Kleurrijk protest voor de rechten van vluchtelingen
Door Sodaba Roustayar
Het protest startte om twee uur ’s middags voor het Vredespaleis in Den Haag. Een bewuste keuze: het Internationaal Gerechtshof staat immers voor vrede, gerechtigheid en mensenrechten en dat is onder andere de boodschap van het protest richting Den Haag. Diana Kretschmann, een van de organisatoren, opende de manifestatie. In haar toespraak zei ze: ‘Dit is geen vluchtelingencrisis, maar een crisis van de menselijkheid. Vluchtelingen zijn mensen als u en ik. Hou niet op om de verhalen van vluchtelingen te lezen en naar hen te luisteren.’
Vanuit die gedachte was Nabil Alaydi uitgenodigd om te spreken. Nabil, een Palestijnse vluchteling uit Syrië, is al zijn hele leven lang een vluchteling en voor de zoveelste keer moet hij weer asiel aanvragen. In zijn toespraak vertelde hij hoe hij gedwongen was om uit het vluchtelingenkamp van Yarmouk te vluchten. Hij moest zijn hele familie achterlaten in de hoop in Nederland een nieuwe toekomst te vinden voor hem en zijn gezin.
Hetzelfde geldt voor Shadi (36) en Mohammad Alsaleh (34) uit Syrië. Zij verblijven in de opvanglocatie aan de Havenstraat in Amsterdam en wachten al 6 maanden op hun procedure. Toen ik ze vroeg hoe ver de procedure is, zeiden ze: ‘Elke week vertellen ze ons dat we volgende week meer horen.’ Het zijn de loze beloftes waarmee het hele Nederlandse vluchtelingenbeleid aan elkaar hangt.
EU-Turkije deal
Lee A. Tolman, medeorganisator van het event, is een migrant uit de VS en woont ruim 20 jaar in Nederland. Ze is als vrijwilliger werkzaam als juridisch medewerker bij Vluchtelingenwerk Nederland. Tijdens haar toespraak gaf ze terecht aan dat Rutte en Samsom de architecten zijn van de EU-Turkije deal. ‘Met deze deal hebben zij en de Europese leiders het lot van duizenden vluchtelingen bepaald.’
De Nederlandse verantwoordelijkheid werd ook benadrukt in de toespraken van Ewout van den Berg van de Internationale Socialisten en Carla van Os, onderzoeker aan de Rijksuniversiteit Groningen en voorheen werkzaam bij Defence for Children. Carla stelde dat de huidige deal ertoe leidt dat mensenrechten op alle fronten worden geschonden. Vluchtelingen worden aan de Turkse grens door militairen doodgeschoten, mishandeld en gemarteld.
Maar ook buiten Turkije worden de rechten van vluchtelingen geschonden, de omstandigheden in Griekenland zijn net zo gruwelijk. Vluchtelingen worden in gevangenissen opgesloten zonder uitzicht op een toekomst of contact met de buitenwereld. Mensen krijgen niet de juiste gezondheidszorg, kinderen zijn ondervoed en krijgen niet de juiste opvang. Eigenlijk bevinden de vluchtelingen zich in een barbaarse situatie.
De vluchtelingenkampen in Libanon zijn overvol. De vluchtelingenkampen in Turkije zijn onvoldoende, ondanks de 6 miljard euro die Turkije van de EU heeft gekregen. Het land weigert rekening te houden met de mensenrechten van vluchtelingen en de EU vindt het prima, zo lang Turkije vluchtelingen maar tegenhoudt.
Geen kind aan de kant
Kindvluchtelingen worden het zwaarst getroffen door het Europese vluchtelingenbeleid. Ruim honderdduizend van hen reizen alleen door Europa. Meer dan 10 procent van hen zijn vermist en vermoedelijk in handen gevallen van mensenhandelaren. In Turkije noch in Europa worden deze kwetsbare kinderen beschermd of geholpen.
Dhjana van de campagne ‘Geen kind aan de kant!’ vertelde hoe vluchtelingen in Nederland worden opgesloten in gezinsgevangenissen zoals Kamp Zeist. Daar worden ze opgesloten achter muren met prikkeldraad en behandeld als criminelen. Dit zijn ‘kinderen die Nederlands spreken, naar school gaan, Nederlandse vriendjes en vriendinnetjes hebben’, benadrukte Dhjana. Kinderen die in Nederland zijn geboren worden gescheiden van hun ouders, met alle gevolgen van dien. De psychische gevolgen voor deze kinderen zijn groot en wellicht zelfs onomkeerbaar.
‘Het klinkt misschien heel ver weg, maar ik probeer me in te denken hoe een kind of moeder zich op zo’n moment kan voelen, als ze worden meegenomen door de politie of dat ze worden opgesloten’, vertelde Eline me. Eline is met Liesbeth vanuit Groningen naar Den Haag gekomen, dit was hun eerste demonstratie. Liesbeth is al een jaar als vrijwilliger actief voor de vluchtelingen.
‘De politiek zou als een soort vader over het volk moet waken, ze zouden moeten waken voor onrecht en het haatzaaien moeten bestrijden.’ Maar in werkelijkheid maakt de politiek gretig gebruik van zondebokken en heeft ze een bodem gelegd voor de haat. Het is niet alleen Wilders die dit doet, PvdA en VVD doen net zo hard mee. Deze partijen negeren rapporten van onder andere Amnesty International over mensenrechten en doen alsof er niets aan de hand is.
Het was met ongeveer 200 demonstranten een geslaagde actie. De actie verliep rustig en eindigde met een overdonderende speech van Ahmed Aden van Wij zijn hier. Hij sprak met heel veel compassie en emotie en zijn boodschap was simpel en krachtig ‘We are humans like you. And all we want is peace.’ Ahmed heeft gelukkig na 4 jaar zijn status en is nu actief als vrijwilliger bij azc’s.
Zie ook het fotoverslag op RomyClick.