Breken met Wilders, breken met racisme

Het voorlopige resultaat van Wilders’ oproep tot minder Marokkanen is acht minder PVV’ers. Er vertrokken zelfs vertrouwelingen van Wilders, zoals Tweede Kamerlid Joram van Klaveren en Laurence Stassen, beoogd lijsttrekker voor de Europese verkiezingen in mei.
28 maart 2014

Door Ewout van den Berg

In de media en de politiek regende het afkeuringen. Minister-president Rutte zei ‘dat zolang deze standpunten de standpunten van de PVV zijn, die samenwerking niet mogelijk is.’ Dit is dezelfde Rutte die weigerde een standpunt in te nemen ten aanzien van het Polenmeldpunt.

Vorige maand stelde minister van sociale zaken, Lodewijk Asscher, in een reactie op een rapport van het Sociaal en Cultureel Planbureau nog dat vooroordelen door ‘de samenleving zelf’ geslecht moeten worden. Nu zegt hij dat het kabinet ‘een belangrijke rol te spelen heeft’ in het publieke debat en dat het niet kan dat ‘een groep Nederlanders wordt weggezet en tegen elkaar opgezet’.

Dat zij zich nu uitspreken tegen Wilders is een stap vooruit. Wilders is het boegbeeld van racisme in Nederland. Maar het zijn dezelfde politici die medeverantwoordelijk zijn voor het klimaat waarin Wilders zijn uitspraken doet. De PVV zegt minderheden te willen aanpakken, dit kabinet doet het. In het regeerakkoord hebben VVD en PvdA afgesproken dat er minder Antillianen naar Nederland mogen komen, terwijl staatssecretaris Teeven steeds meer bevoegdheden krijgt om op jacht te gaan naar ongedocumenteerden.

Aangifte

Deze zaterdag staan er door het hele land momenten waarop mensen aangifte gaan doen tegen Wilders. Het is begrijpelijk dat mensen iets willen doen, maar we hebben geen rechter nodig om te weten dat Wilders een racist is. Jaren geleden zei hij al dat hij ‘tientallen miljoenen moslims’ wilde deporteren uit Europa. Het idee van steden die in meerderheid niet-blank zijn, noemde hij onacceptabel.

De politie is niet de oplossing, maar onderdeel van het probleem als het gaat om racisme. Dezelfde politie doet aan etnisch profileren en zet mensen uit hun huis als ze hun huur niet kunnen betalen. Een proces stelt Wilders bovendien in staat om zichzelf als slachtoffer neer te zetten, of hij schuldig wordt bevonden of niet. Zo werd de rechtszaak in 2010 een mediacircus.

Politici

Dat politici nu toch stelling nemen tegen Wilders komt vooral door druk van onderaf. De massale aangifte tegen Wilders is hier een uiting van. Hetzelfde geldt voor de duizenden demonstranten die de zaterdag nadat Wilders zijn uitspraken gedaan had de straat op gingen onder de leus ‘Wij zijn allemaal Marokkanen’.

Dat de stellingname tegen Wilders niet van harte gaat, blijkt uit het feit dat de logische conclusies van die stellingname niet worden getrokken. In Almere en Den Haag laat Rutte het besluit over samenwerking met de PVV over aan de lokale VVD-afdeling. Over samenwerking met Leefbaar Rotterdam, de lokale dependance van de PVV, doet al helemaal niemand moeilijk.

Bovendien betekent de stellingname tegen de recente uitspraken van Wilders lang niet altijd een stellingname tegen racisme. In een open brief noemde Pieter Klein, adjunct-hoofdredacteur van RTL Nieuws, de uitspraken van Wilders ‘misselijkmakend. Maar in diezelfde brief schreef hij dat er op zijn redactie ook mensen zijn ‘die zich gruwelijk ergeren aan jonge kut-Marokkaantjes’. Dit soort stellingnames zijn geen onderdeel van de oplossing, maar onderdeel van het probleem.

Dat neemt niet weg dat de huidige controverse openingen biedt voor antiracisme-activisten. De PVV werd tot voor kort nog uitgenodigd door de vakbond om te spreken bij acties voor de zorg. Tijdens de demonstratie in Amsterdam zei FNV-bestuurder Catelene Passchier dat ‘te veel mensen denken als Wilders’. Dat is een handvat voor antiracisme-activisten binnen de vakbond.

Tegelijkertijd mogen we niet vergeten dat Wilders’ uitspraken door een groot deel van zijn achterban enthousiast zijn onthaald. Hoewel de PVV zeven zetels in de peilingen verloor, bleek uit een onderzoek van EenVandaag dat 72 procent van de PVV-stemmers de uitspraken ‘vinden kunnen’. Om de achterban van Wilders te overtuigen moeten we het debat met hem blijven aangaan. Dat hij zelf wegblijft bij het debat over zijn eigen uitspraken laat zien dat hij bang is voor de confrontatie . En dat dan het debat niet doorgaat, is tekenend voor de Tweede Kamer.

De afgelopen maanden hebben laten zien dat mensen niet alleen staan in hun antiracisme en afkeer van Wilders. Elk racistische incident wordt nu benoemd. Zoals Rutte die zegt jaloers te zijn op zijn ‘Antilliaanse vrienden’ omdat zij zich niet hoeven te schminken voor Zwarte Piet. Dat is de basis waarop we de druk van onderaf kunnen gaan opbouwen die noodzakelijk is om het Nederlandse racismeprobleem aan te pakken.

Bestel NU de nieuwe poster: Hier in Nederland zeggen wij TFOE tegen racisme

Per stuk los € 2,- / inclusief porto € 3,-. Bulkbestellingen krijgen korting: 5 stuks voor 10 euro inclusief portokosten. Bestel hier >>