Amsterdam: grootste 1-meiviering in jaren
Door Selena Jans
Ook dit jaar was de Dag van de Arbeid niet vrij. De demonstratie voor 1 mei was daarom ʼs avonds. Dat drukte echter niet de pret voor de enkele honderden demonstranten. Het bonte en strijdbare gezelschap zwaaide met rode vlaggen en spandoeken met teksten in de 1-meitraditie.
De stoet riep leuzen, begeleid door megafoons en trommels. Van Beursplein tot aan Rokin weerklonk ʻHun strijd, onze strijd, internationale solidariteitʼ in de voorste gelederen. Achterin zongen mensen in koor hoe het geld voor onze pensioenen allemaal naar Wassenaar is verdwenen.
Na de demonstratie was er een 1-meimanifestatie in het Vlaams cultuurhuis de Brakke Grond, dat te klein bleek te zijn voor de vele bezoekers. Ger Geldhof (Abvakabo FNV) en Sadet Karabulut (SP) spraken daar over de noodzaak van strijd voor betere arbeidsrechten. Sadet benadrukte dat armoede niet nodig is in Nederland, een van de rijkste landen ter wereld.
Ger benadrukte dat Nederland een belastingparadijs is voor multinationals terwijl er zoveel op gewone mensen bezuinigd wordt. Hij ging in op de huidige koers van de nieuwe vakbeweging die een beslissende fase is ingegaan: ʻVandaag begint de week waarin wij binnen de FNV ons Ledenparlement kunnen kiezen en onze voorzitter. Een unieke gebeurtenis, nooit eerder vertoond in Nederland. Het wordt belangrijk dat we die kans grijpen en de juiste mensen erin kiezen.ʼ
Aan het einde van de avond stonden de groepen in de schijnwerpers die actievoeren weer op de kaart zetten. Onder hen waren de schoonmakers, het gevangenispersoneel, het GVB-personeel, de vluchtelingen, de Woonbond, comité Dwangarbeid Nee, medewerkers van Sierafor, Albert Heijn distrubutiewerkers en de zorgwerkers van Amsta.
Er was genoeg ruimte voor muziek, waaronder een energiek optreden van de band We Are Here uit de Vluchtkerk. Ze drukten hun dankbaarheid uit voor de geboden solidariteit. ʻWe zijn tevreden, want de regering heeft ons in de steek gelaten, maar de bevolking laat ons niet in de steek, dat zullen we nooit vergeten.ʼ
Ook Jos de Rooij, Reinder van der Woude en Laurens Joensen traden op met politiek getinte akoestische muziek. Het Amsterdams strijdliederenkoor Verzet Per Couplet sloot de avond af met het Solidariteitslied van Brecht en de Internationale, uiteraard samen gezongen met de zaal.