Dreiging van een nieuw Nederlands avontuur in bezet Afghanistan

De NAVO zal binnenkort weer een beroep doen op Nederland voor een missie in Afghanistan, zo meldden ingewijden op het NAVO-hoofdkwartier recent. Dit zou gaan om een ‘trainingsmissie’. Nederland staat daarmee op het punt om zich weer actief te mengen in het imperialistische moeras genaamd ‘de oorlog tegen terrorisme’. Dit nieuws valt samen met het bericht vandaag dat in Afghanistan dit jaar tot nu toe 600 buitenlandse militairen om het leven zijn gekomen, het hoogste aantal sinds de invasie in 2001.

Foto: Duitse patrouille in Feyzabad, Afghanistan (oktober 2010)

Door Sjerp van Wouden

De 600e militair sneuvelde gisteren tijdens een aanval van de Taliban in het oosten van het land. Ook in het zuiden kwam gisteren een NAVO-militair om het leven. Vorig jaar verloren 521 buitenlandse militairen in Afghanistan het leven. Het aantal stijgt elk jaar. Het totale aantal gesneuvelde militairen sinds 2001 is volgens de NAVO 2170, maar het aantal Afghaanse slachtoffers bedraagt een veelvoud daarvan en wordt officieel niet eens bijgehouden.

Het vorige kabinet viel in februari over deelname aan de bezetting van Afghanistan. Jarenlang had Nederland enkele enclaves in handen gehouden in de provincie Uruzgan. In augustus liep de missie af. Dat betekent echter niet dat voor de NAVO de kous af is. Samen met de VS blijft het aandringen op nieuwe participatie van Nederland. Gezien de gevoeligheid van de operatie, is een van de varianten die nu op tafel ligt een zogenaamde ‘trainingsmissie’.

Desertie

De NAVO tracht een leger en politiemacht op te bouwen voor de regering Karzai. Dit verloopt uitermate moeizaam, onder andere gezien de omvangrijke corruptie en gebrek aan loyaliteit aan het regime. Desertie is zo veelvoorkomend, dat de New York Times eerder al meldde dat voor 36.000 soldaten er in feite 83.000 gerekruteerd moeten worden. Zo genieten veel opstandelingen hun opleiding dus in het Afghaanse leger.

Een trainingsmissie lijkt misschien een onschuldiger variant van de eerdere gevechtsmissie. Het is echter een belangrijke steun voor de corrupte regering Karzai, een steun voor de bezetting van Afghanistan en een bijdrage aan de voortzetting van de bloedige oorlog.

Mariëtte Hamer van de PvdA gaf voor de val van het kabinet reeds aan zo’n trainingsmissie ‘interessant’ te vinden. D66 heeft ook reeds aangegeven voor een dergelijke missie te zijn. Beide partijen waren aanvankelijk tegen aanwezigheid in Afghanistan, maar beiden maakten uiteindelijk een draai en stelden dat dit geen vechtmissie zou zijn, maar een ‘wederopbouwmissie’. Toen de NAVO Nederland verzocht om de missie in 2008 te verlengen, spraken in de Kamer alleen de SP en GroenLinks zich uit.

‘Civiele politiemissie’

GroenLinks was in die tijd samen met de SP nog betrokken bij het platform Troepen Terug Uit Afghanistan, waar ook de IS onderdeel van was. Samen werd een gelijknamige krant uitgegeven en campagne gevoerd. Sindsdien heeft GroenLinks echter een draai gemaakt. Samen met D66 stuurde het al begin dit jaar aan op een ‘civiele politiemissie’ via de EU om troepen voor de regering Karzai op te leiden. Elsevier meldde in september dat het kabinet zelfs verwacht dat D66 en GroenLinks hier het initiatief voor zullen nemen in de Kamer.

Dat het niet Rutte’s nieuwe kabinet, maar nota bene de oppositie is die hiermee nieuwe Nederlandse deelname aan het voornaamste imperialistische conflict van deze tijd lijkt veilig te stellen is schandalig. Dat geldt met name voor GroenLinks, dat zichzelf ziet als progressief en links en voor een deel haar wortels heeft in de vredesbeweging.

Pakistan

Nederland dreigt hiermee opnieuw in te stappen in een oorlog die steeds verder escaleert. De onmacht van de bezetters werd benadrukt door de grootse aanvallen op de aanvoerlijnen van de NAVO begin oktober. Nadat NAVO-soldaten per abuis enkele Pakistaanse soldaten hadden gedood, reageerde de Pakistaanse regering met een sluiting van de grenzen met Afghanistan. NAVO-konvooien strandden in Pakistan en waren een makkelijke prooi voor opstandelingen, die meer dan honderd vrachtwagens vernietigden.

Dit incident duidt op een diepgaandere ontwikkeling. De VS en hun bondgenoten raken hun greep kwijt op de hele regio. Zo laat bijvoorbeeld Oezbekistan Amerikaanse troepen niet langer toe. Pakistan, sinds decennia een trouwe bondgenoot van Washington, ziet zich door de publieke opinie gedwongen zich harder op te stellen tegen de VS. Ondertussen kiest de NAVO voor grootschalige luchtbombardementen, waarbij steeds meer Afghanen om het leven komen en de verbittering leidt tot groeiende steun voor de Taliban.

‘Troepen Terug’ is als leus voor links en de vredesbeweging dan ook even belangrijk als toen de oorlog en bezettingsoperatie in Afghanistan negen jaar geleden begonnen.