Abvakabo-organiser: ‘We hebben een strijdbond nodig, meer dan een overlegbond’
Wat is organising?
Het organiseren van de medewerkers op de werkvloer. Door collega’s samen te brengen vormen ze een eenheid die druk kan uitoefenen richting de werkgevers. In de zorg spelen nogal wat problemen: de werkdruk is hoog, diensten worden plotseling ingekort, er worden te weinig zorgwerkers ingezet en velen werken op flexcontracten.
Van de kaderleden horen we wat de problemen zijn. We proberen ze te activeren en via hen de volgende collega’s te vinden. Als we genoeg mensen hebben, houden we een bijeenkomst. Daar herkennen ze zich in elkaar: ‘Ik ben blijkbaar niet de enige die er zo over denkt.’ Mensen leren op elkaar te vertrouwen, en samen bepalen we wat we kunnen doen en hoe. Dat kan iets richting de werkgever zijn of de politiek.
Hoe wordt door de bond ‘succes’ gedefinieerd bij acties?
Succes is bijvoorbeeld het tegenhouden van ontslag. Daarbij zullen we maximale druk moeten uitoefenen op de werkgevers. In het algemeen betekent dit dat minstens 50 procent van de werknemers actief moet zijn. Maar we moeten wel eerst daar naartoe groeien. Verslechteringen hou je vaak niet meteen tegen. Onder succes verstaan we ook de afzonderlijke stappen in dat traject. Bijvoorbeeld elke keer als er iemand actief wordt.
We merken dat het succes bij Sensire doorwerkt in de andere instellingen. Werknemers bellen op en willen meedoen: ‘Als wij daar kunnen winnen dan kunnen wij het hier ook.’ We krijgen mailtjes vanuit instellingen waar de bond nog niet zit: ‘Komen jullie een bijeenkomst organiseren?’ De bezetting van het Sarphatihuis in Amsterdam heeft het zelfvertrouwen versterkt van werknemers in Rotterdam.
Is er speciale aandacht voor minderheden of vrouwen?
In de zorg werken veel migranten en de meerderheid is vrouw. We richten ons niet speciaal op minderheden, maar werken met iedereen aan eenheid. Elke actieve persoon is winst. Samen vechten we voor goede contracten. Aangezien vooral migranten vaak onder flex- en los-vast-contracten werken, hebben zij veel te winnen bij de strijd.
Helaas vind je ook racisme op de werkvloer. In Rotterdam is er nogal een Pim-Fortuyn-mentaliteit. Maar door het vormen van eenheid, zie je die verdwijnen. Mensen snappen dat ze elkaar nodig hebben en leren op elkaar te vertrouwen. Vooroordelen worden zo afgebroken.
Volgens sommigen is organising een tegenreactie op de ontwikkeling van de vakbond richting een soort ANWB die slechts individuele hulp biedt.
Ja, zo zie ik dat ook. Wij doen aan organising omdat de Abvakabo een echte bond wil zijn die collectieve tegenkracht ontwikkelt.
We geven al jarenlang individuele hulp, maar daarmee is de bond niet dichterbij de leden gekomen. Organising verandert dat. We versterken kaderleden en winnen nieuwe leden. We leren mensen hoe ze zichzelf kunnen organiseren. Uiteindelijk zou organising zichzelf overbodig moeten maken.
Natuurlijk zal de bond altijd juridisch advies blijven geven. Maar voorop staat het bundelen en versterken van de krachten op de werkvloer.
Wat betekent de nieuwe manier van organiseren?
In het verleden was het oprichten van organising een heel gedoe. Dat is nu vrijwel verdwenen. Organising blijkt meer op te leveren dan het kost. Er is ledenwinst en we staan sterker op de werkvloer. Die kracht is ook zichtbaar, bijvoorbeeld op 30 november in Utrecht. In de landelijke demonstratie vormden organisers en kaderleden een mooi groot blok.
We hebben een strijdbond nodig, meer dan een overlegbond. Organisers zijn ook aangenomen omdat we dit vinden. We zijn vaak zelf actief kaderlid geweest.
Hoe krijg ik een organiser op mijn werkvloer?
Een organiser is handig, maar niet overal per se nodig. Waar er kader is, kunnen leden zelf aan de slag. De Abvakabo is druk bezig om cursussen op te zetten waar kaderleden leren hoe ze zelf moeten organiseren.