Boerkini-verbod is islamofoob

In 18 Franse kustplaatsen hebben burgemeesters een verbod ingevoerd op de boerkini, een zwempak voor moslimvrouwen. Dit volgt op een verbod op hoofddoekjes op scholen (2004) en de gezichtsbedekkende niqaab (2011). Volgens de sociaal-democratische premier Manuel Valls is de boerkini strijdig met ‘de waarden van de republiek’.

Op 23 augustus moest een moslima op het strand van Nice zich ontkleden op straffe van een boete. Later werd op het strand van Cannes een jonge moeder ook verteld dat zij haar hoofddoek moest uitrekken – geen boerkini dus.

De politie legde het hoofddoekverbod op het strand uit door te stellen dat badgasten ‘correcte kleding’ moeten dragen, ‘het secularisme, de hygiëneregels en de veiligheid respecteren’. Ze zeiden dat haar hoofddoek een opzichtig teken van haar religie was.

Met dit soort regels worden mensen in wetsuits en pootje badende nonnen niet lastig gevallen. Marwan Muhammed van het Franse Collectief tegen Islamofobie zei dat de boerkini betekent dat moslima’s die eerder geen plezier hadden van een dag aan het strand of bij het zwembad hier nu aan deel kunnen nemen, ze socialiseren’.

Het echte doel is om moslims onzichtbaar te maken, omdat sommige mensen zich aan hen storen. Zo stoorden racistische witten in de jaren vijftig in de VS zich aan zwarten in de bus. Eerder nog, in 1935, verklaarde Hitler zwembaden verboden voor Joden. Sommige mensen stoorden zich aan hen.

In de jaren vijftig voerde Frankrijk als koloniale macht in Algerije campagne om moslimvrouwen te dwingen hun sluier af te doen. Vrouwen op die manier controleren vonden de Fransen cruciaal om het land zélf onderworpen te houden.

Islamitische vrouwen uit hun kleren dwingen gaat dus niet over bevrijding, maar over racistische en seksistische overheersing door een onderdrukkende staat.

Gelukkig gaat een deel van links hiertegen de straat op. In Leucate, Frankrijk gingen honderden leden van de linkse NPA gekleed het strand op, met leuzen als ‘nee tegen islamofobie’. De Franse Raad van State oordeelde dat het verbod in strijd is met de mensenrechten, maar burgemeesters weigeren het in te trekken – gesteund door Valls.