Cadeaus voor de rijken en een ramp voor de rest

Rechts zal zijn vingers aflikken bij het keiharde beleid dat Rutte, Verhagen en Wilders voor Nederland in petto hebben. De zwaarste lasten voor de zwakste schouders, hardere repressie, toenemende werkloosheid, afbraak van de kunstsector, een aanval op het milieu en ruim baan voor racisme. Als dit niet de tijd is om de spandoeken uit de kast te halen – wanneer dan wel?
1 oktober 2010

Door Maina van der Zwan

Ze noemen zichzelf graag kabinet Rutte-Verhagen, maar het is Wilders die de toon zet. De man die oproept voor de deportatie van miljoenen moslims uit Europa, een ‘kopvoddentaks’ voor moslima’s en het schieten op relschoppers, wordt nu de machtigste politicus in Nederland. Zonder verantwoordelijkheid te hoeven dragen, kan Wilders elk wetsvoorstel maken of breken. Het CDA en de VVD wilden zo graag een hard rechts bezuinigingskabinet met voordeeltjes voor de rijken, dat ze zich moedwillig hebben laten gijzelen.

Trots meldde Wilders wat hij aan ‘voor Nederland ongekend’ harde maatregelen had binnengesleept. Een boerkaverbod, denaturalisatie van veroordeelden met een dubbel paspoort, makkelijker verblijfsvergunningen intrekken en een beperking van de instroom van ‘niet-westerse’ migranten tot 50 procent. Het zijn maatregelen die in lijn liggen met de programma’s en het beleid dat we al kenden van het CDA en de VVD. Toch is er een kwalitatief verschil.

Wilders bestempelt moslims en migranten als hét gevaar voor de samenleving. Hij wil dat Nederland ‘Nederlandser’ wordt. Voor sommigen klinkt dat misschien onschuldig, maar in feite betekent het niets anders dan dat de maatschappij gezuiverd moet worden van ‘niet-Nederlandse elementen’. Dat is de gevaarlijke dynamiek achter de carte blanche voor Wilders.

Ook burgers zullen zich vrijer voelen het heft in eigen hand te nemen. Eergisteren werd er brand gesticht in een Groningse moskee. De tekst ‘Maak ons niet kwaad’ was op de gevel gekalkt. Dit was dezelfde moskee die eerder dit jaar met bloed was besmeurd en waar een afgehakte varkenskop voor de deur was gelegd. Dat is waar Wilders’ haatzaaierij uiteindelijk toe leidt: de fysieke bedreiging en vervolging van migranten en moslims als zondebok voor alle frustraties.

Rijken rijker, armen armer

Kabinet-Wilders kent ook een andere peiler: het vergroten van de kloof tussen rijk en arm. Er wordt maar liefst 4,3 miljard bezuinigd op de sociale zekerheid, waar vooral de zwaksten de zwaarste klappen van zullen krijgen. Chronisch zieken moeten meer gaan betalen, de studiefinanciering wordt met een jaar gekort en het collegegeld gaat omhoog, de huurmarkt wordt verder geliberaliseerd en de zorgtoeslag gaat omlaag.

Daarbij wordt het leven op allerlei manieren duurder gemaakt. Het NRC heeft berekend dat de zorgpremies komend jaar met maar liefst 325 euro zullen stijgen. Onderwijs volgen wordt duurder, waar subsidies wegvallen zullen prijzen omhoog gaan en gemeenten worden gedwongen om op allerlei basale voorzieningen te korten.

De welgestelden van Nederland worden daarentegen ontzien. Een van de eerste beleidspunten die Rutte bij de presentatie van het regeerakkoord benoemde was een lastenverlichting voor het bedrijfsleven en de ‘geruststelling’ dat er aan de hypotheekrenteaftrek niet getornd zal worden.

Het CPB berekende dat de hogere inkomensgroepen er op vooruit zullen gaan en het de midden- en lagere inkomens zijn die zullen inleveren. De armen worden dus armer en de rijken rijker. Duizenden mensen zullen op straat belanden, tienduizenden zullen van goede zorg verstoken raken en honderdduizenden Nederlanders zullen in financiële problemen raken – of je nu Ali, Ingrid, Henk of Fatima heet.

Wie zijn hier de profiteurs?

De rechtse argumenten voor dit beleid zijn dat verzorgingsstaat te duur is, dat profiteurs aangepakt moeten worden en dat bezuinigingen onvermijdelijk zijn. Alledrie de argumenten kloppen niet. Het begrotingstekort is niet ontstaan doordat de sociale uitgaven opeens de pan uit zijn gerezen. Daar was het mes al ingezet. Het begrotingstekort is sterk toegenomen als gevolg van de reddingsoperaties voor de financiële sector – de veroorzakers van de crisis die dit kabinet wil beschermen.

Dan is er het argument over ‘profiteurs’, die ‘misbruik maken van gemeenschapsgeld’ en ‘keihard aangepakt moeten worden als ze niet willen werken voor hun geld’. Het overgrote deel van uitkeringsgerechtigden zou echter niets liever willen dan een goede baan. Maar de werkloosheid is structureel en de bereidheid nihil om mensen serieus om te scholen of te reïntegreren voor de arbeidsmarkt.

Nog verder korten, verplicht propjes prikken of op een andere manier mensen straffen, zal niets oplossen en de armoede aan de onderkant alleen maar vergroten. Ondertussen lopen de echte parasieten vrij rond. Dat zijn de dieven in driedelig pak. Volgens Zembla ontlopen multinationals in Nederland jaarlijks voor 16 miljard euro aan belasting. Banken zijn voor tientallen miljarden gered en keren alweer bonussen uit. Dit zijn de echte profiteurs die keihard aangepakt zouden moeten worden.

Als laatste is het argument dat bezuinigingen ‘nu eenmaal onvermijdelijk’ zijn overal te horen. Dit wordt door het hele politieke spectrum onderschreven, maar blijft klinkklare onzin. Bezuinigen is een keuze, want je kunt het geld ook halen daar waar het zit.

154.000 miljonairs

Volgens een onderzoek van de Volkskrant is de salariskloof tussen topbestuurders en werknemers in een kwart eeuw verdrievoudigd. Waar een directeur midden jaren tachtig gemiddeld 16 keer een modaal inkomen verdiende, is dat in 2007 opgelopen naar 44 keer modaal. De laatste Quote 500 was goed voor een totaal vermogen van 127 miljard, 30 miljard meer dan vijf jaar er voor. In 2009 telde Nederland in totaal 154.000 miljonairs, een nieuw record.

Dit is dezelfde groep die heeft geprofiteerd van de graaicultuur. Daar de rekening neerleggen is niet alleen rechtvaardig, maar ook verantwoord én praktisch. Een belasting van 2 procent op al het vermogen boven een miljoen, het afschaffen van de hypotheekrenteaftrek voor huizen boven de 350.000 euro en de herinvoering van een belastingtarief van 72 procent voor inkomens boven de Balkenendenorm, zouden jaarlijks zo’n 35 miljard kunnen opleveren. Dat is twee keer zo veel als de geplande bezuinigingen.

Tel hier de miljarden bij op van de belasting die multinationals al hóren te betalen en je hebt genoeg geld om alle achterstandsbuurten op te knappen, bejaarden en anderen goede zorg te bieden, openbaar vervoer en onderwijs gratis te maken, betaalbare huurwoningen te bouwen, windmolenparken aan te leggen, vluchtelingen humaan onderdak te bieden en gratis kinderopvang te regelen.

De werkelijke kwestie draait niet om vermeende tekorten, maar over hoe de enorme welvaart in Nederland wordt ingezet. Dat is de politieke keuze die we als links en vakbeweging centraal moeten stellen. We mogen ons door dit kabinet niet laten chanteren met de crisis, we moeten met progressieve alternatieven in verzet komen.

Lees hier verder: Dit rijkeluiskabinet vraagt om verzet