Internationale Vrouwendag in het teken van hernieuwde discussie

5 maart 2014

Op 8 maart wordt Internationale Vrouwendag voor de 102e keer gevierd. Het afgelopen jaar zagen we een heropleving van de discussie over feminisme en vrouwenrechten.

Toen Internationale Vrouwendag voor het eerst gevierd werd, zag de wereld er heel anders uit. Vrouwen hadden geen stemrecht, de meeste vrouwen hadden geen werk en ze waren economisch afhankelijk van hun echtgenoot of vader. Tegenwoordig hebben veel vrouwen een baan, is er de mogelijkheid om te scheiden en kunnen we vrij discussiëren over seks en seksualiteit. Deze verworvenheden zijn binnengehaald door de strijd van gewone vrouwen.

Ook dit jaar wordt Internationale Vrouwendag gevierd. Het vormt een mooie aanleiding voor discussies over de situatie van vrouwen vandaag de dag en de strijd die voor ons ligt. Het systeem kan alleen overeind blijven door mensen te verdelen. Dit kan de vorm aannemen van racisme, homofobie of seksisme.

Het seksisme waar we tegenwoordig mee geconfronteerd worden is niet hetzelfde als de het oude seksisme waarin ‘het enige recht van de vrouw het aanrecht’ was en vrouwen als minder intelligent en inferieur aan mannen werden beschouwd. Nu hebben we seksuele ‘bevrijding’ in de vorm van paaldansen, Playboy konijnen en plastische chirurgie.

De seksuele vrijheid waar vrouwen (en mannen) in de jaren zestig voor hebben gevochten is vervormd door het kapitalisme en wordt ons nu terugverkocht als plastic vervreemding. Tegelijkertijd kunnen vrouwen niet voldoen aan de nieuwe seksuele stereotypes en moeten ze nog altijd vechten voor kinderopvang, abortusrechten, gelijk loon en gelijke kansen.

Vrouwen die de top bereiken doen dit ten koste van andere vrouwen (en mannen) die nog altijd onderdrukt worden door het systeem. Vrouwen als Edith Schippers, Jetta Klijnsma en Jet Bussemaker spelen een cruciale rol in de aanvallen van deze regering op kinderopvang, onderwijs en zorg. Zonder goede kinderopvang, onderwijs en zorg wordt het leven van veel vrouwen erg moeilijk gemaakt.

Dit betekent niet dat vrouwen geen rol kunnen spelen in het veranderen van deze situatie. Op internationale vrouwendag in 1917 demonstreerden Russische
vrouwen in Petrograd voor ‘Land, brood en vrede’. Ze gooiden sneeuwballen tegen de ramen van de fabriek en trokken de mannen mee de straat op. Deze gebeurtenis betekende het begin van de Russische revolutie, waarmee de Tsaar werd omvergeworpen en geschiedenis werd geschreven. In de jaren zestig en zeventig kwam er een nieuwe golf van verzet op, waarin vrouwen eveneens vooraan liepen.

De heropleving van de discussie over feminisme en vrouwenrechten is hard nodig. Vrouwen als Asha ten Broeke en Sunny Bergman hebben hierin een centrale rol gespeeld. We zijn dan ook trots om beide dit jaar op ons Marxisme Festival te mogen verwelkomen. Er is daarnaast veel te doen rond Internationale Vrouwendag. Als Internationale Socialisten zijn we de afgelopen maand een ‘leesgroep feminisme en seksuele bevrijding‘ begonnen. De eerste twee sessies daarvan zijn inmiddels geweest en werden goed bezocht.

Komende donderdag organiseren we een bijeenkomst in het kader van Internationale Vrouwendag genaamd ‘Feminisme anno 2014’.
Op 8 maart zelf organiseert het 8-Maartcomité een landelijke demonstratie en een feestelijke en strijdbare manifestatie in Amsterdam.