Behoudt den zondagsrust!

De zondagsrust staat onder druk. In Nederland maken alleen zeer gelovige christenen zich druk om de rustdag. Dat terwijl het in andere landen, terecht, ook een links thema is.
3 september 2009

zondagsrust

Door Jelle Klaas

De winkeltijdenwet staat al geruime tijd ter discussie. Momenteel mogen alle winkels twaalf keer per jaar op zondag open, met een uitzondering voor winkels in toeristische gebieden, die elke zondag open mogen. De Amsterdamse PvdA-wethouder Asscher wil nu alle winkels in Amsterdam toestaan elke zondag de deuren te openen.

De zondagsrust is een groot goed. Niet omdat God, nadat hij in zes dagen alles, van licht tot lintworm, zou hebben gecreëerd, en vervolgens toe was aan een dutje. De zondagsrust is een groot goed, omdat mensen het recht moeten hebben om in ieder geval één dag in de week vrij te zijn van werk. Want de mogelijkheid om alle dagen in de week te werken, kan ertoe leiden dat je wordt verplicht, of dat je je op zijn minst verplicht voelt, om elke dag te gaan werken. Voor rust, creativiteit of überhaupt mens-zijn buiten het werk, blijft dan nog erg weinig tijd over.

Toen in Frankrijk de rustdag onlangs door een nieuwe wet gedeeltelijk kwam te vervallen, waren het dan ook in de eerste plaats de vakbonden die zich hiertegen uitspraken. Ook de Franse linkse partijen stemden tegen de nieuwe wet omdat ze ‘daarin een signaal zien ter veralgemening van het zondagswerk, een daling van de rechten van arbeiders, en een risico op het uiteenvallen van de maatschappij en het gezinsleven.’ Volgens een grote peiling was 55 procent van de bevolking tegen de aantasting van de rustdag.

De meeste mensen hebben zeer weinig over hun werk te zeggen. Ze werken enkel om rond te komen. Onder hoger opgeleiden is het tegenwoordig niet meer vreemd om, met blackberry of mobiele telefoon in de aanslag, in vrije tijd of vakantie door te werken. Met verruimde werktijden en zonder verplichte rustdag, raken we steeds meer van de tijd kwijt waarbinnen we ons leven zelf kunnen bepalen en invullen.

Onder het mom van ‘ruimte geven aan de ondernemers’, streven Lodewijk Asscher en de PvdA naar een uitbreiding van mogelijkheden tot uitbuiting, in plaats van zich in te zetten voor het verhogen van lonen en uitkeringen van gewone mensen. Het recht op een rustdag wordt momenteel voornamelijk verdedigd door de Bijbel-citerende Arie Slob van de ChristenUnie, met argumenten gebaseerd op magie (Genesis 2:2 en Exodus 20:11) en conservatisme.

Het recht op een rustdag is echter ook een links thema bij uitstek. Het boek Het Recht op Luiheid van Paul Lafargue, de schoonzoon van Karl Marx, werd niet voor niets een populaire klassieker. De zondagsrust zou dan ook door links, om andere redenen dan de ‘wil Gods’, met vuur moeten worden verdedigd.