Waarom wij de G20 blokkeren

Op 7 en 8 juli 2017 vindt in Hamburg de jaarlijkse G20-topconferentie plaats. Een brede Nederlandse coalitie, waaronder de Internationale Socialisten, zal in die week vertrekken naar Hamburg en zich bij duizenden internationale activisten voegen om de G20-top te blokkeren.
20 juni 2017

Door Anne Fleur Dekker

De G20 is een samenkomst van de 19 economisch sterkste landen plus de Europese Unie. De G20-landen zijn goed voor meer dan 80 procent van het mondiale bruto binnenlands product (bbp) en omvatten bijna twee derde van de wereldbevolking.

Het idee voor het vrijwel jaarlijks organiseren van een G20-top ontstond tijdens een conferentie van de G7 – de zeven economisch sterkste landen – in Keulen in juni 1999. De eerste G20-top vond plaats op 15 en 16 december 1999 in Berlijn. Aanwezig zijn altijd de presidenten van de centrale banken, de ministers van Financiën van alle lidstaten en de voorzitter van de Europese Unie. In de regel zijn de regeringsleiders en andere voorname politici van de lidstaten ook aanwezig.

De directe aanleiding voor het in leven roepen van de G20 was de Aziatische financiële crisis in 1997-1998. De lidstaten hadden behoefte aan een platform voor coördinatie van mondiaal financieel en monetair beleid. Naast de ongeveer jaarlijkse topconferenties, worden er ook bij grote crises ‘noodconferenties’ gehouden. Hiervan vonden een aantal plaats tijdens de laatste kredietcrisis.

Tijdens de G20-top in 2010 in Seoul werd een verbreding van het takenpakket ingesteld. Naast de financiële markten, houdt de G20 zich nu ook bezig met bijvoorbeeld voedselveiligheid, energie, migratie, infrastructuur, anticorruptie, antiterrorisme, belastingsamenwerking maar ook het verbeteren van de rechten en de positie van vrouwen. Momenteel is klimaatverandering daar als een van de belangrijkste nieuwe thema’s bij gekomen.

De G20 kent geen vaste organisatie of secretariaat. De organisatie van de conferentie wordt volledig door het gastland gedaan. Zoals eerder vermeld komen de G20-leiders bijeen in Hamburg (Duitsland) op 7 en 8 juli 2017. Het thema van het Duitse voorzitterschap van de G20 in 2017 zal ‘Bouwen aan een verbonden wereld’ zijn.

Kritiek

Er bestaat veel kritiek op de samenkomst van de G20. Allereerst valt de samenstelling te betwisten: volgens de statuten beslaat de G20 ‘de grootste, de belangrijkste en invloedrijkste economieën ter wereld’, maar dit klopt niet. Grote economieën als Spanje (12de economie), Nederland (16de), Zwitserland (19de) en België (20ste) zijn niet vertegenwoordigd, maar een aantal kleinere economieën als Saoedi-Arabië (23ste), Zuid- Afrika (27ste) en Argentinië (28ste) zijn dat wel.

Bovendien worden er veel zaken overlegd en besloten die van toepassing zijn op landen die niet vertegenwoordigd zijn. Armoede- en hongerbestrijding in Afrika is daar een voorbeeld van: van het hele continent is alleen Zuid-Afrika vertegenwoordigd in de G20. Maar ook mondiaal financieel beleid dat tijdens de G20 tot stand komt heeft door globalisering directe invloed op de economieën van de niet-vertegenwoordigde landen.

Maar de zwaarste kritiek valt te geven op de daadwerkelijke manier van beslissen over nieuw beleid, en de invloed die bedrijven hebben op deze beslissingen. De leiders van de G20-landen zullen officieel gezamenlijk oplossingen zoeken voor economisch, financieel, klimaat-, handels-, werkgelegenheids- en ontwikkelingsbeleid, maar ook voor de huidige vluchtelingenstroom en bestrijding van terrorisme. Dit klinkt in eerste instantie misschien positief, maar in werkelijkheid lijken er vooral achter de niettransparante, gesloten deuren van de G20 deals gesloten te worden die voornamelijk de bedrijven van de lidstaten ten goede komt.

Invloedsgroepen

Tijdens de topconferentie zijn er een aantal ‘Engagement Groups’ (invloedsgroepen) aanwezig, met vertegenwoordigers van de verschillende lidstaten die aanbevelingen mogen doen aan de G20. Deze groepen zijn officieel gelijk aan elkaar en bestaan uit: Bedrijven (B20), Vrouwen (W20), Civiele Gemeenschap (C20), Vakbonden (L20), Denktanks (T20), Jeugd (Y20) en Wetenschap (S20). Andere vertegenwoordiging direct vanuit de maatschappij (zoals bijvoorbeeld ngo’s en burgerinitiatieven) worden door dit systeem uitgesloten.

In de praktijk heeft vooral de B20 de grootste invloed tijdens de topoverleggen. Een zeer groot deel van de aanbevelingen die de B20 doet wordt opgenomen in de uiteindelijke beslissingen van de G20. Zo werd bijvoorbeeld 35,5 procent van alle aanbevelingen van de B20 die waren geformuleerd tijdens de tops in Toronto in 2010 en Los Cabos in 2012 direct opgenomen in de mandaten en verbintenissen van de G20. Dit waren er in totaal 93.

Deze B20 bestaat uit ruim 500 vertegenwoordigers van verschillende bedrijven (afkomstig van alle markten, van olie en fossiele brandstoffen tot multinationale consultancybedrijven) van de lidstaten plus een aantal ultrarijken (zoals Bill Gates met zijn Gates Foundation), en kent daarnaast een eigen adviesorgaan waarin 20 CEO’s van grote multinationals deelnemen, zoals Nestlé en Shell.

Het doel van de B20 is om een zo gunstig mogelijk bedrijfsklimaat te creëren en te behouden, en beleid te laten ontwikkelen dat voornamelijk in het teken staat van economische groei en liberalisering van de markt. Daarbij wordt geen rekening gehouden met bijvoorbeeld milieu, arbeids- en leefomstandigheden en de financiële veiligheid van de kleinere economieën. Op deze manier hebben bedrijfslobby’s dus direct en legaal zeer grote invloed op grote internationale politieke beslissingen.

De andere invloedsgroepen behalen nauwelijks resultaten die in de buurt komen van die van de B20. Overigens bestaan de andere invloedsgroepen meestal ook voornamelijk uit vertegenwoordigers uit het bedrijfsleven, zoals de W20 (de Vrouwen-20) die bestaat uit bijvoorbeeld vertegenwoordigers van verenigingen van vrouwelijke (top-)ondernemers.

Blokkeer de G20

Er is dus een groot aantal redenen om het niet eens te zijn met de opzet van de G20. In plaats van het belang van burgers te behartigen, hebben machtige bedrijven en schimmige lobby’s direct invloed op grote politieke beslissingen en hervormingen. Juist daarom trekken in juli duizenden internationale activisten uit alle segmenten naar Hamburg: klimaatactivisten, mensenrechtenactivisten, vakbondsleden enzovoorts.

Voorafgaand aan de G20 zal er twee dagen lang, op 5 en 6 juli, een alternatieve top plaatsvinden: de Global Solidarity Summit. In tegenstelling tot de G20 is deze alternatieve top open voor alle groepen, organisaties en individuen, afkomstig uit alle landen van de wereld, die hieraan willen deelnemen.

Het wordt een open conferentie met lezingen, workshops en debatten en discussies die op zoek zullen gaan naar antwoorden op vragen als: Hoe kunnen we een eind maken aan wereldwijde armoede, onderdrukking en oorlog? Hoe kunnen we het beste internationale mensenrechten handhaven? Hoe ziet een nieuw economisch systeem eruit dat de behoefte van de gebruikers centraal stelt, en niet van de profiteurs?

Hoewel de tegen-top formeel gezien geen politieke invloed heeft, wordt het toch een interessante conferentie waarbij op internationaal niveau ideeën en ervaringen van activisten uitgewisseld kunnen worden, en waarbij internationale bondgenootschappen gesloten kunnen worden.

Op de eerste dag van de G20-topconferentie zelf, 7 juli, zijn er in de stad en omgeving diverse acties van burgerlijke ongehoorzaamheid. De Nederlandse coalitie zal deelnemen aan Colour the Red Zone, een actie waarbij zoveel mogelijk aanvoerwegen naar het conferentiecentrum midden in Hamburg geblokkeerd worden. Dit is een uitgelezen kans om hoogwaardigheidsbekleders en als Trump, Poetin en Erdogan en hun meegebrachte politici, ambtenaren en lobbyisten te blokkeren op hun weg naar de top zelf, wat de conferentie ernstig zal verstoren.

Op de tweede dag, 8 juli, vindt een grote demonstratie plaats in het centrum van Hamburg. Er worden meer dan 100.000 demonstranten verwacht. Tijdens de demonstratie wordt het kapitalisme en de G20 als uiting daarvan verworpen en solidariteit betuigd met iedereen die oppositie voert tegen de politiek van de G20 met protesten, stakingen en opstanden wereldwijd. We eisen een sociale en vredige wereld met grenzeloze solidariteit.

Deze enorme internationale samenwerking tussen activisten en organisaties zal bijdragen aan meer internationale solidariteit, en de activisten zullen terugkeren met nieuw ervaringen die ze weer kunnen gebruiken in hun eigen, lokale initiatieven.

…………………………………………………………………………………………………………………………………………………..

De G20: praktische informatie

In Hamburg zullen vier dagen van actie plaatsvinden. Hier volgen details over het programma, vervoer en onderkomen ter plekke.

Programma

5 en 6 juli: Alternatieve top: twee dagen van debat en bijeenkomsten over de stand van links en lessen uit de strijd. Met sprekers uit bewegingen uit de hele wereld. Een goed moment om activisten uit andere landen te leren kennen, ervaringen uit te wisselen en voorbereidingen te treffen voor de acties.

7 juli: Blokkeer de rode zone. De autoriteiten van Hamburg hebben een rode zone ingesteld waar de wereldleiders samenkomen en activisten niet mogen komen. Wij willen onze stem laten horen en hun het vergaderen onmogelijk maken. Met misschien tien- tot twintigduizend mensen willen we de aanvoerroutes naar het conferentiecentrum blokkeren. De avond ervoor gaan we onze inzet doorspreken.

8 juli: Grenzeloze solidariteit. Op de zaterdag willen we meedoen met de grote demonstratie in het centrum van Hamburg. De demonstratie is bedoeld voor jong en oud. Er worden meer dan honderdduizend mensen verwacht. De wereldleiders spreken niet voor ons!

Logistiek

We organiseren twee verschillende bussen naar Hamburg. Een vertrekt op dinsdagmiddag 4 juli en de ander op donderdagmiddag 6 juli. De opstapplekken zijn Amsterdam, Utrecht en misschien Nijmegen. Zo willen we mensen de gelegenheid bieden om mee te doen aan de tegentop of alleen te komen voor de blokkade en de grote demonstratie.

In Hamburg zijn slaapplaatsen geregeld in een speciaal ingericht actiekamp. Hiervoor wordt geen bijdrage gevraagd en eten en drinken is op donatiebasis. Neem wel zelf een tent en slaapspullen mee. Daarnaast is goed schoeisel belangrijk.

Vanuit de Internationale Socialisten organiseren we actietraining, juridische ondersteuning en zorgen we voor EHBO’ers.

Kaartjes voor de bussen zijn 55 euro voor werkenden en 45 euro voor scholieren, studenten en uitkeringsgerechtigden. Je kunt het geld overmaken naar: Internationale Socialisten, rekeningnummer NL14 INGB 0004 982852, o.v.v. ‘G20’

Wil je mee? Heb je vragen? Neem contact op via g20@socialisme.nu