Duitse staat blokkeert Palestina-congres
Van 12 tot en met 14 april was er in Berlijn een groot congres gepland voor de Palestinasolidariteitsbeweging. Verschillende internationale sprekers zoals Ali Abunimah, Yanis Varoufakis en Richard Boyd Barrett zouden deelnemen om te reflecteren op de staat van het zionistische project en de stand van de beweging.
De focus lag vooral rond de Duitse medeplichtigheid aan de genocide en steun aan Israel. Onder het motto ‘Wir klagen an’ riep de organisatie op tot actie om de banden van de Duitse politiek en het bedrijfsleven met Israël te verbreken. Duitsland is de op een na belangrijkste leverancier van wapens die gebruikt worden voor de genocide. Sinds oktober 2023 heeft de Duitse regering de wapenleveranties aan Israël vertienvoudigd. De regering ontkent het plaatsvinden van de genocide en de particuliere en publieke media voeren een desinformatiecampagne.
RECHTSE HETZE
In aanloop naar het congres werd dit evenement bestempeld als een samenkomst van Hamas-aanhangers en antisemieten. Verschillende politici, op zowel gemeentelijk als federaal niveau, deden er alles aan om het congres te dwarsbomen. Organisatoren hebben te maken gekregen met vergaande intimidatie. De politie doorzocht huizen en confisqueerde laptops en telefoons. De bank Berliner Sparkasse bevroor de bankrekening van een van de medeorganisatoren, Jüdische Stimme. De politie belde de locatie van het congres en de livestreamlocaties van tevoren om ze te intimideren. Het zou impact kunnen hebben op hun vergunningen als zij door zouden gaan met het hosten van het congres en de livestreams. Voor het weekend stonden 2.500 agenten vanuit heel Duitsland paraat om het de organisatoren zo moeilijk mogelijk te maken.
Uit angst voor geweld van tegendemonstranten werd de locatie van het congres pas vlak van tevoren bekendgemaakt. Bij aanvang maakte een grote politielinie voor de deur het organisatoren en bezoekers onmogelijk de locatie te betreden. Na veel onderhandelingen liet de organisatie weten dat de politie wegens vage insinuaties over ‘zorgen over de brandveiligheid’ plotseling maar 250 mensen binnen mocht laten, terwijl er 800 kaarten waren verkocht.
Urenlang werden bezoekers achter dranghekken aan het lijntje gehouden. Bij binnenkomst stonden er tientallen ME’ers te allen tijde binnen in de locatie, die ook nog eens werden meegeteld bij het maximum aantal bezoekers.Daarnaast hadden de agenten minstens veertig zionistische journalisten binnengelaten. Hoewel zij geen kaartje hadden gekocht en geen persaccreditatie van de organisatoren hadden gekregen, loodste de politie hen door een achterdeur naar binnen.
Het congres ging van start met een speech van journalist Hebh Jamal, die inmiddels al dertig familieleden in Gaza heeft verloren. Hebh vertelde over de repressie waar zij als activist mee te maken heeft gehad. Onlangs achtervolgde undercover politie haar toen ze na een demonstratie naar huis ging.Hierna werd een videoboodschap getoond van Salman Abu Sitta waar de aanwezige ME’ers plotseling voor gingen staan en een camera afpakten. Vervolgens braken ze in de elektriciteitskast en werden het licht en de airconditioning uitgezet.
Uren later werd meegedeeld dat Salman gezien werd als een Hamasaanhanger en het congres daarom moest worden stilgelegd, terwijl hij al maanden op het programma stond. Het congres werd stilgelegd omdat er een risico zou bestaan van haatzaaien. Er werd beargumenteerd dat Salman mogelijk een antisemitische uitspraak zou kunnen doen. Tegelijkertijd werd bekend dat Ghassan Abu Sitta, een arts die was uitgenodigd om te vertellen over zijn werkzaamheden in Gaza, was tegengehouden op het vliegveld en het land niet in mocht. De Griekse voormalige minister Yanis Varoufakis mocht zelfs niet aan online bijeenkomsten deelnemen.
LESSEN
Deze grove beperking op het recht van samenkomst is een voortzetting van de repressie waarmee Duitse activisten al geruime tijd te maken hebben. Wat begon met het verbieden van een aantal leuzen en organisaties is uitgemond in een breed palet aan draconische maatregelen om solidariteit met Palestina de mond te snoeren. Op een actiekamp dat tegelijkertijd werd gepland verbood de politie de deelnemers bijvoorbeeld Arabisch te spreken, omdat er dan namelijk ‘iets antisemitisch’ zou kunnen worden gezegd. Vervolgens werd iemand gearresteerd vanwege het zeggen van een gebed. Het laat zien dat de staat geen genoegen neemt met een vinger, maar graag racistische en repressieve maatregelen neemt.
De beweging is helaas geïsoleerd en onderling verdeeld. Veel delen van gevestigd en activistisch links doen mee aan de hetze tegen de Palestijnse solidariteitsbeweging. De dag na dit congres werd er een demonstratie georganiseerd, maar tegelijkertijd organiseerden andere Palestina-groepen ook eigen evenementen en acties..
Dit laat zien dat we moeten verbreden als beweging; als we geïsoleerd staan zijn we makkelijker aan te vallen. Als er delen van ‘breder links’ op het programma staan, is het veel moeilijker om dezelfde repressieve tactieken toe te passen. Ook in Nederland is het belangrijk om actief stappen te zetten richting verbreding van onze acties en protesten. We moeten toenadering zoeken tot vakbondsleden, ngo’s en politieke partijen waarmee samen te werken valt.