NWA biopic wil het echt houden, maar onderdrukt de realiteit
Vier jaar voor een van de grootste rellen in de Amerikaanse geschiedenis, wist hiphopgroep Niggaz Wit’ Atttitude (NWA) al dat Los Angeles op het punt stond te ontploffen. En ze wisten dat Compton, een van de armste en zwartste wijken, het hart ervan zou zijn.
In 1988 wist NWA met het album Straight Outta Compton de sudderende woede over politiegeweld zo goed vast te leggen dat iedereen die het album hoorde wist wat er ging gebeuren. Uiteindelijk explodeerde de stad in 1992 nadat vier politieagenten, van wie op video was vastgelegd hoe ze de zwarte chauffeur Rodney King in elkaar sloegen, werden vrijgesproken van het gebruik van onnodig geweld.
53 mensen kwamen om tijdens de zes dagen durende opstand. Meer dan tweeduizend raakten gewond en er was een miljoen euro aan schade. Uiteindelijk lukte het 4.500 National Guards de opstand neer te slaan.
De biopic Straight Outta Compton van F. Gary Gray weet in ieder geval het gevoel uit die tijd vast te leggen. De film probeert het verhaal te vertellen van Eazy-E (Jason Mitchell), Ice Cube (O’Shea Jackson Jr) en Dr Dre (Corey Hawkins)— de kern van NWA. Gray draait er wat betreft de politie niet omheen. In de eerste minuten zien we een drugsinval. Een gepantserde politiewagen rijdt dwars door een houten hut heen, waarbij alles wordt verpletterd.
Kern
Maar net als bij de rapgroep en hun muziek, zit er een tegenstelling in de kern van de film. Gangsta Rap, zoals het genre van NWA bekend werd, ging over de rauwe realiteit en het beeld dat erin geschetst werd was niet mooi. Het zijn verhalen over het dealen en drugsmisbruik gemengd met verhalen over prostitutie en gevangenissen. De haat voor de politie gaat gepaard met haat jegens vrouwen en homoseksuelen.
Op zijn best roemt Gangsta Rap de strijdbaarheid van de getto’s — verzet tegen de politie, arme mensen die ondanks alles overleven en creativiteit als antwoord op tegenspoed. Maar op zijn slechtst hemelt het de meest walgelijke kanten op van het leven in de getto’s de manier waarop mensen zich tegen elkaar keren. Vrouwen worden stelselmatig omschreven als ‘krengen’ en ‘hoeren’ en het prostitueren, verkrachten en misbruiken van vrouwen wordt gezien als bewonderenswaardig. Het doden van rivaliserende rapgroepen of gangs met automatische wapens was waarschijnlijk het op een na populairste onderwerp.
Hoe gaat de film Straight Outta Compton om met de slechte kant van de tegenstelling? Er zijn in ieder geval een hoop naakte vrouwen te zien in een hoeveelheid scenes die het overbodig maakt nog te tellen. Maar ze worden tegenover heilige moeders en ‘echte’ vriendinnetjes geplaatst. Maar als het gaat om de meest vrouwonvriendelijke teksten en Dr Dre’s daadwerkelijke geweld tegen vrouwen, wordt Gray opeens verlegen. Het lijkt erop dat hij ons de onaangename waarheid simpelweg niet kan vertellen. En voor een film die draait om ‘keeping it real’ is dat gewoon shit.
F. Gary Gray
Straight Outta Compton
148 minuten
Dit is een vertaling van Socialist Worker.