Anti-Flag: Strijden voor een Amerikaanse Lente

De Amerikaanse punkrockers van Anti-Flag hebben hun tiende studioalbum uitgebracht: American Spring. Zij laten zich wederom van hun politieke kant zien.
29 juli 2015

Door David Jeikowski

‘Toen ik mijn grootmoeder hielp op het veld, kon ik de drone boven onze hoofden horen en zien vliegen. Maar ik was niet ongerust. Waarom zou ik? Mijn grootmoeder en ik zijn geen strijders. Toen de drone de eerste keer schoot, beefde de hele aarde en steeg er zwarte rook op. We renden weg, maar na een paar minuten vuurde de drone opnieuw. Vroeger hield ik van helderblauwe lucht. Maar inmiddels heb ik voorkeur voor bewolkte dagen. Drones vliegen niet op bewolkte dagen. Wanneer de lucht opklaart en blauw is dan komen de drones terug, en met hen de angst.’

Uitspraken zoals deze van de 13-jarige Pakistaanse Zubair Rehman, die op die dag zijn grootmoeder verloor, laten ons zien hoe makkelijk het Westen met zijn wereldwijde ‘war on terror’ burgerslachtoffers op de koop toe te neemt. En als je het bericht uit het boekje van het nieuwe Anti-Flag-album American Spring leest, dan krijgt de het nummer ‘Sky Is Falling’ een geheel nieuwe, gruwelijke betekenis. Dus pessimisme over de toekomst of gallische angst dat de hemel werkelijk op je hoofd zal vallen worden hier niet bedoeld, maar de alomtegenwoordige angst van veel mensen in Pakistan, Afghanistan, Somalië en Jemen voor aanvallen van de onbemande vliegtuigen, de zogenaamde combat drones.

De meer dan twintig jaar oude punkband Anti-Flag uit Pittsburgh heeft met haar tiende studioalbum twee werken gemaakt die elkaar aanvullen. Naast de muziek, inspireert ook het eerder genoemde boekje: een collage van achtergrond-informatie, boekentips, songteksten, krantenartikelen en polemieken. Op de voorzijde een vrouw met een donkere hijab, op de achterzijde een Amerikaanse soldaat in oorlogstenue. Bij beiden wordt het gezicht verborgen achter een roze bloem die ontploft en zich over het beeld verspreidt. Net als een Arabische Lente lang onmogelijk leek en toch plaatsvond, zo is ook een Amerikaanse Lente haalbaar, lijken het boekje en de albumtitel ons te zeggen.

Korte riffs en voortdaverende drums

Het musikale hoofdnummer is ‘Fabled World’, een zeer catchy pop-punk-song van bekende Anti-Flag-receptuur. Korte riffs en voortdaverende drums scheuren er in een korte tijd lange meezingpassages doorheen waarvan het refrein in het oor blijft hangen – met agitatorische regels als ‘We leven in een fantastiewereld / waarbij de armen en de zwakken / pionnen voor de winsthonger zijn’.

In het volgende nummer The Great Divide wordt ook niet lang getreuzeld: ‘Je hebt nooit een kans gehad, je was al bijna dood toen je kwam / (…) en ze komen ons halen, en al degenen die we vertrouwen.’ Hier slaan de drums op ietwat onvoorbereide trommelvliezen. Niet slechts als metafoor tussen de regels door, geeft een stem ons zowel een analyse als een uitweg uit de ellende: ‘class war to the n’th degree’ – grenzeloze klassenstrijd.

De noodzakelijke adempauze volgt daarna met de track ‘Brandenburg Gate’, hier symbool van eenwording, zowel in de wereld als persoonlijk. In dit nummer krijgt Anti-Flag krachtige steun van punk-legende Tim Armstrong van de band Rancid.

Zinderend is ook ‘The Debate Is Over (If You Want It)’, een nummer dat sterk door Naomi Kleins boek This Changes Everything : kapitalisme versus het klimaat geïnspireerd is. Muzikaal euforisch beschrijft zanger Justin Sane het natuurspektakel dat hem geboden wordt: ‘Voor het eerst in mijn leven ben ik werkelijk vrij / om door de zuiver gekapte bossen de vergiftigde zee te zien / te zien hoe het water de oevers van Jersey kruist.’ Hij gaat daarmee in tegen het begrip vrijheid zoals dat vaak door de neo-liberale denktanks en zogenaamde klimaatsceptici misbruikt wordt: zij bedoelen daar slechts economische vrijheid mee en blijven zo de opwarming van de aarde almaar aanjagen. Zelfs het ‘groene kapitalisme’ wordt krijgt een sneer: ‘Koop gewoon een andere lamp / of rij in een andere auto / maar verander niets aan de structuur van deze economie.’

Een andere tip is het opruiende ‘Break Something’, waarin regelmatig een heerlijk destructieve ‘vandaag maak ik iets kapot!’ wordt geschreeuwd tegen het gekonkel van het financieel kapitaal. Waarom zouden songteksten altijd ingewikkeld moeten zijn?

Anti-Flag heeft met ‘American Spring’ een stevig pop-punk-album gemaakt dat consistent goed klinkt en waarmee vaak bijzonder goed aan meegezongen kan worden. Zelfs de indruk dat veel van de nummers op het eerste gehoor tamelijk gelijkaardig klinken, verdwijnt spoedig met behulp van het creatieve boekje.

Anti-Flag

American Spring

Spinefarm Records / 2015

Op 27 oktober treedt Anti-Flag op in De Melkweg, Amsterdam. Voor meer informatie en concertdata: americanspring.net.