Grootste klimaatprotest ooit is stap in de goede richting
Hoewel dit een duidelijk teken is van toenemend klimaatbewustzijn, worden de protesten door sommige linkse critici scherp bekritiseerd. De meest gehoorde kritiek is dat de acties inhoudelijk tekort schoten: uit angst om het gematigde publiek te vervreemden, of vanwege het eigenbelang van de organisatoren.
Er werden geen duidelijke eisen geformuleerd, de route van de demonstratie was weinig effectief en in de organisatie zaten vertegenwoordigers van groepen die twijfelachtige banden met het bedrijfsleven hebben. Van daadwerkelijke systeemkritiek of een politieke agenda was geen sprake. Op deze punten schoot de PCM inderdaad tekort. Desondanks gingen nooit eerder dergelijke aantallen mensen de straat op tegen klimaatverandering.
De PCM is daarom een belangrijke stap voorwaarts voor de klimaatbeweging. Het is vervolgens aan antikapitalistisch links om binnen deze beweging meer fundamentele systeemkritiek naar voren te brengen. Dat kan alleen door deel te nemen aan deze acties en betrokken te zijn bij de interne discussies.
Een goed voorbeeld hiervan was de actie de volgende dag in New York. Tijdens Flood Wall Street verzamelden honderden in het blauw geklede demonstraten zich voor de gebouwen van Wall Street om deel te nemen aan een sit-in. De demonstratie verzamelde zich onder de leus Stop Capitalism: End the Climate Crisis, en trok prominente sprekers als Naomi Klein.
De demonstranten organiseerden zich bovendien democratisch door middel van plenaire vergaderingen waar alle deelnemers hun stem konden laten horen. Door op deze manier aan te sluiten bij massaprotest, kan ook het radicale geluid aan invloed winnen.