Academische feitenvrijheid
Paul Cliteur, frontsoldaat in de ideeënstrijd (foto: Café Weltschmerz / Youtube).
Te gast waren onder meer de islamofoob Afshin Ellian – uit de entourage van Paul Cliteur – en neonazi Sid Lukkassen. Het is niet verwonderlijk dat extreemrechts de wetenschap haat: hun ideeën over ras, gender, cultuur en klimaat zijn namelijk het tegenovergestelde van wetenschap.
Maar ze begrijpen wel hoe machtspolitiek werkt. Ze weten in het bijzonder dat leugens het gewicht van feiten kunnen krijgen als ze vaak genoeg worden herhaald en de verkondigers van feiten worden gemarginaliseerd. Dat is ook de reden waarom FvD een meldpunt voor linkse wetenschappers heeft opgericht.
Het is zorgwekkend dat andere politici extreemrechtse nepwetenschappers ook serieus nemen. Zeker gezien de rammelende argumenten die zij naar voren schuiven. Zo vraagt Cliteur zich af waarom ‘de op één na grootste partij van Nederland’ (op moment nog de PVV) ‘met geen enkel voorbeeld vertegenwoordigd is’ op de universiteit? Het antwoord is natuurlijk simpel: Wilders verkondigt uitsluitend onzin en een wetenschapper die hem napraat zou inhoudelijk volledig worden afgemaakt door de wetenschappelijke gemeenschap.
Maar de argumentatie van Cliteur is interessant: volgens hem is wetenschap geen zoektocht naar kennis, maar een afspiegeling van de politieke verhoudingen. Anders gezegd: Wilders zou recht hebben op wetenschappers die hem gelijk geven – los van de feiten of wetenschappelijke onderbouwing. Dit soort waarheidsrelativisme betekent dat de meeste stemmen de feiten bepalen en wetenschap volledig wordt onderworpen aan politiek.
Dit is een frontale aanval, niet alleen op de academische vrijheid, maar op wetenschap als zodanig. Het toont vooral de totalitaire aspiraties aan van Cliteur: zodra extreemrechts politiek de overhand heeft gekregen, zullen ‘linkse’ verschijnselen zoals feiten, argumenten en kennis ook geslachtofferd worden.