‘16-jarige Black Panthers, die pikken dit niet meer’

Nederlandse hiphop wordt niet snel geassocieerd met revolutionaire ideeën of verzet. Maar gelukkig is er naast de commerciële hiphop nog altijd een groep rappers met duidelijk maatschappijkritische teksten. Een goed voorbeeld hiervan zijn de twee Palestijnse broers Stryder & Gaza uit Rotterdam.

Door Bob Scholte

Van origine werd hiphop als spreekbuis gebruikt door de vaak zwarte en arme Amerikaanse onderklasse om maatschappelijke onvrede te uiten. Als je echter vandaag MTV aanzet zie je hier nog weinig van terug. De huidige gecommercialiseerde hiphop staat in schril contrast met haar roots.

De jonge rappers Stryder & Gaza zijn hierop een uitzondering. In plaats van dat zij zich in hun teksten beperken tot het rappen over vrouwen en grote hoeveelheden geld gebruiken zij hun teksten om een verhaal te vertellen over racisme, onderdrukking en hoop op verandering. Daarbij steken ze niet onder stoelen of banken dat ze SP stemmen.

Stryder & Gaza zijn twee broers met Palestijnse roots, geboren in een vluchtelingenkamp in Libanon. Hun ouders zijn gevlucht voor het geweld van de Israëlische staat. In hun raps vertellen ze over het zionistische regime, over oorlog en over de angst en de dood van familieleden.

Toch beperken de teksten van Stryder & Gaza zich niet tot Palestina. De broers rappen onder andere over het zelfbeeld van vrouwen, seksisme en de macht van multinationals. Zo rappen zij in ‘Rauw’, de eerste track op hun nieuwe mixtape:

‘Bedrijven maken money, maar die money die is smerig, vrouwen staan te koop onder het mom van mannenwereld. De eisen die we stellen brengen vrouwen het noodlot, de standaard ontoereikend en vertalend in botox.’

Daarnaast weten de broers in hun teksten ook op creatieve manier geschiedenislessen te verwerken. Zo rappen zij uitgebreid over de Amerikaanse Black Panther Party, de dood van Huey P Newton en de rol van de CIA. Op deze manier gieten ze recente en minder recente geschiedenis in een eigentijds jasje.

‘16-jarige Black Panthers die pikken dit niet meer. De beweging brengt hoop met agenten oog in oog, te vaak bont en blauw geslagen om de kleur die ze dragen. Teveel broeders doodgeschoten, teveel achtergelaten. Zo bedankt voor slavernij, gedumpt in ghettowijken. Volgens velen overdrijf ik, dit leven is geen grap.

Zeg me dat de dood van 2 pac dan fucking toeval was
Zeg me dat de dood van Huey dan fucking toeval was
Zeg me dat de dood van Malcolm dan fucking toeval was’

Stryder & Gaza weten zich niet te beperken tot kortzichtige teksten maar brengen een boodschap van strijd en verzet. Ze zijn niet bang om moeilijke thema’s te bespreken of de voor vele onbekende geschiedenis van Amerika in hun teksten te verwerken. Hiermee stimuleren zij een nieuwe generatie om zelfstandig na te denken.

Meer informatie over Stryder & Gaza en videoclips: Camp Rauw.