Strijdbare acties voor betaalbare woningen

De sterke daling van het aantal betaalbare huurwoningen roept steeds meer verzet op. Na het Rotterdamse initiatief voor een referendum tegen de sloop van betaalbare huizen, komen nu activisten in Amsterdam in actie voor behoud van de sociale huisvesting.
8 juni 2016

Door Angela Ettema

De afgelopen zes jaar is het aantal sociale huurwoningen met 262.400 verminderd. Dat zijn 119 woningen per dag. De woningen worden verkocht of naar de vrije sector overgeheveld. Woningcorporaties doen dit vooral om de verhuurdersheffing op te brengen die ze sinds 2013 aan de staat moeten betalen.

Het grote tekort aan betaalbare woningen stuit op steeds meer kritiek. De Woonbond pleit voor het afschaffen van de verhuurdersheffing. In Rotterdam zijn huurdersorganisaties bezig om een referendum te organiseren tegen de sloop van 20.000 betaalbare woningen. In Amsterdam timmeren activisten aan de weg met een serie acties tegen de verkoop van sociale huurwoningen.

Op 18 mei bezetten activisten, onder wie oud-wethouder voor de CPN Roel Walraven (86), een benedenwoning aan de Borgerstraat in Oud-West. Onder het motto Niet Te Koop protesteerden ze tegen de dreigende verkoop van de woning door woningcorporatie Stadgenoot. De actie werd georganiseerd door de Huurdersvereniging Oud-West, Recht op Stad, FairCity en het Studentenkraakspreekuur.

Bij de actie trokken jonge en oude activisten samen op. Loes van Luijk van de Huurdersvereniging Oud-West zei: ‘Het gaat er om dat iedereen nu ziet dat we als Amsterdamse burgers één lijn trekken. De huizen in Amsterdam worden te duur. Huren in de binnenstad is niet meer te doen. Wij willen dat dingen anders gaan. De vercommercialisering, de vertrutting, maar ook het toerisme in de stad – denk ook aan Airbnb – is te ver doorgeschoten.’

Op 30 mei demonstreerden activisten bij het Scheepvaartmuseum, waar een vergadering was van Europese ministers voor Volkshuisvesting, tegen plannen voor verdere afbraak van de rechten van huurders. Op hun spandoek stond ‘Housing for People, not for Profit’. Daarna brachten de actievoerders een bezoek aan het kantoor van Stadgenoot. Deze corporatie is voorstander van flexibele en tijdelijke huurcontracten en bedreigt ook hierdoor de rechten van huurders. Activisten riepen leuzen als ‘Stadgenoot maffia’ en ‘fuck flex’.

Een woordvoerder van Stadgenoot werd in spandoeken gewikkeld en uitgejouwd. De politie kwam er aan te pas om hem te ontzetten. ‘Dit was echt niet leuk meer’, zei de man later tegen Het Parool. Voor huurders is de strijdbaarheid van de zeer diverse groep actievoerders juist een verademing. De stad is er immers niet voor yuppen en miljonairs, maar voor de gewone mensen die er wonen en werken.

Inmiddels hebben meerdere Amsterdamse corporaties toegezegd minder sociale huurwoningen te gaan verkopen dan ze oorspronkelijk van plan waren. Een mooie opsteker voor de actievoerders, maar vooral ook een stimulans om waakzaam te blijven en de corporaties onder druk te blijven zetten.