Gaza: Israeli’s tegen de blokkade
Door: Max van Lingen, nabij Eretz (Israël)
Vanuit Tel-Aviv, Haifa, Nazareth, Jeruzalem en Be’ersheva vertrokken konvooien met bussen en auto’s om hulpgoederen naar de inwoners van Gaza te brengen. Bij de grenspost werd een protestmars gehouden waarin Arabische, Joodse en seculiere Israeli’s meeliepen. Onder de demonstranten bevonden zich ook enkele Israelische hoogleraren die zich tegen het collectief straffen van Gaza uit hebben gesproken, waaronder politicoloog Menachem Klein. Ook dr. Eyad Sarraj, vooraanstaand mensenrechtenactivist en psychiater, sprak zich in zijn toespraak tegen de blokkade uit.
De actie komt als antwoord op de Israelische poging om door middel van een blokkade de bevolking tegen Hamas op te zetten en de Gaza-strook verder te isoleren van de Westelijke Jordaanoever. De Jerusalem Post sprak vandaag over een beperktere verantwoordelijkheid van Israel voor de Gazastrook nu de grenspost bij Rafah met Egypte nog altijd geopend blijft. Hiermee wordt de verdeel-en-heers politiek van de Israelische regering alleen maar bevestigd.
Als rechtvaardiging voor deze politiek, die tegen alle internationale verdragen ingaat, wordt het afvuren van zogenaamde Qassam-raketten op de Isrealische nederzetting Sderot gebruikt. Hoewel Hamas hiervan vaak de schuld krijgt worden de meeste van deze raketten afgevuurd door Islamitische Jihad. Maar het werkelijke probleem is de voortdurende bezetting van Gaza. Ondanks de disengagement van 2005 worden zowel de lucht als de zee nog steeds door Israel gecontroleerd, terwijl Israelische druk op Egypte ervoor zorgt dat de grens met Egypte grotendeels gesloten is.
De demonstranten bij Eretz riepen juist op tot een dialoog tussen de Israelische regering en Hamas. Een inwoonster van Sderot, Shir Shusdig, sprak de menigte toe met de boodschap dat ze vooral een eind wilde aan het conflict en dat de blokkade het probleem juist verergerde. Professor Jeff Halper van de Israeli Committee Against House Demolition kwam met dezelfde boodschap en voegde eraan toe dat zowel de Palestijnse als Israelische bevolking niets anders dan vrede wilden. De enige manier om dit te bereiken was volgens hem een einde van de bezetting, waarvoor de bevolking van Israel zich expliciet zou moeten uitspreken.