Blogger Flip van Dyke: ‘Wat is nou eigenlijk een normaal aantal asielzoekers?’

‘Velen verwachten dat de aantallen asielzoekers alleen maar zullen toenemen. Maar de geschiedenis heeft uitgewezen dat dat niet het geval is.’ Flip Van Dyke, blogger over migratie en vluchtelingen, vindt dat een goede mening over deze onderwerpen in elk geval gebaseerd moet zijn op de juiste cijfers. Hij maakte Mark Kilian duidelijk dat de aantallen enorm worden opgeblazen.

Waarom hou je je met de cijfers van mensen met een buitenlandse achtergrond bezig?
8 oktober 2015

Toen Geert Wilders de immigratie uit de ‘moslimlanden’ wilde stoppen, wilde ik weten hoe groot die ‘massa-immigratie’ nou eigenlijk was. Dat heeft me een tijd zoeken gekost. Bij het CBS vond ik uiteindelijk de migratiecijfers van de 47 landen waarvan de meerderheid moslim is. Ik was verbaasd dat het zo weinig was, de netto-immigratie uit moslimlanden.

Hoe zit het nou met het aantal asielzoekers?

Over de Italiaanse route is het aantal maar weinig gestegen – vanuit Libië en dat soort landen. De directeur van Frontex zei dat er in Noord-Afrika tussen de half miljoen en een miljoen klaar staan, en de NOS kopt dan ‘Er komen er een miljoen’. Als er dan nu, op dit ogenblik via Italië 140.000 zijn overgekomen, dan moet je heel hard je best doen wil dat een half of een heel miljoen worden, want het is al herfst. Dan wordt de zee een stuk moeilijker, dat aantal haal je dus nooit.

Het aantal asielzoekers dat via Turkije naar de Griekse eilanden gaat is wel sterk toegenomen. Je ziet in de pers dat ze op de Griekse eilanden zitten, dan de Grieks-Macedonische grens, dan Hongarije in… Je hebt allerlei grensovergangen en op al die plekken is wel wat aan de hand. Maar het zijn dezelfde mensen die je ziet. Dat is iets wat niet iedereen beseft. Maar de aantallen zijn groot: 390.000 zijn er tot nu toe dit jaar op de Griekse eilanden geland. In totaal is wel een half miljoen mensen de Middellandse Zee overgestoken.

Je zou kunnen zeggen: wat is nou eigenlijk een normaal aantal asielzoekers? De Europese Unie telt een half miljard mensen, wat is dan een normaal aantal asielzoekers? Sommige mensen denken aan tientallen procenten. In 1914 kwamen er asielzoekers binnen, dat was 20 procent van de bevolking: de Belgische vluchtelingen. Dus wat is een normaal aantal? 500.000 asielzoekers is 0,1 procent: 1 op de 1000. De afgelopen jaren hebben we er veel minder gehad.

In 2015 lijkt het aantal te stijgen. Maar dat klopt dus niet zonder meer?

COA, IND en politici gebruiken meestal de asiel-instroom. Vervolgens vertaalt vrijwel iedereen dat dan in de term asielzoekers. Maar dat is een totaal, van asielzoekers die een eerste aanvraag indienen, alsook hun tweede en vervolgaanvragen en de ‘nareis’.

Een asielzoeker komt naar ons land toe, die doet een asielaanvraag. Daar kan een hele tijd overheen gaan. En dan krijgt-ie hem niet of wel. Als-ie hem niet krijgt is het werk van de IND en het COA klaar, einde proces.

Krijgt-ie hem wel, dan kan hij een aanvraag indienen voor overkomst van directe familieleden (nareis). Die aanvraag kan soms ook een half jaar duren. Die wordt dan gehonoreerd. Dan kan de familie regelen dat ze naar ons land komen. Dus tussen het moment van de asielaanvraag en het moment dat het afgerond is en de familie hierheen komt, daar zit zomaar een jaar tussen.

Gemiddeld is het wel korter. Een Syriër die met zijn papieren hierheen komt, kan na acht dagen een verblijfsvergunning hebben. Zoals dat iemand uit Kosovo na acht dagen een afwijzing krijgt. Dus er kan heel snel beslist worden. Maar bij een groep mensen die een verblijfsvergunning kregen is een achterstand ontstaan bij de verlening en de nareis-behandeling. Daar hebben ze honderd extra mensen op gezet in maart, om die nareis af te handelen. Dat boekt resultaten, en die komen nu binnen.

Maar al die getallen worden bij elkaar opgeteld: asielzoekers, herhaalde aanvraag en nareis: ‘Kijk eens hoeveel we er nu hebben!’ Dan begin ik toch wel vuur te spuwen. De tweede en latere aanvragen heb je sowieso al dubbel geteld. En die nareis heeft niets te maken met asielzoekers van nu, maar vorig jaar.

Je krijgt vanuit de media de indruk dat alle vluchtelingen vanuit de hele wereld hierheen komen. Maar er zijn wereldwijd zo’n 15 miljoen mensen op de vlucht gegaan in 2014 alleen al, het overgrote deel wordt al opgevangen in eigen regio. En dan krijgt Europa er maar heel weinig.

In 2014 hebben ruim 11.000 asielzoekers uit Syrië een eerste aanvraag asiel ingediend. Dat is inclusief een geschat aantal statenloze Palestijnen uit Syrië. Zij zullen vrijwel allemaal een verblijfsvergunning krijgen. Een aantal zullen die in 2014 hebben gehad en een ander deel pas in 2015. Als je daarbij optelt dat die 11.000 voor circa 9.000 aan nareis zullen zorgen (mijn schatting) dan zullen 20.000 mensen uiteindelijk ook officieel als immigrant worden geboekt, afkomstig uit Syrië.

Door grote achterstand bij de IND hebben er in 2014 minder dan de helft van de 20.000 al een verblijfsvergunning gekregen en de rest zal dan ook pas in 2015 officieel als immigrant worden ingeschreven bij de gemeente (en door het CBS geteld), of later.

Totaal zal er dit jaar nog een kleine 6.000 Syrische nareis immigreren (of is al geïmmigreerd). In de maanden juni tot en met augustus immigreerden er gemiddeld meer dan 1.000 per maand nareis uit Syrië. Slechts een klein deel daarvan was van eerste aanvragers 2015.

IND en COA tellen die cijfers bij elkaar op (plus tweede en vervolgaanvragen) en presenteert dat dan als het aantal asielzoekers. Vervolgens gaat iedereen met die instroom-cijfers aan de haal als waren het asielzoekers (eerste aanvragen) en gaat daar allerlei trends uit destilleren. Helemaal fout dus.

De media spraken op 1 september over 35.000 asielzoekers dit jaar, inclusief nareis.

We hebben tot en met juli van dit jaar minder asielzoekers gekregen dan vorig jaar. Maar in juli hebben we een derde nareis gehad van het totale aantal van het hele vorige jaar. Maar als je trends wil laten zien, moet je kijken naar de eerste aanvragen. Welke kant gaat het nu op? Ik weet het niet, want ik heb alleen maar totaalcijfers over september gehoord van het COA: we hebben zoveel mensen opgevangen. Leuk, maar dat is dus eerste en tweede aanvragen en nareis bij elkaar opgeteld. Appels en peren, dat zegt niets over de trend. Die 35.000 is dan ook instroom.

Als ik kijk naar de cijfers over de eerste zeven maanden, dan verwacht ik op grond van die eerste zeven maanden minder nareizigers dan vorig jaar. Niet alleen omdat er minder eerste aanvragen zijn geweest, ook omdat tot en met juli minder Syriërs naar ons land zijn gekomen dan vorig jaar. Wat vrij opmerkelijk is. Waarom kwamen er eigenlijk zo weinig Syriërs naar ons land? In augustus veranderde dit, toen hadden we 5.350 asielzoekers en 1.600 nareizigers. Daarvan waren er respectievelijk 3.850 en 1.000 Syrisch. Voor september zullen de aantallen nog veel hoger zijn.

In een ander artikel fileer je het totale EU-cijfer: er zouden 627.000 asielzoekers zijn binnengekomen, maar als je goed kijkt zijn het er minder: 432.000 voor de EU, en net geen 600.000 in de EU-plus.

In het laatste cijfer tel je Noorwegen en Zwitserland mee. In principe tel ik het liefst inclusief Noorwegen en Zwitserland. Ze zijn geen lid van de EU maar wel van Schengen, en ze doen ook mee met de Dublin-akkoorden dus eigenlijk zijn ze wat betreft asiel een soort EU-land. Maar iedereen heeft het over de EU.

Van die 627.000 waren maar 563.000 eerste aanvragen, en 64.000 tweede en vervolgaanvragen. Die 431.000 waar je het over hebt, is het werkelijke aantal mensen van buiten Europa. Dat is dus iets totaal anders dan dat men roept: ‘Er zijn 626.000 asielzoekers naar Europa gekomen.’

Er zijn 132.000 mensen vanuit Europa die in Europa asiel aanvragen, dat is maar liefst een kwart. Die zitten al in de ‘eigen regio’. Kosovo is de belangrijkste, maar ook Albanië. Die hoeven alleen maar over land binnen te komen. Dat is voor mensen uit Azië en Afrika, die het grootste gedeelte over zee moeten, natuurlijk een heel ander verhaal.

29 procent van die mensen gaan naar Duitsland, en nog eens 26 procent naar Zweden. Nederland staat op de derde plaats met 8 procent. Dat lijkt een flink aantal.

Nederland heeft een van de hoogste toekenningspercentages van Europa. Wat er gebeurt: Nederland is volstrekt onaantrekkelijk voor mensen die weinig kans maken. Dus wat hou je over? Een groep mensen die wél veel kans maken. Dus dan heb je een hoog toekenningspercentage. Dat zegt niets over hoe streng of hoe slap je bent. Het gaat dan om je vluchtverhaal, uit welk land kom je? Als je kijkt naar de kansrijkere, dan kijk je dus naar Syriërs en Eritreërs, en nog een paar kleine groepjes met een hoog percentage maar die doen er eigenlijk niet toe. Van de groep Syriërs en Eritreërs trekt Nederland 8 procent aan.

Als je kijkt naar de eerste aanvragen, dat was in 2014 in totaal 21.800. Het aantal EU-eerste aanvragen was 562.000. Dan krijgt Nederland 3,9 procent.

Je blog gaat ook over migratie op zich. De definities van autochtoon/allochtoon hebben nogal rare gevolgen.

Als je niet-westerse allochtonen nam, en je kijkt naar 1980 of zo, 1990, dan heb je een groep die in belangrijke mate in een achterstandssituatie zit. Maar dat is zó verwaterd op dit ogenblik.

Het beste kan je het met een voorbeeld uitleggen: Tony van Dijck, PVV-Tweede Kamerlid, een jeugdvriend van Geert Wilders. Door Wilders bij de PVV gehaald. Hij woonde toen in de Antillen, is getrouwd met een Antilliaanse vrouw. Ze hebben drie kinderen: twee ervan zijn eerste-generatie allochtoon, en een, die hier is geboren, is tweede-generatie-allochtoon. Want hij is met een Antilliaanse vrouw getrouwd. Die was bij haar geboorte ook Nederlandse, maar omdat het op Aruba was is ze allochtoon. Waarom zijn die kinderen van Tony van Dijck niet autochtoon?

De terminologie is ooit verzonnen, begin jaren tachtig, met de beste intenties. Proberen om mensen met een achterstand te definiëren, hoe kan je daar een groep van maken zodat je die achterstand kan wegwerken?

Het is een categorie geworden rond 1990, later gewijzigd in 1999. Die definitie gebruiken we nu nog steeds. In 1990 hadden we 2 definities, en één ervan was dat je geen allochtoon bent als je één ouder hebt die in Nederland geboren is. Noorwegen gebruikt die definitie nog op die manier.

In 1999 is dat dus veranderd. Er is niet echt een regeringsbesluit van gemaakt of dat de Kamer er echt over beslist heeft. Ik heb daar wel ’s naar gezocht. Natuurlijk weet de minister er wel van, maar hoe die besluitvorming nou precies gaat… De crux van het hele verhaal is, je verzamelt zo ontzettend veel allochtonen.

Wat beschouwd wordt als een van de belangrijkste factoren van integratie is mensen van andere afkomst die een relatie aangaan met een autochtoon. Maar hoe meer van dat soort relaties je krijgt, hoe meer allochtonen je krijgt! Het is absurd maar waar.

Zie ook het blog van Flip van Dyke.