Egypte: discussies woeden op straat en bij de stembus

Kiezers in Egypte staan voor een cruciale keuze in de tweede ronde van de presidentsverkiezingen op 16 en 17 juni. Anne Alexander schrijft over de nieuwe golf van protesten en wat de verkiezingen betekenen voor de revolutie.
15 juni 2012
Protest op Tahrir tegen de ontbinding van het parlement door het Hooggerechtshof (foto 15 juni 2012)

Op het stembiljet staan Ahmed Shafiq, de kandidaat van het leger en van de aanhangers van Mubaraks oude regime,en Mohamed Mursi, een vooraanstaand lid van de Moslimbroederschap. Ondanks de woede van revolutionaire activisten richting de Broederschap is een stem vóór Mursi en tégen Shafiq een belangrijke stap in het bouwen van een revolutionaire beweging na de verkiezingen.

Hiervoor zijn twee hoofdredenen: De eerste is dat meer demonstraties op zichzelf heel weinig kans maken om de staat te dwingen toe te geven. De tweede reden is dat het proces van fragmentatie in de massabasis van de Moslimbroederschap zich verder kan en moet voortzetten.

Miljoenen kiezers, vooral in de stedelijke centra en arbeidersbuurten zijn gedesillusioneerd in de Broederschap. De twee belangrijkste revolutionaire kandidaten, Hamdeen Sabahy en Abd-al-Moneim Abou-al-Fotouh, sleepten ongeveer 40 procent van de stemmen in de wacht.

De massale stem op Sabahy in Egyptes grootste industriële centra en zijn regelrechte overwinning in Caïro en Alexandrië zijn een geweldige bevestiging dat de stemming aan het verschuiven is. Sabahy is een linkse Nasserist, een seculier nationalist. Nog belangrijker is dat Egyptenaren opnieuw hebben laten zien dat ze de straat op zullen gaan om hun revolutie te beschermen.

Sabahy en Abou-al-Fotouh hebben een leidende rol gespeeld in het oproepen tot protest voor het uitsluiten van Shafiq en de herberechting van Mubarak en zijn trawanten. Dit laat zien dat het mogelijk is om een beweging te bouwen die de legitimiteit van Tahrir combineert met het gewicht van miljoenen stemmen. Tot nog toe echter is deze beweging van onderaf bezig met reageren op contrarevolutionaire pogingen. Ze heeft de aanval nog niet ingezet.

Vraag

Zoals de Revolutionair Socialisten het recent uitdrukten: ‘De vraag is wie van de twee je liever wilt bevechten. Een generaal die de tanks op je af zal sturen of een opportunistische Moslimbroeder die zwalkt onder de druk van onderaf en die ontmaskerd kan worden in het zicht van zijn eigen achterban en de massa’s?’

De schaal van de protesten van afgelopen week laten zowel de noodzaak als de mogelijkheid zien voor het bouwen van een revolutionaire beweging die het verzet kan voortzetten voorbij de verkiezingen. Zo’n beweging heeft wortels nodig in elke wijk en elke werkplek.

Ze moet zich openstellen voor de twijfelende achterban van de Moslimbroederschap terwijl ze zich verbindt met de activisten die de stemmen voor Sabahy en Abou-al-Fotouh binnenhaalden. Tegelijkertijd moet ze zich blijven verbinden met de boze straatvechters, de jeugdactivisten en de Ultras voetbalsupporters.

De leiders van de arbeidersbeweging kunnen een cruciale rol spelen in dit proces. Ook al is het ze nog niet gelukt om de werkplaatsen te overtuigen om te staken voor de revolutie, hebben grote aantallen activisten die de onafhankelijke vakbonden leiden kiezers gemobiliseerd voor Sabahy.

Meer dan honderd leidende activisten in de arbeidersbeweging hebben een verklaring ondertekend die was opgesteld door de Revolutionair Socialisten. Deze sprak steun uit voor de revolutionaire eisen van de straatprotesten, met daaraan toegevoegd de sociale eisen die de lopende stakingsgolf voeden.

Elke kleine actie die de kloof dicht tussen de werkplekken en de straat, telt. Door hun onderlinge verbinding ontstaat de macht waardoor het oude regime kan worden gebroken.

Dit is een vertaling van de Socialist Worker.

_____________________________________________________________________________________________________

Op 14 juni heeft het Egyptische Hooggerechtshof de parlementsverkiezingen van eind vorig jaar ‘ongrondwettelijk’ verklaard. De rechters willen dat het parlement dan ook ontbonden wordt. Critici en activisten spreken van een militaire coup. Vandaag wordt opnieuw gedemonstreerd op Tahrir.

  • Wil je reageren op dit artikel? Stuur ons een mail.
  • Met socialisme.nu en De Socialist proberen we socialistische ideeën toegankelijk te maken voor iedereen. Om dit te blijven doen kunnen we alle hulp gebruiken. Wil jij ons ook steunen? Neem dan een abonnement op De Socialist of word donateur: vul hier het formulier in.