FNV voert druk op met staking
Waarom zijn er acties nodig?
We voeren nu tweeënhalf jaar de campagne KwaliTIJD voor het kind. Sinds de transitie van het Rijk naar de gemeenten is er een torenhoge werkdruk, de administratieve lasten zijn geëxplodeerd en de sector is versnipperd over 355 gemeenten. Medewerkers vallen om. Zij kunnen niet meer doen wat nodig is en wat ze willen: contact met cliënten en tijd geven aan zorg voor kinderen. We hebben de afgelopen tweeënhalf jaar alles gedaan om de jeugdzorg te verbeteren en werkgevers, gemeenten en het Rijk daarop aangesproken. We hebben gelobbyd, petities gestart, gesprekken gevoerd, we zijn boos geworden, vriendelijk geweest, noem het op: we hebben alles geprobeerd.
In juni hebben we een ultimatum aan het Rijk gesteld. Zij moeten de randvoorwaardelijke zaken regelen, maar doen dit onvoldoende. ‘Alleen extra geld is geen oplossing’ is een veelgehoord argument vanuit het Rijk. Het Rijk slaat daarmee de discussie dood. Ten onrechte. Jeugdzorg is niet gratis. Jeugdzorgwerkers zijn geen vrijwilligers.
Daarnaast is het opvullen van de enorme tekorten in de Jeugdzorg geen ‘extraatje’. Slechts de helft van de tekorten wordt nu gevuld. Daarmee staan we hooguit wat minder rood, maar nog steeds rood. Verder is het niet gezegd dat het geld ook bij de jeugdzorg terecht gaat komen; er is geen cent geoormerkt. Dus gemeenten kunnen er met het geld ook voor kiezen om het zwembad te onderhouden.
We hebben lang onze eisen gematigd, want we zijn de publieke sector en er was een crisis. Maar er is geen reden meer om te beknibbelen op zorg. Er zijn bij het Rijk in 2018 en 2019 miljarden op de plank blijven liggen en we hebben nu nog de mensen die de mouwen willen opstropen. Investeer dan ook. We gaan de druk daarom opvoeren naar Prinsjesdag met een staking op 2 september.
Wat zijn de eisen?
We willen tekorten aanvullen. Dat gaat om 750 miljoen euro. De eerdere bezuiniging op Jeugdzorg van 450 miljoen moet hiermee worden teruggedraaid en de toename aan zorgvragen van 300 miljoen moet hiermee worden gecompenseerd. Daarbij eisen we 200 miljoen voor arbeidsvoorwaarden. Dat houdt in dat we moeten nadenken over hoe we mensen behouden, het loon, hoe je gezond oud wordt en de scholing van medewerkers. Ook moeten er eerlijke tarieven betaald gaan worden voor de zorg, nu wordt er vaak onder de kostprijs betaald.
Hoe organiseren jullie jeugdzorgwerkers?
We zijn rustig begonnen met organiseren van petities en aanwezig zijn op de werkvloer. Online organiseren we werkers in een besloten facebookgroep: ‘KwaliTIJD voor het Kind’. Vorig jaar was echt de maat vol en gingen we over tot acties. Op de manifestatie in september 2018 kwamen wel 3500 jeugdzorgwerkers. Het besef dat je niet alleen staat is belangrijk. Dat je onderdeel bent van een groep in plaats van er alleen mee te moeten worstelen.
We hebben veel gesprekken gevoerd over de noodzaak van actie voeren. Ik zeg tegen jeugdhulpverleners dat zelfs als ze 24 uur per dag gaan werken, je dit gat niet meer weggewerkt krijgt. Denk niet dat iets anders nog gaat helpen of dat een ander het wel voor je regelt. We moeten het zelf doen.
Hoe staat het met de actiebereidheid binnen deze sector?
Het veld is in beweging, en mensen voelen: dit heeft zin. De groep wordt sterker. We groeien, de acties zitten vol. En de staking is niet het einde. We gaan hierna gewoon door.
We merken ook dat het helpt hoe er beweging en actie is bij gehandicaptenzorg en ziekenhuizen. Dat die sectoren nu zo aan het strijden zijn, helpt onze professionals. Met het huidige rechts-georiënteerde kabinet is het nodig om te strijden voor zorg en welzijn. Iedereen die hart heeft voor jeugdzorg moet er 2 september bij zijn.