Egyptische oppositieleden voor militair tribunaal
Kun je iets meer vertellen over de zaak?
‘Mijn vader werd gearresteerd op 14 december 2006. De officiële beschuldiging was terrorisme en belastingfraude. Al drie keer hebben burgerrechtbanken hem vrijgesproken. De onafhankelijke rechters weten dat dit een politieke zaak is. Maar de militaire rechtbank functioneert anders. De rechter is een officier, die orders opvolgt. Hij is niet onafhankelijk, maar is een werknemer van het Ministerie van Defensie. Mijn vader is een burger, geen soldaat, en hoort dus niet voor een militair tribunaal te worden geleid.’
Wat zijn de werkelijke redenen voor de arrestatie?
‘Het eerste wat je moet begrijpen is dat er soms geen echte reden is. In Egypte worden burgerrechten regelmatig geschonden. Hier wordt wel gezegd dat de gevangenis lijkt op de dood: hij komt altijd onverwachts.
De belangrijkste reden om mijn vader en de andere oppositieleden aan te pakken is het succes van de Broederschap in de verkiezingen van 2005. Zelfs onder druk van arrestaties en geweld won de Broederschap 88 zetels in het parlement, 20 procent van het totaal. Mijn vader is een leider in het departement Cairo.
Een andere reden is de oorlog. Egypte is een dictatuur. Maar het presenteert zichzelf ook als verdediger van de Amerikaanse belangen. Het regime schildert de Broederschap af als terroristische organisatie. De Amerikaanse regering heeft daar een hand in. Als ze al geen orders heeft gegeven voor de arrestaties, dan in ieder geval groen licht.’
Hoe worden de gevangenen behandeld?
‘Een van de gevangenen is Ayman Abdel Khani. Hij werd gearresteerd toen hij samen met zijn vrouw de kinderen van school haalde. Agenten, gewapend met machinegeweren, omsingelden zijn auto. Natuurlijk waren de kinderen geschokt. Een politieagent reed de auto naar het bureau, terwijl Abdel Khani in de politiewagen werd meegenomen. Toen hij probeerde aan omstanders te vertellen wat er gebeurde, werd hij voor de ogen van zijn gezin geslagen.
Op een gegeven moment zijn hij en anderen midden in de nacht geblinddoekt vanuit de cel naar het departement van Staatsveiligheid gebracht. Toen ze aankwamen zei een agent: ‘Welkom in het Egyptische Guantanamo’. Een van de arrestanten is een bekende blogger. Toen hij probeerde zijn blinddoek af te doen sloegen de soldaten hem overal. Veertien dagen lang moest hij zijn blinddoek en handboeien omhouden. Elke dag werd hij naar een kamer gebracht, waar ondervragers hem martelden om informatie los te krijgen. Maar uit de vragen bleek dat ze zelf niet eens wisten waarnaar ze op zoek waren.’
Wat kunnen bewegingen in het Westen voor jullie betekenen?
‘Misschien heb je gehoord van Cindy Sheehan, de Amerikaanse soldatenmoeder. Zij is hier onlangs geweest uit solidariteit. Reuters schreef hierover een bericht, maar Amerikaanse media berichtten alleen maar: ‘Cindy Sheehan is solidair met islamisten’.
In het buitenland wordt een heel slecht beeld gegeven van onze beweging. Jullie acties zullen misschien helpen in de rechtszaak, misschien ook niet. Maar ze zullen wel helpen om het beeld recht te zetten. Het probleem is dat alle moslims in dezelfde hoek worden gezet. We zijn geen gewelddadige beweging, we zijn een vreedzame beweging voor hervormingen. Mensenrechtenactivisten worden verbannen uit de rechtszaal. Waar is het regime precies bang voor? Wij willen laten zien dat dit een farce is.’