Grote opkomst in Kollum, maar politie werpt schaduw over Pride
Foto van de Pride in Kollum (bron Twitter: @romkema_s)
Nadat bekend werd gemaakt dat er een Pride zou plaatsvinden in Kollum, werd het inmiddels schoongemaakte bankje weer ondergespoten: ‘rot op! vergiftig jullie eigen kinderen’. Ook op het internet ontstond er felle weerstand en dreigementen. Er gingen verhalen rond over knokploegen die opgericht zouden worden en met vuurwerk op de bezoekers wilden gooien. Deze haatreacties en dreigementen waren voor activisten van onder andere XR Friesland en AFA Fryslân reden om ook naar Kollum te komen. Extreemrechts zou niet welkom mogen zijn en moet van queer mensen afblijven.
De opkomst tijdens de Pride was indrukwekkend, met naar schatting zo’n 500 mensen die samenkwamen in het Friese dorp. Na een korte toespraak begon de botentocht en mars langs het kanaal, een krachtig gezicht in een klein dorp getroffen door homofobie. Op het einde werden de bezoekers bedankt door de organisatoren, met queer Kollumers aan het woord die waren opgegroeid in het dorp.
Hoewel ongure types en groepjes zich verzamelden tijdens het evenement, was het voor extreemrechts snel duidelijk dat ze de sjaak zouden zijn als ze iets zouden uitspoken. Extreemrechts tuig heeft wel het zelfvertrouwen om midden in de nacht een bankje te bekladden, maar kan in het openbaar niet de aantallen mobiliseren om haar agenda van haat kracht bij te zetten. Dit ligt in lijn met de ervaring in Rotterdam waarin honderden lhbtqi+ers een klein groepje nazi’s overstemden.
Politiegeweld
Het werd echter duidelijk dat de undercoveragenten die rondliepen tussen het publiek hun pijlen niet hadden gericht op extreemrechts, maar op een denkbeeldige vijand. Een activist werd zonder reden gevraagd om zich te identificeren, iets wat je in principe mag weigeren. Maar toen de activist zich niet wilde identificeren, werd deze in een nekklem afgevoerd door een politieagent naar een zijstraatje. Er kwamen drie politiebusjes aangereden en binnen no-time stond de zijstraat vol met politieagenten.
Activisten die op de situatie waren afgekomen en vroegen naar de reden van arrestatie en bekendmaking van dienstnummer, werden niet te woord gestaan. In plaats daarvan werden ze hardhandig weggedrukt en verteld dat de politie “dit voor onze veiligheid doet”. Ondertussen riepen de organisatoren van Pride dat we gewoon door moesten lopen met de mars. Tot zover de solidariteit van de organisatie.
Ongeveer een uur later werd de activist vrijgelaten, met geen andere reden dan “weigering van eerste vordering identificatie”. De politie kon geen reden geven waarom ze überhaupt om een ID-kaart vroegen. Dit incident is niet los te zien van de toenemende politierepressie en schending van het demonstratierecht. De gigantische opkomst laat zien dat we extreemrechts weg kunnen houden door aantallen, maar dit zou nooit moeten betekenen dat we oogkleppen op moeten doen wanneer één van ons wordt aangevallen door de politie.
De Pride begon nota bene ooit met rellen tegen politierepressie rond de Stonewall Inn. Zoals deelnemer aan deze rellen, Marsha P. Johnson, ooit zei: ‘no pride for some of us without liberation for all of us’.
Dat lhbtqi+ers een Pride organiseerden in reactie op extreemrechtse intimidatie is erg belangrijk. Ook op plekken waar onze gemeenschap niet groot is, of misschien nog niet goed georganiseerd, is het belangrijk om zichtbaar en solidair te zijn. Veel inwoners van Kollum waren blij met de toon van acceptatie en vrijheid om jezelf te zijn. Maar een insteek die zich beperkt tot leuzen zoals ‘jij hoort erbij’ tonen ook de limieten van liberale identiteitspolitiek. De oorsprong van Pride ging namelijk over het vechten tegen politierepressie, het grootkapitaal en de daaruit voortvloeiende onderdrukking van queer mensen. Deze les zouden we nooit moeten vergeten.