‘Het is bij de banken begonnen dus laten ze daar eerst maar geld gaan halen’
Foto (v.l.n.r.): demonstranten Willem, Betty, Omira en Hannie tijdens de manifestatie ‘Samen sterk voor het publieke werk’ op het Plein in Den Haag
Door John van Mullem
De opkomst op het Plein was goed, gezien de relatief korte mobilisatietijd die eraan vooraf was gegaan. Niet verwonderlijk ook als je kijkt welke bezuinigingen het kabinet in petto heeft voor de publieke sector. Niet alleen dreigen er 4000 ambtenaren ontslagen te worden waardoor de dienstverlening van de overheid zal verschralen. Ook zal er onder andere in de zorg en de uitkeringen van bijvoorbeeld jonge gehandicapten worden gesneden. Samen met vele andere maatregelen zou dit een diepe uitholling van de publieke sector betekenen.
Veel van de aanwezigen vrezen voor hun baan. Willem die samen met ongeveer tien collega’s van de gemeentelijke groenvoorziening is gekomen, staat er tegen de bezuinigingen en vreest voor zijn eigen baan. Over dat hij en zijn collega’s moeten lijden onder het bezuinigingsjuk van het kabinet is hij heel duidelijk: ‘Het is bij de banken begonnen dus laten ze daar eerst maar geld gaan halen, die zijn tenminste rijk zat.’ Op de vraag of hij bereid is hardere acties te gaan voeren antwoordt hij volmondig: ‘ja.’
Marktwerking
Ook Betty, momenteel nog werkzaam bij TNT, vreest terecht voor haar baan. Volgens haar moet de overheid beter haar best doen om de werkgelegenheid te garanderen en niet zoals bij TNT eerst de marktwerking invoeren en daarna de schuld en verantwoordelijkheid bij de markt leggen. Maar niet alleen de zorg om haar baan heeft haar naar de demonstratie doen komen. Het is het principe van waar de rekening komt te liggen: ‘Wat mij betreft gaan we staken. De rekening van de crisis behoort niet bij de normale hardwerkende mens te liggen. Daarvoor moeten ze bij de top van het bedrijfsleven zijn.’
Omira is verpleegkundige in het diaconesseziekenhuis in Utrecht: ‘Het is nu al moeilijk genoeg in de zorg. Iedereen zegt dat patiënten niets tekort mogen komen, maar de bezuinigingen hebben al veel invloed op de patiënten.’ Betreffende het algemene beeld over verpleegkundigen dat ze niet in actie kunnen komen wegens de maatschappelijke functie van verpleegkundigen heeft zij een duidelijk weerwoord: ‘In onze beroepscode staat dat patiënten niet mogen lijden onder de acties van verpleegkundigen, maar ten eerste lijden ze al onder het overheidsbeleid. Dus is ten tweede elke actie die we voeren een noodzakelijk kwaad om ze van dat lijden te verlossen.’
Omira stelt een duidelijke eis: ‘Meer handen aan het bed.’ Ook over de mensen die gebruik maken van de gezondheidszorg maakt zij zich ernstige zorgen: ‘De zorgverzekeringen worden steeds duurder, maar het basispakket wordt uitgekleed. Hier klopt natuurlijk helemaal niets van. De zorg wordt voor sommigen mensen gewoon te duur.’ Tevens worden volgens Omira de carrièreperspectieven van verpleegkundigen ondermijnd als er een sociaal leenstel wordt ingevoerd of de collegekosten worden verhoogd. ‘Het wordt voor verpleegkundigen dan bijna onbetaalbaar om wat bij te leren.’
Hannie is reeds gepensioneerd maar heeft vroeger bij een nutsbedrijf gewerkt. Op de vraag waarom zij hier vandaag aanwezig is antwoordt zij: ‘Ik word waarschijnlijk getroffen door de bezuinigingen in de AOW en pensioen. Maar vandaag ben ik hier om me solidair te tonen met de nog werkende medeburgers.’ Op de vraag of er een bezuiniging is die haar echt raakt, zegt ze: ‘Het is allemaal erg. In plaats van de rijken de crisis laten betalen leggen ze de rekening neer bij de normale burger. Ik vind de maatregel om mensen op de sociale werkplaats in de bijstand te stoppen wel heel erg schokkend. Zo ga je niet met mensen om.’
Afwachtend
Op het podium op het Plein vond helaas een slap debat plaats tussen de JOVD (de jongerenclub van de VVD) en de FNV. Edith Snoey deed als voorzitter van de AbvaKabo haar best om strijdbaar over te komen, maar riep helaas alleen op voor solidariteit met de werknemers van de sociale werkplaats en gaf verder niet aan wat de volgende stappen zouden moeten zijn. Ook FNV-voorzitter Agnes Jongerius onderstreepte de afwachtende houding van de bondsleiding. Zij kwam niet verder dan dat de FNV het nieuwe kabinet ‘zal volgen bij elke stap die het zet’ – dit nota bene op de vooravond van de lancering van de megabezuinigingen.
Uit het publiek kwam duidelijk naar voren wat de enige juiste volgende stap is: ‘actie, actie!’ Die toon sloot ook beter aan bij de protesten elders in Europa. De hele dag stond in het teken van demonstraties, stakingen en werkonderbrekingen tegen de bezuinigingen. Ook een Nederlandse delegatie van FNV Bondgenoten met honderden deelnemers reisde vandaag af naar Brussel om samen met tienduizenden andere Europeanen te demonstreren. Spanje werd zelfs platgelegd door een algemene staking en ook in onder andere Griekenland, Italië en Ierland vonden er massale betogingen en stakingen plaats. De overkoepelende boodschap: wij gaan de crisis niet betalen!
Zie de reportage van het NOS-journaal over de grote betoging in Brussel