Grieken rekenen af met bezuinigingen
Door Peyman Jafari
De Grieken hebben massaal gestemd op partijen die de desastreuze bezuinigingen van hun regering en de EU afwijzen. Met 36,34 procent van de stemmen hebben de radicale socialisten van Syriza een overwinning behaald die alle verwachtingen te boven gaat. De communistische partij behaald 5,47 procent van de stemmen. Deze overwinning volgt na een enorme golf van protesten en stakingen.
De verkiezingsuitslag is een protest tegen drie misstanden. In de eerste plaats is het een protest tegen de leugens van de Europese leiders die de Grieken als luie profiteurs hebben neergezet. Maar de Griekse schuldencrisis ontstond nadat de bankencrisis in 2008 in de VS losbarstte en oversloeg naar Europa. Jarenlang hadden Duitse en andere Europese bedrijven geprofiteerd van export naar Griekenland en Europese banken hadden dat mogelijk gemaakt door goedkope leningen te verstrekken. Bovendien heeft Griekenland een van de laagste winstbelastingen en sluizen de rijken veel geld naar belastingparadijzen. Dit zijn geen typisch Griekse, maar typisch neoliberale misstanden.
Ten tweede hebben de Grieken genoeg van de onmenselijke gevolgen van de bezuinigingen. Die verergerden de economische crisis. De staatsschuld steeg juist van 117 procent van het bruto nationaal product in 2008 tot 175 procent nu. De sociale gevolgen waren nog erger. De werkloosheid is gestegen tot 26 procent, maar is onder jongeren bijna twee keer zo hoog. Meer dan 200.000 Grieken verlieten hun land. Lonen en pensioenen zijn enorm verlaagd, waardoor volgens UNICEF 600.000 kinderen in ernstige armoede leven en bijna 300.000 kinderen ondervoed zijn. Een kwart van de hele bevolking is onder de armoedegrens beland.
Ten derde hebben de Grieken gestemd tegen de chantage van het kapitaal. De Europese elites en de financiële markten hebben in de afgelopen maanden de Grieken continu bedreigd. Ze zouden uit de EU worden gegooid of geen leningen meer krijgen als ze op Syriza zouden stemmen. Want er was toch geen alternatief voor bezuinigen en ‘hervormingen’ die de sociale rechten nog verder afbraken, het ontslaan van werknemers nog meer vergemakkelijkten en de arbeidsmarkt verder flexibiliseerden.
Solidariteit door een sterker links
De stem op Syriza is ook een stem voor radicale veranderingen. Syriza kiest voor een andere weg: niet de winst van de elite maar de belangen van gewoon mensen moeten voorop staan. Daarom wil Syriza een kwijtschelding of flinke verlaging van de Griekse schulden. Dat maakt het mogelijk om de lonen en de pensioenen iets te verhogen, de armoede te bestrijden en te investeren in zorg en onderwijs.
Dit programma verdient de steun van de arbeidersklasse in heel Europa. De EU heeft de Griekse staat leningen verstrekt zodat zij haar schuld aan de Europese banken afbetaalde. Daarvan is dus nauwelijks iets bij de gewone Grieken terecht gekomen.
In de komende weken zal het Europese kapitaal al haar politieke en economische kracht mobiliseren om de linkse regering in Griekenland te dwarsbomen. In Griekenland zelf zullen antikapitalisten, verenigd in de partij Antarsya, in hun vakbonden, op de werkvloer, op de universiteiten en op straat mensen mobiliseren en organiseren om te zorgen dat de Syriza-regering geen concessies doet en de druk opgevoerd wordt om totale kwijtschelding van de schulden af te dwingen.
In Nederland zullen we als Internationale Socialisten de strijd in Griekenland steunen door de propaganda van onze regering te ontkrachten, informatie te verspreiden en solidariteitsbijeenkomsten te organiseren. Maar de allerbelangrijkste vorm van solidariteit is het organiseren van de strijd tegen onze eigen neoliberale afbraakkabinet.
Dat is ook belangrijk om te voorkomen dat racistisch rechts niet profiteert van de crisis door de terechte woede tegen de neoliberale elite af te wentelen op moslims en vluchtelingen. Dit staat haaks op de keuze van Syriza om een regering te vormen met de rechtse, antisemitische Onafhankelijke Grieken. In Griekenland daalde het aantal stemmen op de fascistische Gouden Dageraad juist doordat links hen bestreed en hoop bood op verandering.
Op de dag dat Syriza de verkiezingen won, stuurde Wilders een boodschap naar de Pegida-demonstranten die zich verzetten tegen ‘de islamisering van Europa’: “Dresden is Leading the Way.” Op dat moment hadden duizenden mensen zich in Athene verzameld met een hele andere boodschap: solidariteit, sociale rechtvaardigheid en gelijke rechten. Laten we ervoor zorgen dat Athene’s boodschap van strijdbaarheid en hoop in Nederland harder gaat klinken dan Wilders’ boodschap van haat.
Peyman Jafari spreekt komende donderdag in Amsterdam op de bijeenkomst Griekenland, Syriza en de toekomst van links, georganiseerd door de Internationale Socialisten. Naast hem spreken ook Alexandros Kypriotakis Weijers (Syriza Nederland) en Sadet Karabulut (SP).