Griekenland: grootste algemene staking in jaren tegen Syriza’s pensioenbezuinigingen

Gisteren, donderdag 4 februari, vond een enorme algemene stakingsmanifestatie plaats in Athene. Het was waarschijnlijk de grootste sinds 2011 en de zomer van massale bezettingen van openbare pleinen. Panos Garganas doet verslag.
5 februari 2016

Het centrum van Athene was zo vol mensen dat elke poging om verschillende manifestaties te houden zinloos werd. Het beeld is hetzelfde in heel Griekenland- de manifestatie in de tweede stad, Thessaloniki, was enorm en er waren zelfs manifestaties in veel kleinere plaatsen.

Vakbonden in de publieke en private sector hadden hun derde algemene staking uitgeroepen tegen bezuinigingen op de pensioenen. In de ochtend was het alsof het een zondag was. Alles werd stilgelegd, niets werkte.

De enige uitzondering waren de media – daar staakten de arbeiders de vorige dag en deden vandaag verslag van de demonstratie.

Andere sectoren van buiten de arbeidersklasse sloten zich aan. Stakende advocaten had een groot contingent. Kleine winkeliers sloten voor de dag en marcheerden mee. Zelfs boeren die wegen hebben geblokkeerd namen deel aan de arbeidersdemonstraties.

Aan de vooravond van de staking legde zelfs de Syriza-regering een verklaring af die de staking ondersteunt. Deze zei dat het haar positie zou kunnen versterken in de onderhandelingen met de ‘trojka’ van de schuldeisers van Griekenland – de Europese Unie, Europese Centrale Bank en het Internationaal Monetair Fonds.

Ze had weinig keus. Eerder had Syriza geprobeerd om de stakingsbeweging ondermijnen. Aanhangers van de regering probeerden om de protesten van de advocaten af te schilderen als een beweging van rijken. En ze beweerden dat de manifestaties van de boeren werd geleid door de fascistische Gouden Dageraad.

Deze donderdag liet zien dat dat een leugen was. In werkelijkheid stemden veel boeren Syriza. Gouden Dageraad heeft geprobeerd om hun protest te infiltreren, maar op de mars vandaag werden zijn aanhangers geconfronteerd en moest vertrekken.

Kracht

Elke poging om de beweging te verzwakken is mislukt. De stemming op de demonstratie was een teken van kracht. De belangrijkste eis was om de wet te stoppen voordat ze het parlement bereikt.

Vakbondsbureaucraten hebben uitstel geprobeerd, en wilden hun munitie sparen tot een grote demonstratie op de dag dat het parlement zou stemmen over de pensioenwet. Maar ze dachten dat dat nu zou zijn gebeurd. In plaats daarvan is de regering blijven uitstellen. Het betekent dat ze nog een algemene staking zullen moeten uitroepen.

Delen van de beweging escaleren, zoals de arbeiders op de veerboten en mogelijk binnenkort de elektriciteitsarbeiders. De arbeiders met het meest te verliezen hebben bij het wetsvoorstel zijn degenen met de beste pensioenen. Dat zijn de vruchten van tientallen jaren van strijd, dus deze arbeiders zijn vaak het best georganiseerd.

En niemand durft de woede af te wenden op de vluchtelingen in Griekenland. Iedereen steunt hen. Net als de antiracistische organisatie Keerfa waren er groepen mensen die onafhankelijk demonstreerden met zelfgemaakte pro-vluchtelingenspandoeken.

De boeren zijn het meest conservatieve deel.

Maar toen vluchtelingen die afgelopen week naar de noordelijke grens liepen van Griekenland een blokkade van boeren tegenkwamen, reageerden de boeren door hen uit te nodigen om zich te warmen rond hun vuur.

Dit alles zet de regering in een krappe hoek zonder een gemakkelijke uitweg. Ze kan geen concessies aanbieden zonder de trojka te confronteren – pensioenhervorming staat centraal in hun eisen. Maar ze kan de hervorming niet doorduwen zonder de beweging te confronteren.

En dit is een heel andere beweging dan vijf of zes jaar geleden. Toen proefden mensen voor het eerst van een algemene staking. Nu hebben ze jaren van strijd ervaren – en zijn opgeschoven naar links.

Panos Garganas is redacteur van Arbeiders Solidariteit, de zusterkrant van De Socialist. Dit is een vertaling van Socialist Worker.