COP29: rijke landen laten de aarde branden
Voor landen uit het Globale Zuiden zijn dit kruimels. Economen van de COP zelf hadden eerder geschat dat zij jaarlijks 2.400 miljard dollar nodig hebben.
Maar ook die 300 miljard staat op losse schroeven. Het is een algemene doelstelling, maar er is geen nationale verdeelsleutel afgesproken, benadrukte VVD-klimaatminister
Sophie Hermans opgelucht bij Sven op 1. Dit betekent dat landen hier nog steeds onderuit kunnen komen, afhankelijk van de regering die er zit. Zo heeft de aanstaande president Donald Trump al aangekondigd dat de Verenigde Staten, de grootste uitstoter ter wereld, zich uit de COP zal terugtrekken.
De klimaattop in fossiel exportland Azerbeidzjan was de 29ste in haar soort, maar sinds het begin van 1995 is de mondiale CO2-uitstoot alleen maar toegenomen. Zelfs als
landen zich aan hun eigen beloftes houden, stijgt de mondiale temperatuur nog steeds met 2.7 graden Celsius, waarschuwt de VN.
Dit is een doodvonnis voor miljoenen mensen, vooral voor inwoners van landen die het minst hebben bijgedragen aan de klimaatcrisis – een doodvonnis getekend in het Westen.
Het is al lang duidelijk wat er moet gebeuren om de klimaatcrisis te bestrijden. Er moet een moratorium komen op nieuwe fossiele projecten en fossiele bedrijven moeten
worden onteigend, maar dit is in strijd met de logica van het kapitalisme. Hierin zijn staten met elkaar in concurrentie en doen bedrijven er voor hun winstgevendheid alles aan om ‘hun’ reserves op te pompen.
COP29 onderstreept daarmee niet alleen de urgentie waarmee we aan de klimaatbeweging moeten bouwen, maar ook de noodzaak aan een beweging die het kapitalisme kan breken. System change, not climate change is wat we nodig hebben.