Actie is nodig om rechts te confronteren

De maand mei eindigde met een serie gebeurtenissen die onderstrepen hoe diep racisme in de samenleving geworteld is geraakt. Het racistische optreden van de politie en de bedreigingen en scheldkanonnades tegen antiracisten zijn het product van de racistische hetze die sinds Pim Fortuyn wordt gevoerd, maar ook van de struisvogelpolitiek van gevestigd links.
6 juni 2016

Door Jeroen van der Starre

Inmiddels lijkt het bewustzijn verder door te dringen dat het zo niet langer kan en dat racisme niet verdwijnt als we nalaten om het actief te bestrijden. De opkomst van DENK is een duidelijke, maar vervormde uiting van dit groeiende besef. Hoewel de nadruk steeds wordt gelegd op de rechtse en conservatieve standpunten van de partij, moeten we herkennen dat niet Turks nationalisme, maar hun antiracisme DENK populair maakt. Dat antiracisme is des te geloofwaardiger omdat ook Farid Azarkan en Sylvana Simons zich aansloten.

Het eenzijdig afwijzen van DENK zou daarom een fout zijn. We moeten proberen samen te werken met DENK en hun achterban, om te bouwen aan een antiracismebeweging. Dit stelt DENK bloot aan een progressief milieu. Ook kan het de druk op linkse partijen opvoeren om zich uit te spreken tegen racisme en de acties te steunen.

Ook de SP lijkt te bewegen. Terwijl de partij rond het Oekraïnereferendum nog akelig dicht tegen rechts-extremisten uit de GeenStijl-hoek aan kroop, sprak Sadet Karabulut zich stevig uit tegen racisme in een interview met het AD eind mei. Dat is een goed begin, maar de test is of de SP dit geluid structureel zal gaan vertolken en of ze zich zal aansluiten bij de acties tegen racisme en politiegeweld.

Verkiezingen

Die acties zijn van groot belang. Na de zomer zullen de politieke en maatschappelijke discussies steeds meer in het kader van de verkiezingen worden getrokken. Rechts neemt hierin momenteel het voortouw. Wilders gaat nog altijd voorop in de peilingen, terwijl de VVD zich steeds meer als een PVV-light opstelt. Halbe Zijlstra lijkt al warm te draaien voor een kabinet-Wilders, door te stellen: ‘Voor mensen van buiten Europa moet hier geen recht meer op asiel zijn.’

Links is in de peilingen bijna net zo onzichtbaar als in het publieke debat. De PvdA lijkt te zullen worden weggevaagd als gevolg van hun totale omarming van hard rechts beleid, maar het ziet er niet naar uit dat de SP veel zal profiteren. Niet verwonderlijk, aangezien ze de afgelopen jaren vooral haar best deed om zich niet te onderscheiden.

Volgens de laatste peilingen zou de PvdA terugvallen naar 11 zetels, terwijl de SP ten opzichte van de huidige zetelverdeling gelijk zou blijven staan op 15 zetels. De constatering van de SP-top dat de SP ‘de grootste op links’ is, verhult dat links als geheel erop achteruit gaat. GroenLinks staat op winst en zou 13 zetels halen.Dat komt door de nieuwe lijsttrekker met een fris imago. Maar Klaver heeft de liberale draai van GroenLinks niet tenietgedaan, waardoor een voortzetting van de eerdere ‘Kunduzpolitiek’ voor de hand ligt.

De uitgangspositie voor de komende verkiezingen is dus bepaald niet florissant. Het gevaar is dat rechts de campagne volledig zal domineren en verder radicaliseert in steeds openlijker racistische richting. Een linkse verkiezingscampagne zal op zichzelf onvoldoende zijn om de rechtse dominantie te doorbreken. De kans op een links kabinet na de verkiezingen is nihil en dus zullen linkse verkiezingsbeloften weinig indruk maken. Daarom moeten we inzetten op het bouwen van bewegingen op straat die echte verbeteringen kunnen afdwingen en een impact kunnen hebben op het maatschappelijk bewustzijn.

Actie

Ten eerste moeten we in actie komen tegen racisme en voor de rechten van vluchtelingen. Een steeds groter deel van de bevolking walgt van de racistische hetze, het (dodelijke) geweld en de treiterijen door de politie naar vooral jongeren van kleur en de vergoelijking daarvan door rechts. Dat sentiment moet vertaald worden naar brede en strijdbare acties.

De EU-Turkije-deal heeft alleen maar tot meer doden geleid. In Turkije worden vluchtelingen buiten het zicht van de media opgesloten. Tegenhouden en afschrikken is het devies, ongeacht de mensenlevens die dit kost. Het bloed van meer dan 10.000 vluchtelingen (gestorven sinds 1 januari 2014) kleeft aan de handen van onze regering.

Tienduizenden Nederlanders hebben zich in de afgelopen jaren als vrijwilliger ingezet voor vluchtelingen. Vanuit deze netwerken zijn activisten opgestaan om ook het politieke gevecht met de regering aan te gaan. Zij hebben de afgelopen maanden honderden mensen op de been gebracht. Dit legt een basis voor grotere acties in het najaar.

Tot slot is er de campagne tegen TTIP en CETA. Deze verdragen zullen de macht van de multinationals nog verder vergroten ten koste van de levens van gewone mensen. De campagne tegen TTIP heeft de potentie om werkelijk massaal en strijdbaar te worden. Voorbeelden van eerdere acties en uit het buitenland laten zien wat er mogelijk is.

Als we er in slagen om werkelijk de tegenaanval in te zetten tegen racisme en neoliberalisme kunnen we laten zien dat er een links alternatief is voor verdeel-en-heerspolitiek en de voortschrijdende afbraak van onze levensstandaard. Geen alternatief dat altijd tot de volgende verkiezingen moet wachten, maar een waar je vandaag nog onderdeel van kunt worden.