1968-2008 Rebel Year – All-American Outlaw

Bevrijding was in 1968 een toverwoord. En de bewegingen die dat jaar loskwamen gebruikten dit woord niet alleen voor de nu voordehandliggende groepen: arbeiders, vrouwen, zwarte Amerikanen, de koloniën. Het ging juist ook om de bevrijding van de mensen die deze maatschappij het liefste wegstopt. En wie valt nu meer onder deze categorie dan gevangenen?

Zeker in Amerika brak een diep besef door, dat gevangenissen in het kapitalisme meestal vol zitten met mensen uit de armste lagen van de bevolking, migranten en andere onderdrukte minderheden. Of ze met een reden hun straf uitzitten of niet, volle gevangenissen blijven een uiting van een onvrije maatschappij. Muziek speelde een belangrijke rol in het doorbreken van de muren. In januari 1968 hield niemand minder dan de country- en folkheld Johnny Cash een concert in de beruchte Folsom Prison. Een jaar later speelde hij opnieuw in een andere gevangenis die bekend stond om zijn misstanden: San Quentin. De bewakers vroegen hem om het vooral rustig aan te doen. Maar op het podium liet Cash het niet na om de gevangenen te laten zien waar hij stond: ‘San Quentin, I hate every inch of you’. Helaas geen beelden van het eerste concert, maar de beelden van San Quentin geven de sfeer goed weer.