Utrechts protest tegen racisme en uitsluiting
Door Anne Fleur Dekker
Twee uur voor de start van de manifestatie werd op het Janskerkhof Pegida-frontman Edwin Wagensveld opgepakt door de politie. Volgens ooggetuigen kwam Wagensveld naar het Janskerkhof om de leden van de organisatie te intimideren die al bezig waren met de opbouw van het podium. Zijn extreem-rechtse groepering hieldlater die dag een eigen manifestatie, op een door de politie aangewezen plek op een aanzienlijke afstand van de manifestatie van Utrecht Bekent Kleur, om een eventuele confrontatie te voorkomen. De Pegida-manifestatie trok uiteindelijk slechts een handvol bezoekers.
De actie van Utrecht Bekent Kleur werd ingeleid door muziek van het Utrechtse Orkest Tegenwind. Het tiental sprekers bestond onder andere uit activisten, lokale politici en (ex-)vluchtelingen. Ook de pastoor voor de ongedocumenteerde vluchtelingen, Marieke Sillevis Smitt, sprak tijdens de manifestatie. Ze benadrukte het belang van wederzijds respect en inleving van mensen van verschillende achtergronden, religies, geaardheden en geslachten.
Vluchteling Amer uit Syrië riep op om samen met alle inwoners van Nederland, ons land het beste en meest gastvrije land ter wereld te maken. Tussen de sprekers door werden ook een aantal emotionele Arabische liederen gezongen door de Syrische zanger Gharib, die hij zelf begeleidde met zijn ud, een oosterse luit.
Wie het ondanks het verrassend mooie winterweer toch koud kreeg, kon in de aangelegen Janskerk wat warms drinken of Marokkaanse soep nuttigen. Hoewel er geen mars gelopen mocht worden, was de sfeer toch strijdbaar: er was ook ruimte voor het roepen van leuzen.
Het publiek bestond uit leden van diverse politieke groeperingen en partijen, maar ook uit veel losse groepjes belangstellenden. Er waren protestborden te zien met leuzen als ‘Racisme is haat’, ‘Stop Islamofobie’ en ‘Muslimban is niet normaal’.
Er waren veel mensen die voor het eerst een demonstratie bezochten, dit lijkt de laatste tijd een trend te zijn. Een bezoekster vertelde: ‘Ik zag een flyer op de universiteit hangen. Normaal ben ik veel te verlegen om naar iets als dit te gaan, maar ik heb veel vrienden van niet-Nederlandse afkomst, en voor hen ben ik toch op de been gegaan. Ik ben blij dat mijn stad Utrecht zich uitspreekt tegen racisme en uitsluiting.’
Dit geluid was vaker te beluisteren. Ook meer ‘ervaren’ demonstranten waren trots dat naast steden als Amsterdam, maar ook de grotere steden buiten Nederland, ‘hun’ Utrecht ook van zich liet horen.