Hoe zit ’t nou eigenlijk met de VVT-cao?
Door Annette Ekelschot, werkzaam op een zorginstelling in Amsterdam
Nadat eerder werkgeversorganisatie BTN opstapte en werknemersorganisatie Abvakabo FNV op 4 december 2013 de onderhandelingen verliet, zijn werknemersorganisaties LAD/FBZ, CNV Publieke Zaak, NUʼ91 met werkgeversorganisatie ActiZ doorgegaan met onderhandelen over een nieuwe cao-VVT. Dit heeft geleid tot een onderhandelaarsakkoord voor een cao-VVT van 1 september 2013 tot 1 september 2014.
De belangrijkste punten uit dit akkoord op een rijtje:
1. In december 2013 een eenmalige uitkering van 0,8 procent van het jaarsalaris, m.i.v. 1 januari 2014 1 procent extra salaris en vanaf 1 juli 2014 verhoging van de eindejaarsuitkering van 0,2 procent.
2. Het gebruik van nul-urencontracten wordt per 1 juli 2014 beperkt tot onvoorziene en onplanbare situaties. Medewerkers met een nul-urencontract ontvangen vanaf 1 juli en uiterlijk op 31 december 2014 een aanbod voor een contract met een concrete arbeidsduur.
Wat gaat er dan mis?
Het eerste wat hierbij misgaat, is dat ActiZ opnieuw een cao wil afsluiten met de bonden die gezamenlijk nog geen 4 procent van de medewerkers in de sector vertegenwoordigen en daarbij het meer dan dubbele ledenaantal van Abvakabo FNV negeert. Voor de cao 2012-2013 is dit ook reeds gedaan en ook in andere sectoren, zoals onderwijs, zien we dat werkgeversorganisaties dit doen.
Een ander belangrijk aspect om te noemen, is dat nul-urencontracten reeds in het Sociaal Akkoord verboden werden, dus dat de beperking op nul-urencontracten zoals nu opgenomen in het onderhandelaarsakkoord zelfs een afzwakking is van het Sociaal Akkoord. Daarnaast is er niets opgenomen in het akkoord over een minimum aantal uren, waardoor allerlei constructies zullen ontstaan met bijvoorbeeld 2 uur per week of 100 uur per jaar. Per saldo dus geen verbetering in de onzekere situatie die nu bestaat voor deze medewerkers.
Tot slot met betrekking tot de voorgestelde salarisverhogingen: de inflatie is in 2013 circa 2,7 procent en zal naar verwachting in 2014 nog zeker 1,5 procent bedragen (volgens het CPB). Met de voorgestelde verhogingen wordt dit dus nog niet eens gecorrigeerd, waardoor de medewerkers in de sector feitelijk opnieuw achteruit gaan.
En nu?
Inmiddels laten de medewerkers uit de sector van zich horen. Op de websites van bonden zijn volop reacties te lezen:
‘Hoe durf je als je slechts 4 van de 100 mensen achter je hebt staan een akkoord aan iedereen op te leggen? Waarom vertellen jullie nergens dat je €200.000 van de werkgevers krijgt als je akkoord tekent? Farizeeërs’.
‘Ons gunnen ze 1 hele procent terwijl ze zichzelf er minstens 6 willen geven’.
‘Ik vind dat ze toch een punt hebben daar bij AkF (Abvakabo, red.) en begrijp toch ook wel waarom ze zijn gestopt met de onderhandelingen: meer geld is leuk, maar weer op een normale manier mijn werk doen, vind ik toch echt wel veel belangrijker dan 1% loonsverhoging. Ik stem dus tegen dit akkoord en hoop dat iedereen die een echt zorghart heeft dat ook zal doen. Dan herken ik me tenminste weer in mijn bond en zijn grondslagen!!!!’
Door de leden van Abvakabo FNV zijn sinds dinsdag 10 december al diverse werkonderbrekingen gehouden en zijn verdere acties in voorbereiding. Zorgwerkers door het hele land legden één minuut het werk neer, terwijl op andere vestigingen steviger actie werd gevoerd. Foto’s van deze acties kun je hier zien. Zorgwerkers zullen de druk moeten opvoeren om op te komen voor de centrale looneis van 3 procent. Maar ook om de desastreuze bezuinigingen van dit kabinet op de zorg – 40 procent minder uitgaven – te kunnen tegenhouden. Rutte, handen af van de zorg!