Vijf jaar cel voor Marokkaanse activist
El Mortada lamrachen was al een bekendheid op social media voor de protesten in het Rifgebied, die uitbraken na de vreselijke dood van de visverkoper Mouhcine Fikri. Hij was de enige imam in het land die via een videoboodschap zijn afschuw uitsprak tegen een groep Marokkaanse jongeren die een homoseksuele man in de stad Fes vreselijk hadden mishandeld. Daarvoor organiseerde hij samen met een paar van zijn vrienden een bezoek aan de enige kerkelijke instelling in de stad Al Hoceima.
El Mortada deed dit als teken van openheid, liefde en saamhorigheid met anderen die een ander geloof aanhangen of anders denken in een land waar je al gauw opvalt als je afwijkt van de gebruikelijke normen en waarden. Vorig jaar werd hij als ‘terrorist’ van straat gehaald en vastgezet in een speciale gevangenis.
Politieke veroordeling
Veel mensenrechtenorganisaties spreken er schande van. Niet in de laatste plaats omdat de terrorismewet in deze zaak wordt misbruikt om een bekende activist van de Hirakbeweging in de Rif de mond te snoeren. Maar ook omdat El Mortada bekend stond om zijn menselijke idealen, die niets te maken hebben met welke vorm van extremisme dan ook.
Amnesty International vraagt om zijn vrijlating en noemt zijn berechting een ‘aanval op de vrijheid van meningsuiting’. Amnesty gaat ervan uit dat hij in werkelijkheid veroordeeld is wegens zijn deelname aan de Hirak-protesten. Human Rights Watch heeft de Marokkaanse autoriteiten verzocht om de straf te herzien.
Marokko heeft mensenrechten niet hoog in het vaandel staan. De autoriteiten stellen alles in het werk om jongeren die steeds mondiger worden goed onder de duim te krijgen. Er worden steeds meer trucjes uitgehaald om de onderdrukking zo veel mogelijk te verhullen. Aansluitend op de protesten van de Hirak-beweging sloeg de vlam in de pan in het kleine stadje Jerada nadat – niet voor het eerst – verschillende mijnwerkers om het leven kwamen bij ongelukken in onveilige mijnen.
Ook daar traden de ordetroepen hard op en hoorden de jonge activisten in verschillende rechtbanken hoge gevangenisstraffen tegen zich eisen. De rechters dienen in dit soort zaken als marionet van de machthebbers.
Terreurwetgeving
El Mortada werd schuldig bevonden aan ‘het verheerlijken van en aansporen tot terroristische daden.’ Dat laat zien dat de Marokkaanse staat er niet voor terugdeinst om elke vorm van onderdrukking te gebruiken om tegenstanders van het regime neer te slaan. El Mortada’s vader werd de dag na zijn arrestatie in 2017 in het ziekenhuis opgenomen met hartfalen en overleed een week later. Ook liet de activist zijn hoogzwangere vrouw achter. Zijn dochter, die inmiddels anderhalf jaar oud is, heeft hij Amal genoemd, wat ‘hoop’ betekent.
Zijn dochter is 500 kilometer verwijderd van de cel in Salé. Daar moet hij zijn straf uitzitten in een isoleercel, zonder contact met andere gevangenen en zonder hoop. Iedere keer als hij in dat uurtje bezoek per week Amal in zijn armen neemt, huilt het kleine meisje omdat ze haar vader niet kent.
Hoe lang blijft het Marokkaanse regime de anti-terreurwetgeving aangrijpen om zijn tegenstanders uit te schakelen en hen gevangen te zetten en te martelen onder het mom van ‘terrorismebestrijding’?
Willekeur
De anti-terreurwet geeft de staat de mogelijkheid om mensen op basis van willekeur te vervolgen en heeft als enige doel om tegenstanders die opkomen voor democratische hervormingen het zwijgen op te leggen. Veel Marokkaanse activisten zijn met gebruik van deze wet al gevangen gezet, waaronder de Riffijnse Hirak-activisten Hicham Dallouh en Ashour Al-Amraoui, die hun straf dienden in de Salé-gevangenis.
Er is met veel sarcasme en vol ongeloof gereageerd op de bekrachtiging van het hof op de eerdere veroordeling van El Mortada. De vele acties die zijn uitgevoerd onder de leus ‘El Mortada is geen terrorist’ mochten niet baten. Dat geldt ook voor de vele oproepen van verschillende nationale en internationale mensenrechtenorganisaties om hem vrij te laten.
Zijn familie doet ook een stevige oproep voor de vrijheid van de onschuldige El Mortada. De Marokkaanse staat heeft er tot nu toe geen oren naar, maar zal door haar standvastigheid en houding veel gezichtsverlies oplopen. Deze activist moet vrij zijn en in vrijheid zijn mening kunnen uiten.