Gay Pride tussen commercie en emancipatie
Door Kees Hoogendijk
Zolang als de Gay Pride bestaat wordt er in menig huiskamer besmuikt gelachen of hard gescholden op de beelden van de botenparade op televisie. En of in een string op een boot gaan staan nou je smaak is of niet, het doet niets af aan het belang van dit evenement. Homo’s voelen zich vandaag de dag steeds meer bedreigd. Zo signaleerde de politie onlangs dat ‘potenrammerij’ weer toeneemt en neemt op de werkvloer de tolerantie voor homo’s af, constateert de vakcentrale FNV. In dit klimaat is het alleen maar goed dat homo’s en lesbo’s laten zien dat ze er zijn in al hun verscheidenheid.
Helaas kent de botenparade zaterdag een aantal deelnemers die precies laten zien wat het probleem is. Tussen de boten met feestvierende homo’s en lesbo’s varen bijvoorbeeld ministers Ronald Plasterk en Guusje ter Horst mee. Twee ministers die het standpunt in het regeerakkoord verdedigen dat ambtenaren mogen weigeren om homo’s en lesbo’s te trouwen. Acceptatie van homofobie als grond voor gewetensbezwaar is daarmee kabinetsbeleid.
Verder vaart er een politieboot mee met agenten in vol ornaat. Allereerst moet gezegd worden dat het moedig is van deze agenten, zeker in een werkklimaat waarin begrippen als stoer, macho en hetero gemeengoed zijn. Maar ook wel erg problematisch. Alsof oom agent je beste vriend is als je homo bent. Daar zullen cruisende homo’s op de parkeerplaats of in het park, omdat ze het noodgedwongen stiekem moeten doen, toch echt anders over denken. Zij worden daar regelmatig verjaagd door dezelfde oom agent. En hoewel de politie in bijvoorbeeld Amsterdam met een initiatief als ‘Roze in het Blauw’ de toename van geweld tegen homo’s serieuzer neemt, lijkt de harde hand van de politie me niet bepaald de oplossing tegen homohaat.
Tenslotte kunnen we zaterdag een aantal bedrijfsboten verwachten van onder meer ING en TNT, met daarop homo’s en lesbo’s van die grote bedrijven. Met deze sponsoring willen ze laten zien geen homofoob gedrag binnen het bedrijf te tolereren. De bedoelingen zullen voor een deel ook heus wel nobel zijn, maar het zal niemand verbazen dat TNT zaterdag elektronische postkaarten verkoopt gericht op homo’s en lesbo’s. Homo-emancipatie als marketingstrategie. Het is iets wat de laatste jaren steeds meer zichtbaar wordt. Mooie kleding, dure luchtjes en hippe feestjes speciaal voor homo’s. Als je het kunt betalen, kun je gebruik maken van de sauna, een homodiscotheek of wonen in een duur appartement in een rustige buurt. En daarmee een gevoel van ‘vrijheid’ of zelfs ‘bevrijding’ krijgen. Helaas gaat het hier om hetzelfde gevoel van bevrijding die je ervaart als je in een commune woont: de realiteit buiten de commune blijft toch echt dezelfde. De tegenstellingen en onderdrukking blijft bestaan.
Het wordt tijd dat links weer eens voorop loopt in de strijd voor echte bevrijding. Een boot van GroenLinks heb ik wel eens voorbij zien varen op de Gay Pride, maar de SP nog nooit. Socialisten zouden mee moeten varen. Om de vercommercialisering van dit soort evenementen te verwerpen, maar vooral om te laten zien dat homobevrijding ook echt serieus genomen wordt.