De zorg: geen bonussen maar banen!

Terwijl zorgwerkers nu al bijna een jaar strijden tegen massa-ontslag en de hoge werkdruk graait de zorgtop vrolijk verder. Zo ontving bestuurder van Cordaan Karel Verwey over 2012 meer dan €559.000 euro en ‘verdiende’ iemand bij een zorginstelling in Brabant in zeven weken €170.000 voordat hij met ruzie vertrok. Met hun strijd voorkwamen zorgwerkers een nullijn, maar nog steeds dreigen 50.000 thuiszorgwerkers hun baan te verliezen. Met de zomer in het vooruitzicht is de vraag: hoe nu verder?

Landelijke protesten lieten een duidelijke stijgende lijn zien. In november protesteerden 700 zorgwerkers, in februari 1600 en in april zelfs 6000. Maar met de zomer op komst dreigt het momentum verloren te gaan: het volhouden van acties wordt moeilijker en het kabinet rekent op dat tijdsvoordeel. Met welke strategie kan richting Prinsjesdag het momentum herwonnen worden en de druk worden opgevoerd?

1. Haal het geld waar het zit

Bezuinigingen op de zorg zijn geen economische noodzaak maar een politieke keuze. Om de banen in de thuiszorg te behouden, stelde de Abvakabo voor om in de zorg als geheel de lonen terug te brengen met 0,3%. De bond accepteert hiermee de boekhoudlogica van dit kabinet die dwingt te snijden in eigen vlees. Maar dit is onnodig als we naar het totaalplaatje kijken. Zo levert het terugdraaien van de aanschaf van de JSF direct 7 miljard euro op. Als we de villasubsidie afschaffen hebben we het over 5 à 7 miljard extra per jaar. Dan hebben we het nog niet eens over de belastingontwijking van multinationals gehad. Dat aanpakken in plaats van faciliteren, zou jaarlijks miljarden opleveren. Dit zijn het soort argumenten die in stelling gebracht moeten worden.

2. Dring de marktwerking terug

De strijd tegen de bezuinigingen draait niet alleen om geld, maar ook om de drijfveren achter de besluitvorming. Is zorg een markt of een recht? De lagere lonen en slechtere arbeidsvoorwaarden van zorgwerkers zijn niet los te zien van de hogere winsten en beloningen van zorgbestuurders. Overal waar marktwerking is ingevoerd, gaan de prijzen en winsten omhoog en de arbeidsomstandigheden en kwaliteit achteruit. Zolang die ‘logica’ niet wordt teruggedrongen is het dweilen met de kraan open. Daarom moeten eisen tegen bezuinigingen worden gekoppeld aan eisen voor meer zeggenschap over wat er met het geld gebeurt.

3. Verbreed de acties

De strijd in de thuiszorg wordt al meer verbonden aan de strijd in de zorginstellingen. Dat is belangrijk, want verdeeld staan we zwakker en samen staan we sterker. Maar dit is nog lang niet genoeg. Het kabinet en de bazen zullen zich pas echt zorgen maken als andere sectoren worden betrokken, als er solidariteitsacties komen en lokale steuncomité’s worden uitgebouwd. Dat is haalbaar en zal het zelfvertrouwen in andere sectoren ook vergroten. De zorg gaat ons allemaal aan en daarom moeten de acties speerpunt worden voor de hele vakbeweging.
_______________________________________________________________________________________________________

PVV geen vriend van de zorg

De PVV doet net alsof zij tegen de bezuinigingen op de zorg is, maar deed hier wel aan mee toen zij regeerde. Zo stemde de PVV in met een verhoging van de eigen bijdrage en winstuitkeringen in ziekenhuizen. De partij bezuinigde op het PGB en stemde tegen een meer inkomensafhankelijke premie. De PVV gebruikt moslims en migranten als zondebok om de aandacht hiervan af te leiden.