Appa als revolutionair van de straat

Het muzikaal succes van Appa begon in 2005. Hij zat toen in THC, een Amsterdamse rapgroep. Zijn nieuwe CD, Straatfilosoof, is een klasse appart.
2 december 2007

Door Socialisme.nu

In de cel schreef hij het nummer ‘Wat is er aan de hand?’ Een nummer gevuld met frustraties dat de gevoelens van veel mensen uit etnische minderheidsgroepen wist te verwoorden. Het nummer werd een underground-hit en vooral onder jongeren erg veel gedraaid. Ik (van Socialisme.nu) herinner me dat ik in die tijd op een blanke technische hogeschool zat. Ik draaide dit nummer in een van de pauzes in een computerlokaal en werd erop geattendeerd dat dit soort muziek niet op zo een school thuishoort.

Appa kenmerkt zich met realiteitsrap en zei zelf dat mensen in Nederland de waarheid niet willen horen omdat die te vies is om aan te horen. Appa’s nummers zijn vaak expliciet politiek en gaan over racisme, Palestina, Irak, armoede, onrecht en opstand. Appa stapte uit THC en bracht twee mixtapes uit met bijhorende videoclips, waaronder het nummer ‘Ik heb schijt (aan de overheid)’. Deze clips zijn meer dan een miljoen keer bekeken op internet. Maar ze zijn nog nooit op tv geweest. ‘Ik heb schijt aan de overheid’ werd door veel leerlingen bij de scholierenacties als leus aangehaald.

Appa’s nieuwste album, ‘Straatfilosoof’, is volgens ons het meest echte en oprechte album in de Nederlandse hiphopgeschiedenis. Het is een persoonlijk album dat gaat over de veranderingen in het het leven van Appa. In het nummer ‘Gastarbeider’ is te horen dat de droom van Appa’s vader om een mooie toekomst op te bouwen voor zichzelf en zijn gezin niet is gelopen zoals werd gehoopt. In plaats van een mooi leven voor zijn kinderen werden zij al vanaf hun geboorte als minderwaardig gezien. Appa beschrijft het effect dat dat op hem had als 16 jarige. In plaats van een hoge opleiding kwam hij in aanraking met politie en justitie.

In plaats van het te hebben over de echte risicofactoren zoals armoede spreken veel laffe politici eerder over een ‘falende opvoeding’. Er wordt zelfs overwogen om van de ouders de uitkering stop te zetten. Deze hypocrisie maakt veel jongeren gek, ze willen schreeuwen om aandacht maar hun mond lijkt dichtgenaaid. Appa probeert met dit album namens hen te schreeuwen.

Dat deze schreeuw veel emoties met zich meebrengt is te horen in de meest emotionele track op het album: ‘Kijk door mijn ogen’. Een nummer dat geschreven is voor al die mensen die moeilijk kunnen rondkomen. Zoals Appa zelf zegt: ‘Het maakt niet uit wat voor etnische afkomst je hebt, problemen zijn in principe hetzelfde; armoede is universeel’.

Dat Appa de regering Balkenende vele verwijten maakt voor de harde realiteit komt naar voren in het nummer ‘Beste mr. Balkenende’. In het nummer ‘Revolutionair’ geeft Appa alle argumenten om dit systeem omver te werpen. ‘Politici die namens mensen spreken maar denken in grafieken. En mensen die bikkelen in fabrieken. Noodgedwongen bang voor een opstand, omdat ze hun angst nooit hebben overwonnen.’

Dit album is niet zomaar een album. Het is een album dat de jongeren bewust maakt en scherp houdt. Een album dat, volgens ons, de hele hiphopscë)ne achter zich heeft gelaten.

Bekijk ook de site van Appa.