Studentenprotest tegen Bussemaker bij Pauw

Na de bezetting van het Maagdenhuis vorig jaar is de rust op de UvA nog lang niet wedergekeerd. Dit omdat alle beloften, die in eerste instantie al compromissen waren, niet zijn nagekomen of schijnmaatregelen bleken. Daarom protesteerde een groep studenten op dinsdag 19 april tegen onderwijsminister Bussemaker bij de opname van het tv-programma Pauw in het Amsterdamse Westerpark.
22 april 2016

Door Sara Boer

Juist in de week waarin uitkwam dat het ‘sociale leenstelsel’ helemaal niet zo sociaal blijkt te zijn heeft minister Jet Bussemaker de omstreden voorzitter van de Raad van Toezicht, Atzo Nicolaï, herbenoemd. Er zijn minder studenten ingestroomd dankzij het leenstelsel, de zorgen van de studenten worden totaal genegeerd en er staan nog steeds bezuinigingen op de agenda terwijl er tegelijkertijd een enorm bedrag is gereserveerd voor bouwplannen waar niemand om heeft gevraagd.

De intrinsieke waarde van het leren word vergeten, er word bezuinigd op verdieping en verbreding van kennis. Bussemaker heeft meermaals aangetoond niet te willen luisteren naar de personen die zij behoort te vertegenwoordigen. Kortom, studenten hebben nog genoeg redenen om boos te zijn.

Toen bekend werd dat Jet Bussemaker op de dag van de herbenoeming aan tafel zou zitten bij het tv-programma Pauw, was de keuze snel gemaakt. In plaats van dat Jet over de studenten zou praten, kon ze beter mét de student praten, zij is ten slotte de volksvertegenwoordiger van de student.

Dus werd er razendsnel een protestactie opgezet. Uiteindelijk stond er een groep van 25 studenten voor de studio waar de talkshow word opgenomen. Vanaf een kwartier voor de uitzending waren er leuzen te horen, zowel gericht op het beleid van de UvA en Bussemakers invloed erop als op het leenstelsel.

Het doel van de actie was laten zien dat de studenten niet bij de pakken neer gaan zitten en strijden voor hun recht op educatie. Helaas weigerde Pauw om dit tegengeluid uit te zenden, maar dit betekende niet het einde van de actie. Nog tot een kwartier na de uitzending galmden er over het Westerpark spreekkoren als: ‘Retteketet, weg met jet!’, ‘What do we want? Free education! When do we want it? Now!’ en ‘RvT, weg ermee!’.

Na de uitzending kwam Bussemaker naar buiten onder begeleiding van twee bewakers, om het groepje demonstranten aan te horen. De demonstranten vroegen naar de herbenoeming van de voorzitter van de Raad van Toezicht: vond Bussemaker hem oprecht een goede voorzitter nadat er zoveel klachten waren geweest? Hoe zat het met de enorme schuld van de UvA? Waarom zijn er geen echte veranderingen gekomen na het duidelijke geluid vorig jaar?

Minister Bussemaker claimde niks te weten van de schuld behalve dat er bouwplannen waren, ze ‘kon niet zomaar bestuurders benoemen’ ondanks dat ze dat diezelfde dag nog had gedaan zonder medeweten van de medezeggenschapsraad. Ze hoopte dat de rust op de UvA snel zou wederkeren en beweerde dat de beleidsveranderingen van het afgelopen jaar genoeg zijn om de student meer invloed te geven. Via instemmingsrecht moeten studenten maar alles wat er mis is binnen de universiteit proberen te veranderen, terwijl dit recht tegelijkertijd wordt genegeerd.

Nadat Bussemaker de demonstranten kort te woord had gestaan, zonder een bevredigend antwoord te geven of in te gaan op de ervaring en bezwaren van degenen die wel getroffen worden door de problematiek rondom het leenstelsel en het beleid van de UvA, liep ze weer naar binnen om in het café te genieten van een wijntje. De antwoorden die Bussemaker had gegeven maakten de actievoerders alleen maar bozer, het was een perfect voorbeeld van hoe studenten worden behandeld.

Daarom was de actie ook nog niet afgelopen maar bleven de leuzen gericht naar Bussemaker doorgaan, die te zien was in het café en de studenten die voor haar nog in het zicht waren, compleet aan het negeren was. ‘Hit the road Jet, and don’t you come back no more!’ Uiteindelijk eindigde de actie omdat als laatste noodgreep om gehoord te worden enkele studenten op het raam aan het kloppen waren terwijl ze hun leuzen schreeuwden. Dit kon de politie niet waarderen, want onmiddellijk nadat dit was begonnen kwamen er drie politieauto’s aanrijden. De agenten trokken de demonstranten weg van het raam en schreeuwden dat we weg moesten gaan omdat ze anders allemaal gearresteerd zouden worden.

Het was een duidelijke actie om de onderwijsproblematiek weer op de kaart te zetten en aan te geven dat studenten zich niet zomaar laten negeren. Zij hebben een stem, en ze zullen hem gebruiken ook!

Zie ook het verslag van AT5.