1968-2008 Rebel Year – Street Fighting Men

Evrywhere I hear the sound of marching, charging feet, boy
cause summer’s here and the time is right for fighting in the street, boy

Op 17 maart 1968 nam Mick Jagger samen met tienduizenden anderen deel aan een historische anti-oorlogsmars, die eindigde in een veldslag tussen de Londense politie en de demonstranten op Grosvenor Square toen demonstranten probeerden de Amerikaanse ambassade binnen te dringen. Jagger – geen heel ervaren demonstrant – was wat teleurgesteld over het mislukken van die poging. Als reactie schreef hij Street Fighting Man, een nummer dat een icoon werd van 1968.

Maar niet iedereen was het met Mick Jagger eens dat er in ‘sleepy London Town’ geen plaats was voor Street Fighting Men. In de Vietnam Solidarity Campaign, die de demonstratie organiseerde, werd de boventoon gevoerd door revolutionaire socialisten die vonden dat de strijd tegen de oorlog in Vietnam verbonden moest worden met de strijd aan het thuisfront. Deze socialisten waren verdeeld over twee groepen ‘hard boiled trots’, zoals een andere protesterende rockster ze in het filmpje hieronder noemt. De IMG vond dat het zwaartepunt van de strijd lag bij radicaliserende studenten en de bewegingen in de Derde Wereld – vooral het Vietnamese Bevrijdings Leger van ‘Ho-ho-ho Chi Minh’. De andere groep, de Britse International Socialists, zag het koppelen van de strijd tegen de Vietnamoorlog aan de arbeidersstrijd in de ontwikkelde kapitalistische landen als belangrijkste taak.

Maar die verschillen tussen de twee groepen weerhielden hen niet om samen op te trekken naar de ambassade. Toen bezorgde jonge IS-leden naar oprichter Tony Cliff kwamen om te vragen of ze wel mee konden doen aan een protest waar de naam van de (stalinistische) Ho Chi Minh aan de lopende band werd gescandeerd, was Cliffs puntige antwoord: ‘I don’t care what they shout, as long as we get into the bloody embassy’.