Griekse regering gevallen: hoe kunnen arbeiders winnen?
Aanhangers van de antikapitalistische coalitie Antarsya protesteren samen met andere arbeiders voor het parlementsgebouw op de dag van de stemming (Foto: Ergatike Alleleggue)
De schoonmaaksters van het ministerie van Financiën, arbeiders van de ERT-media en schoolwerkers kwamen op straat bijeen. Ze voeren strijd om hun baan terug te krijgen sinds ze door Samaras ontslagen werden. De migrantarbeiders die de recyclefabriek in de buurt van Athene bezetten waren er ook. Zij werden steeds niet betaald, dus gooiden ze de fabriek vlak voor Kerstmis dicht en begonnen met de bezetting.
Deze nieuwe en voortdurende conflicten laten zien waar arbeiders voor vechten. De arbeiders juichten toen ze hoorden dat de regering niet de meerderheid had gekregen die ze nodig had om een nieuwe president naar voren te schuiven en zelf aan te blijven. Mensen omhelsden elkaar en demonstreerden het plein rond. Zo is de stemming in heel Griekenland.
Er zijn nu algemene verkiezingen uitgeroepen voor 25 januari die de radicaal-linkse partij Syriza waarschijnlijk gaat winnen. De media beweren dat Syriza’s voorsprong kleiner wordt omdat mensen zich zorgen maken over wat er zal gebeuren als het wint. Dit is onderdeel van een angstzaai-campagne, ingezet door de regering en door de media overgenomen. Maar de campagne overtuigde zelfs conservatieve parlementsleden er niet van om de regering te steunen.
Medialeugens zijn niet het enige obstakel. Zowel het Internationaal Monetair Fonds als particuliere speculanten proberen Griekenland te chanteren. The Capital Group, een van ’s werelds grootste investeringsmaatschappijen, ontmoette Syriza in het bankiershart van Londen en dreigt zich terug te trekken uit de Eurobank, een van de vier grootste banken in Griekenland.
Tegelijk is er een andere kwalijke ontwikkeling in de aanloop naar de verkiezing. Een parlementslid van de rechtse partij Onafhankelijke Grieken (Anexartitoi Ellines) beweert dat er een poging tot omkoping is gedaan om hem voor de regering te laten stemmen. De rechtbank weigert echter om de bewijsstukken die hij voorlegt serieus te nemen en te onderzoeken.
Het zijn enkele van de obstakels van binnen de staat waar een linkse regering mee geconfronteerd kan worden. Maar de grote verschuiving naar links betekent dat mensen zich er waarschijnlijk niet van laten weerhouden om op Syriza stemmen.
Reactie
De vraag is wat er verder gaat gebeuren. En hoe zou een Syriza-regering daarop reageren? Syriza roept de Europese Unie (EU) en de Europese Centrale Bank (ECB) op om de democratische wil van de bevolking te respecteren en de Griekse banken te blijven financieren, ook als Syriza nieuwe onderhandelingen over de staatsschuld eist.
Maar de EU en ECB hebben al vaak hun minachting voor democratie laten zien. De ECB gaat over het grootste deel van de Griekse schuld. Vragen om nieuwe onderhandelingen betekent in feite verzoeken om de staatsschuld af te schrijven. Figuren als ECB-chef Mario Draghi en voorzitter van de Europese Commissie Jean-Claude Juncker zullen daar niet zomaar mee instemmen. We zullen de confrontatie met hun moeten aangaan.
Er zijn tekenen dat Syriza zal aansturen op verzoening. Anti-kapitalistisch links zal dus vanaf de linkerkant en van onderaf georganiseerd druk moeten uitoefenen.
Mensen verwachten dat een Syriza-regering hun echte vooruitgang zal brengen, en niet alleen op economisch gebied. De mensen die buiten bij het parlement protesteren verwachten hun baan terug te krijgen. Dat zal de eerste confrontatie met een nieuwe regering worden.
Daarnaast heeft de rechtbank nog steeds geen datum geprikt voor het strafproces tegen de nazistische Gouden Dageraad. Een Syriza-regering zou ook hiervan werk moeten maken.
Antiracisten hebben campagne gevoerd om Samaras’ aanvallen op migrantenkinderen ongedaan te maken. Ze eisen dat iedereen die in Griekenland naar school gaat het recht op staatsburgerschap krijgt. De grootste recente demonstraties gingen over politiegeweld en repressie.
Dit alles vormt samen de redenen waarom Syriza in de verkiezingen aan de leiding gaat. Het geeft aan wat mensen ervan verwachten na de verkiezingen.
De linkse antikapitalistische coalitie Antarsya is al met de campagne begonnen. Onze kandidaten proberen arbeiders erbij te betrekken en brengen deze kwesties naar voren. We moeten ervoor zorgen dat datgene waarvoor we vechten ook werkelijkheid gaat worden na de verkiezingen.
Panos Garganas is hoofdredacteur van Eργατική Αλληλεγγύη (Arbeiders Solidariteit). Dit is een vertaling van Socialist Worker.