'Burgeroorlog' in Napels

De burgemeester van Chiaiano noemde het een ‘burgeroorlog’. In de noordelijke buitenwijken van Napels botst de bevolking, die ironisch genoeg voor een groot deel stemde voor rechts in de recente verkiezingen, op de harde ‘veiligheidswetgeving’ van de nieuwe regering.
28 mei 2008

Afval in Chiaiano

Door Phil Rushton in Naples

De protesten braken uit naar aanleiding van het plan om in de wijk Chiaiano een nieuwe grote open vuilstort aan te leggen. Net als in Pianura, de wijk in de oostelijke voorsteden waar kort geleden protesten uitbraken tegen het afvalbeleid van het centrum-linkse regionale bestuur, bestaat ook in Chianiano geen traditie van verzet.

Misschien dacht de Italiaanse staat daarom dat ze kon wegkomen met de plannen. Die zijn heel eenvoudig: vergeet recyclen, stort al het afval op grote hopen midden in arbeiderswijken en verbrand de boel in ovens die er met genereuze overheidssteun worden neergezet door graaigrage multinationals.

Het bezoek van premier Berlusconi en zijn kabinet aan Napels een week geleden werd begroet met negen demonstraties. Maar Chiaiano en Pianura zijn de duidelijkste tekens van deze tijd. De nieuwe rechtse regering doet haar best om olie op de vlammen van racistisch geweld tegen Roma’s en immigranten te gooien. Maar nog altijd dreigt het spook van protest, ondanks het instorten van parlementair links.

Chiaiano is klassenstrijd. De inwoners vechten tegen de bezetting van hun eigen straten door de politie. Aangemoedigd door de ‘veiligheidswetten’ die Berlusconi onmiddellijk na aantreden heeft doorgevoerd, probeerde de politie al bij de eerste demonstratie duizenden demonstranten van de straat te slaan. Een demonstrant die een hartaanval kreeg werd een half uur lang achtergelaten op straat. Een hoogzwangere vrouw werd zo hard geslagen dat haar ongeboren kind overleed. En twee jonge kinderen braken hun benen nadat agenten ze van een hoge muur naar beneden hadden gegooid.

De media geven de bewoners van Chiaiano de schuld voor het afvalprobleem in Napels. De invloed van anti-kapitalistisch links heeft helaas grote schade opgelopen omdat het er niet in is geslaagd een alternatief op te bouwen voor traditioneel links. Chiaiano zal misschien verliezen, maar het zal de regering-Berlusconi een hoop moeite kosten om deze noot te kraken. Dat is voor Italië misschien wel een vooruitblik op de toekomst.