Actie bij hoofdkantoor Arriva
Door Joe de Boer
Bij aankomst werden de stakers ‘verwelkomd’ door een ME-busje, slechts 100 meter verwijderd van het Arriva-hoofdkantoor. Her en der werd er door de voorbijgangers vriendelijk naar de bussen gezwaaid.
De uit verschillende delen van het land gekomen bussen parkeerden op het terrein van Arriva en de ruim 500 stakers verzamelden zich voor het podium waarboven een groot spandoek was opgehangen met de tekst “ziek van marktwerking”.
Na de gebruikelijke toespraken van het FNV en CNV, kwam de directeur onder bewaking van 20 politieagenten en een groepje ingehuurde bodyguards naar het podium om zijn verhaal te doen. Om populair over te komen ging hij op het podium zitten. Hettinga: “ik wil juist tussen jullie in gaan zitten”, Maar de stakers hadden er geen boodschap aan. “Respect voor de chauffeurs” was het antwoord dat uit de menigte kwam. En onder druk van de stijgende irritatie van de chauffeurs beklom Hettinga aarzelend het podium.
Door de underdog te spelen probeerde Hettinga de mensen ervan te overtuigen dat hij toch het beste voor had met het bedrijf en ‘zijn’ mensen. Vervolgens wilde hij die zelfde mensen chanteren met het dreigement dat als de chauffeurs hun eisen binnen zouden halen, het bedrijf over tien jaar niet meer zou bestaan. Waarop de chauffeurs antwoorden dat er over tien jaar misschien geen directeur van Arriva meer zou zijn, maar dat er nog wel bussen zouden rijden.
Hettinga onderstreepte ook dat hij een straatvechter was (onder begeleiding van politie en bodyguards) en de politiek wel zou overtuigen uitkomst te bieden. Nog geen 8 uur later ging daar al een streep door, omdat staatssecretaris Huizinga van Verkeer en Waterstaat niet in wilde stemmen met het verzoek van de busbedrijven om hen gebruik te laten maken van belastingvrije ‘rode diesel’.
Het hoofdkantoor van Arriva ligt vlak aan het spoor van de NS en iedere passerende trein onderbrak de speech van Hettinga, door uit solidariteit te toeteren. Dit werd door de stakers met luid gejuig ontvangen. Hettinga benadrukte nog dat het geen goed idee was geweest een pagina grote advertentie in De Telegraaf te plaatsen waarin de stakers werden afgeschilderd als zeurderig en onredelijk. Op het verzoek van vakbondsbestuurder Ed van Eijbergen om publiekelijk zijn excuses aan te bieden, ging hij niet in.
De bijeenkomst van die dag bracht een nieuwe CAO op geen enkele wijze dichterbij, maar de stakende chauffeurs gingen niet minder strijdbaar naar huis. “We hadden heus niet verwacht dat onze directeur nu ineens zou gaan toegeven. Maar we gaan gewoon door, net zolang tot we onze eisen binnenhalen! Want als we nu stoppen, dan verliezen niet alleen wij, maar dan verliezen we in Nederland allemaal!”