarmee structureel deel uit van deze elite. Ironisch genoeg komen de belangrijkste geldschieters van deze ‘nationalistische partij’ uit het buitenland.

Even ironisch, lijkt anti-Europeaan Wilders gebrand op de Europese subsidie die hij krijgt door deze coalitie, omdat andere geldbronnen opdrogen. In maart werd de nieuwe wet financiering politieke partijen aangenomen in de Eerste Kamer. De wet verplicht partijen donaties vanaf 1000 euro te registreren. De PVV stemde als enige partij tegen. Deze week werd bekend dat Wilders ook 270.000 euro van het geld voor de fractie gebruikt om een ‘onderzoek’ naar de eurozone te bekostigen.

Racismeprobleem

De context van de extreem-rechtse ontmoeting is het racismeprobleem in Nederland en Europa. Hoe diep dit geworteld is, blijkt in de discussie rond zwarte piet. Mensen beweerden met droge ogen: ‘Zwarte Piet is geen racisme, anders ga je maar terug naar eigen land’. Anderen zeiden nu ook het suikerfeest te willen afschaffen.

Zo blijkt hoe het racisme de afgelopen twintig jaar is ingebakken in een politiek waarin het woord racisme het werkelijke taboe is. Maar het zijn niet alleen de extreme reacties die veelzeggend zijn. Zoals theatermaakster Anousha Nzume terecht opmerkt tijdens haar krachtige optreden in Pauw en Witteman weet je bij Martin Bosma van de PVV tenminste wat je aan hem hebt: hij is een racist. Het werkelijke probleem is dat de rest van de politici hieraan meedoet.

In een interview met Radio 1 vond Asscher de kritiek van Brenninkmeijer ‘te algemeen’. Maar geconfronteerd met voorbeelden uit de praktijk, blijkt dat Asscher een dubbele standaard hanteert. De uitspraken van Turks-Nederlandse jongeren in een tv-uitzending over joden vond hij ʻoverduidelijk racistischʼ. Dat vond hij echter niet van de uitspraak van de Haagse PvdA-wethouder, die de komst van arbeidsmigranten uit Oost-Europa vergeleek met een natuurramp, ‘want je moet problemen wel kunnen benoemen’.

Bovendien gebruikt dit kabinet racisme om haar impopulaire beleid er door te drukken. Deze week maakte Klijnsma (PvdA) haar plan bekend om de uitkering drie maanden in te houden ‘bij onverzorgde of gelaatsbedekkende kleding of het vertonen van sociaal onaangepast gedragʼ. Klijnsma noemt hierbij de boerka als voorbeeld. Het handjevol boerkadraagsters wordt zo gebruikt als bliksemafleider om ons allemaal te disciplineren. Over het sociaal onaangepaste gedrag van politici die tienduizenden zorgwerkers ontslaan, hoor je de PvdA sinds de vorige verkiezingen niet meer.

Protest

De afgelopen week werd er ook geprotesteerd tegen racisme in Den Haag. Op dinsdag demonstreerden 200 mensen in de Schilderswijk tegen het racistische politiegeweld in de wijk. In een verslag van de regionale omroep waren agenten uit de school geklapt over de manier waarop geboeide arrestanten van Nederlands-Marokkaanse komaf in elkaar werden geslagen. Een jongen vertelde hoe hij bij het binnenleiden van het politiebureau buiten het zicht van de camera’s een schop in de rug kreeg, waardoor hij voor 100 procent arbeidsongeschikt raakte.

De demonstratie was georganiseerd door de AFA, en veel buurtbewoners sloten zich aan. Dit ondermijnde de pogingen van gevestigde media om de activisten weg te zetten als ‘extreemlinks’.

Tijdens de ontmoeting van Le Pen met Wilders, een dag later, vond er een kleine lawaaidemonstratie plaats. Sprekers hadden het over Wilders’ bondgenoten in Europa en een Griekse activiste van ReInform sprak over de hypocrisie van de gevestigde politieke partijen in haar land, waar Gouden Dageraad jarenlang zijn gang kon gaan.

Terwijl de media aan de lippen hingen van Le Pen en Wilders in de Nieuwspoort, sloeg de politie honderd meter verderop demonstranten in elkaar. Een jongen die op de grond lag werd op zijn hoofd geslagen met iets dat leek op de achterkant van een pepperspray-bus. Twee mensen werden gearresteerd, zogenaamd vanwege ‘het afwijken van de route’ (we stonden al een uur stil) of ‘belediging van een politieagent’.

Met dit gerichte geweld probeerde de politie te laten zien wie er de baas is in Den Haag. Dat ze het zelfvertrouwen heeft om dit voor de deuren van de Tweede Kamer te gebruiken, dwingt links tot nadenken. De discussie rond Zwarte Piet en de reactie op rapporten van Amnesty en ombudsman Brenninkmeijer laten zien dat steeds meer mensen bezorgd zijn over het racistische klimaat in Nederland. De taak aan links is om dit sentiment ook in politieke druk te vertalen. Hiervoor is een brede coalitie nodig van maatschappelijke organisaties. Het protest tegen Zwarte Piet morgen is hiervoor een eerste stap.