De rehabilitatie van de boreale leider is al begonnen
Foto: Wikimedia commons
Het bepalende moment in de scheuring van FvD was het besloten partijdiner op vrijdag 20 november. Daar waren de meeste kandidaat-Kamerleden aanwezig om de campagne te bespreken. Freek Jansen maakte daar melding van een komende publicatie over neonazi’s bij JFvD. Volgens Jansen en Baudet moest er niet worden ingegrepen en moesten de fascistische jongeren niet worden geroyeerd.
Baudet prees zijn jeugdige volgers om hun antisemitisme: ‘ze zijn niet dom, ze hebben juist een hoog IQ, daarom zeggen ze deze dingen ook.’ Antisemitisme was volgens Baudet geen enkel probleem: ‘bijna iedereen die ik ken is antisemiet.’ Zijn bedoeling was om alle neonazistische jeugdleden na de verkiezingen gewoon weer terug de partij in te halen. Dit bevestigt opnieuw dat Baudet met zijn vriend JFvD-leider Freek Jansen doelbewust bezig is om FvD als een neofascistische beweging op te bouwen.
Deze uitspraken waren de aanleiding voor de crisis, die leidde tot het vertrek van een groot deel van de FvD-politici. Zij wilden zogenaamd niets met neonazisme te maken hebben, maar waren toch jarenlang actief lid geweest van de partij. Dat Baudet een neofascist is, was een publiek geheim en moet zeker bekend zijn geweest bij zijn partijgenoten. Letterlijk alle speeches van Baudet en Jansen tijdens grote partijbijeenkomsten dropen van de völkische en neofascistische retoriek. De FvD’ers slikten de praatjes als zoete koek en deelden graag het podium met de grote leider. Annabel Nanninga, die zich nu als een soort antifascist voordoet, was jarenlang de meest uitgesproken racist en antisemiet van de partij.
Dat de critici nu wel opstappen, lijkt vooral te maken te hebben met tegenvallende peilingen en de openlijke manier waarop Baudet zich nu uitsprak over antisemitisch complotdenken. Zijn voormalige partijleden hadden tot zover geen moeite met neonazisme, maar wilden er niet publiek mee geassocieerd worden.
‘Geradicaliseerd’?
Het nieuwe narratief van de vertrekkende FvD-ers is dat Baudet is ‘geradicaliseerd’, om precies te zijn op die bewuste vrijdagavond. Tot dat moment was het een frisse jonge conservatief van gezonde boreale snit. Niks op aan te merken en vooral jammer dat de kiezer dat frisse geluid moet missen.
Zo proberen de mensen die willens en wetens hebben bijgedragen aan de opbouw van een neofascistische beweging achteraf hun handen in onschuld te wassen. Dat geldt voor racistisch tuig als Nanninga en Vlaardingerbroek, Bart Nijman en GeenStijl. Maar het geldt ook voor de talkshows die smulden van de grote leider, die hem nooit hebben geconfronteerd met zijn fascistische gedachtegoed, maar hem liever een podium gaven en zo van harte ondersteunden bij de opbouw van zijn beweging.
In het bijzonder hebben ‘anti-antisemitische’ clubs als het CIDI en Nieuw Israëlitisch Weekblad een zeer kwalijke rol gespeeld. CIDI prees FvD afgelopen mei nog de hemel in, omdat het zogenaamd ‘spoedig actie’ ondernam tegen antisemitisme en neonazisme. De NIW-redactie was jarenlang kind aan huis bij Baudet. Voor deze groepen kunnen eigenlijk alleen linkse mensen en moslims antisemitisch zijn. Voor neofascistische bewegingen die netjes meepraten met de pro-Israëlpropaganda bestond bij hen niets dan begrip, hun grapjes over George Soros waren leuk.
Deze groepen hebben niets geleerd van hun medeplichtigheid aan de opbouw van een beweging waarvan de ‘ziel’ onversneden neofascistisch is. Bij Op1 ging het een dag na de laatste antisemitisme-onthullingen nog uitsluitend over de emotionele Baudet en het persoonlijk drama. Presentatrice Welmoed Sijtsma had met hem te doen. De rehabilitatie van het neonazisme liet geen moment op zich wachten. Als extremisten als Nanninga en Vlaardingerbroek voor ‘gematigd’ doorgaan, moeten we constateren dat de verrechtsing van het publieke discours zelfs gedurende de partijcrisis nog gewoon doordenderde.
En nu?
De grote leider krijgt ondertussen alle ruimte om zijn partij opnieuw op te bouwen. Dit keer zal hij het Führerprinzip minutieuzer doorvoeren dan tot nog toe mogelijk was. Wie blijft, zal Baudets absolute leiderschap moeten accepteren. Zo zal de neofascistische ziel van zijn partij verzekerd zijn. Dat wil niet zeggen dat we moeten verwachten dat Baudets aanhangers op korte termijn in uniform door de straten zullen marcheren. Baudet zal de vermoorde onschuld blijven spelen en beweren dat de media hem framen. Hij zal geduldig aan een beweging blijven bouwen en de grenzen van het publieke debat verder naar rechts duwen. En ondertussen zal hij zijn jeugdige leden blijven scholen in het gedachtegoed van de nazi’s en zal hij zoeken naar manieren om die jeugdbeweging ook een aanwezigheid op straat te geven.
Hoewel FvD vermoedelijk geen geweldig electoraal resultaat tegemoet kan zien, betekent de crisis van de partij vooral een nieuwe stap in de opbouw van neofascistisch rechts. Dit illustreert dat extreemrechts alleen door massaal links verzet op straat kan worden gestopt. Het is daarom van het allergrootste belang om te bouwen aan een beweging in de beste tradities van het militante antifascisme. Dat wil zeggen dat we massaal moeten mobiliseren om Baudets beweging te confronteren en alle ruimte te ontnemen om samen te komen, campagne te voeren en de straat op te gaan. Er kan geen twijfel meer bestaan over het karakter van Baudets beweging – er is geen excuus meer om weg te kijken.