Dezelfde Afghaanse oorlog in een nieuw jasje

Het kabinet-Rutte stuurt opnieuw militairen naar Afghanistan. Maar deze ‘politiemissie’ met 545 militairen, die zogenaamd bedoeld is om het land te stabiliseren, is hierin bij voorbaat tot mislukken gedoemd.
12 juni 2011

Foto: Afghaans meisje huilt om de dood van familie, tijdens protest tegen NAVO-aanvallen (18 mei 2011)

Door Mark Kilian

Op papier leek de missie onzeker, omdat het kabinet de steun van oppositiepartijen nodig had voor een Kamermeerderheid. In januari verklaarde Jolande Sap van GroenLinks nog: ‘Onze bezwaren zijn groot en groter geworden op basis van alle informatie.’ Maar binnen een week was haar fractie om, nadat Rutte zogenaamd ‘harde garanties’ had gegeven dat het geen oorlogsmissie zou worden.

Een motie van Cohen en Roemer op 27 januari tegen de troepenzending had alleen de steun van hun eigen partijen. Wilders, zogenaamd tegen de missie, stemde tegen deze motie omdat hij ‘heel andere redenen’ heeft dan PvdA en SP.

De zending van soldaten naar Kunduz en Kabul is ingekleed als ‘civiele missie’: politieagenten opleiden, ze leren lezen en schrijven, en kennis bijbrengen over mensenrechten en misdaadbestrijding. Sap claimde de overwinning dat de duur van de opleiding was uitgebreid van zes naar achttien weken. Binnen enkele dagen bleek dit onjuist, en wel zonder dat GroenLinks zijn partijstandpunt herzag. De basisopleiding duurt vanwege de ‘groeidoelstelling’ van 170.000 agenten alsnog slechts zes weken.

De regering-Karzai heeft beloofd dat de rekruten voor de geüniformeerde politie zijn. Maar omdat ze werken in een oorlogsgebied, is het zeer onwaarschijnlijk dat ze geen rol zullen spelen in die oorlog. Deze politie is ook betrokken bij inlichtingenwerk en contraguerrilla.

Terwijl het meeste Nederlandse materieel inmiddels is afgevoerd, blijven wel vier F-16-straaljagers in Afghanistan, zogenaamd ‘om bermbommen op te sporen’. Maar volgens NRC-correspondent Bette Dam wordt daarnaast gekeken ‘of de gevechtsvliegtuigen nodig zijn bij de luchtoorlog in Afghanistan. Dat gebeurt nu ook al in Kandahar. En die luchtaanvallen nemen toe.’ De F-16’s zijn dus gewoon deel van een oorlogsmissie, waarmee GroenLinks dus heeft ingestemd met nog drie jaar, tot in 2014.

Het woord ‘stabilisering’ is dan ook misleidend. De situatie in Afghanistan en de regio escaleert steeds verder. Tussen half juni en eind oktober 2010 voerden NAVO-vliegtuigen 2600 aanvalsmissies uit, 50 procent meer dan in 2009. Het aantal burgerslachtoffers stijgt elk jaar opnieuw. Volgens een schatting zijn er vorig jaar in totaal 2800 burgerdoden gevallen.

Eind mei doodde een NAVO-luchtaanval in Helmand nog twee vrouwen en 12 kinderen. Ook in maart en april kwamen burgers om bij bombardementen in Khost, Naw Zad en Kunar. Defensie geeft toe dat Nederlandse F-16’s in maart aan zo’n operatie deelnamen, ‘nadat vijandelijke strijders waren onderkend’.

Zelfs president Karzai waarschuwde dat de bevolking het zat was: ‘De NAVO moet begrijpen dat aanvallen op Afghaanse woningen niet zijn toegestaan en dat de Afghaanse bevolking daar echt geen begrip meer voor heeft.’

Pro-westerse regering

2011-2014 wordt geen ‘overgangsperiode’, zoals minister Rosenthal eerder beweerde. Stabiliteit is een ander woord voor het garanderen van een pro-westerse regering, en deze is volledig afhankelijk van de bezettingsmacht. Dat leger krijgt het zwaar de komende tijd. Van begin 2008 tot eind 2010 groeide elk jaar het gewapend verzet. Vorig jaar werden 711 westerse militairen gedood, meer dan enig jaar daarvoor.

Terwijl Obama september vorig jaar een exitstrategie aankondigde, heeft hij het aantal Amerikaanse soldaten tot bijna 100.000 opgevoerd. Deze zijn nu vitaal voor westerse controle over de regio. De euforie over de dood van Bin Laden in mei en de zogenaamd ‘gewonnen’ war on terror zijn allang weer vergeten in de realiteit aan de Afghaanse grond.

Corruptie en sociale ellende worden door de bezetting niet uitgebannen, maar vergroot. De financiële steun voor Afghanistan komt voor driekwart direct in handen van Karzai en zijn vrienden, en zijn bewind wordt niet als legitiem gezien. De overgrote meerderheid van de bevolking leeft in diepe armoede, met alleen papaver als exportproduct.


De Nederlandse soldaten houden straks opnieuw de corrupte regering van Karzai overeind. Ze steunen een inhumane oorlog tegen ieders wil. Een grote meerderheid van de bevolking, in zowel Afghanistan als Nederland, is tegen deze oorlog. Zelfs de meeste Nederlandse soldaten (63 procent) blijken tegen, volgens het nieuwe SP-rapport over de Kunduz-missie.

Daar zijn goede redenen voor. Alleen al de Nederlandse bijdrage is een slordige anderhalf miljard euro tot nu toe. Verspild geld, omdat geen enkel humaan doel gediend wordt en geen enkel probleem opgelost. Het is dan ook tragisch dat een partij als GroenLinks, met haar antimilitaristische verleden, zich voor dat karretje laat spannen.