Cijfers over Irak onder de bezetting
Het jaar 2007 was een nieuw dieptepunt voor de Irakese vluchtelingen. In een onderzoek onder 1,5 miljoen vluchtelingen in Syrië bleek 78 procent Bagdad te zijn ontvlucht tijdens de surge. Eén op de vijf zei te zijn gemarteld. Meer dan de helft had één of meerdere familieleden verloren of kende iemand die was vermoord. De meerderheid had te maken gehad met bombardementen, granaten of raketaanvallen. De VS en hun bondgenoten hebben in Irak het grootste vluchtelingenprobleem gecreëerd sinds de kolonisatie van Palestina in 1948.
De International Organisation for Migration (IOM) wijst de bezetting aan als reden voor de vluchtelingencrisis. De IOM concludeert dat ‘tussen 2003 en 2005 vierhonderdduizend mensen op de vlucht werden gejaagd. Sinds februari 2006 zijn daar nog een miljoen mensen bij gekomen. En in 2007 vluchtten 60 duizend mensen per maand.’ Meer dan 1,9 miljoen mensen zijn op de vlucht maar wonen nog wel in Irak, en nog eens twee miljoen mensen leven in armoedige omstandigheden in Jordanië en Syrië.
Een land dat vroeger prat kon gaan op het beste onderwijs en gezondheidsstelsel in de regio, wordt nu geteisterd door armoede, honger en massamigratie. Maar één op de tien Irakese kinderen in Jordanië gaat naar school, terwijl tweederde van de kinderen in Irak zelf geen school meer heeft.
Bagdad is in stukken gedeeld door sektarisch geweld en verder opgedeeld door ‘veiligheidsmuren’ met wachttorens. De bezettingstroepen trekken door de wijken en ontwapenen burgers, die vervolgens het slachtoffer worden van sektarische bendes. Maar de aanstichters van het sektarisch geweld gaan vaak vrijuit, omdat ze banden hebben met de heersende fracties van het pro-Amerikaanse regime.
Volgens Amnesty International worden tienduizenden gevangen gehouden zonder enige vorm van proces. De VS houden meer dan 26 duizend mensen vast, en nog eens 24 duizend zijn opgesloten in kampen die door het Irakese bewind worden bestuurd. In april 2007 werden 827 gevangenen aangetroffen in een gevangenis die voor driehonderd mensen was gebouwd, en op een militair vliegveld werden 272 gevangenen vastgehouden in een ruimte voor 75 mensen.
Van wederopbouw komt onder deze omstandigheden weinig terecht. Veel van de Amerikaanse projecten zijn volledig stil komen te liggen. De werkloosheid ligt al sinds 2003 rond de veertig procent, en de inflatie staat op 50 procent per jaar. De helft van de Irakezen leeft van minder dan een dollar per dag, en 15 procent leeft in ‘extreme armoede’. Naar schatting lijden dertigduizend mensen aan cholera. Een ziekenhuis in Bagdad meldde afgelopen zomer zeventig nieuwe gevallen per maand. Ondertussen is de gezondheidszorg ingestort. twaalfduizend van de 34 duizend Irakese dokters zijn naar het buitenland gevlucht.
De Irakezen hebben het recht hun eigen samenleving te besturen en hun eigen toekomst te bepalen. Elke mogelijke indicator laat zien dat de bezetting hun leven erger maakt.