Begin FNV-campagne toont potentie vakbeweging

Afgelopen zaterdag protesteerden ongeveer 10.000 mensen in de Jaarbeurs in Utrecht tegen de bezuinigingen en voor koopkracht en echte banen. Hoewel de mobilisatie laat op gang kwam, was dit het grootste vakbondsprotest in jaren. Dit laat zien hoeveel woede er is. Strijdbare sectoren als de zorg en schoonmakers gaven zaterdag het goede voorbeeld.
2 december 2013

Door Ewout van den Berg

In de ochtend werden bijeenkomsten georganiseerd van verschillende sectoren. De ervaringen daarbij waren wisselend. Zo was er veel discussie tijdens de bijeenkomst over schijnconstructies. Er werd een tekst voorgelezen van iemand die in de bouw werkt: ‘Van zelfstandig het werk aannemen is geen sprake. Als er geen werk is, zit ik zonder inkomsten thuis. Momenteel verdien ik tussen de 8 en maximaal 13 euro per uur. Geen idee waarom het de ene keer meer is dan de andere keer, ik werk tenslotte voor dezelfde “werkgever”.’

Andere bijeenkomsten zoals die gericht op jongeren en die van onderwijsbond AOb waren daarentegen grotendeels voorgekookt, met weinig ruimte voor discussie. Dit laat zien dat er nog steeds sprake is van een grote ongelijkmatigheid tussen verschillende lidbonden van de ‘FNV in beweging’, zowel in organisatiegraad als in democratisch gehalte.

Zorgwerkers en schoonmakers werden terecht tijdens het centrale programma naar voren geschoven: zij bewijzen dat actievoeren loont. Vertegenwoordiger van de schoonmakers in het FNV-ledenparlement Khadija Tahiri kreeg de zaal mee met haar strijdbare oproep. ‘Wij voeren actie voor doodgewone dingen: gewone banen en genoeg geld voor boodschappen voor onze kinderen!’

FNV-voorzitter Heerts verdedigde de looneis van 3 procent met de terechte opmerking dat er genoeg geld is bij de top. ‘Het is volstrekte lariekoek dat ze dat niet zouden kunnen betalen, er is bij veel bedrijven geld zat. Ze hebben geld op de plank liggen, maar weigeren te investeren in vernieuwing en in hun mensen.’

Hoewel de SP een belangrijke rol speelde in de mobilisatie voor het protest, kwam de enige politicus op het podium van de PvdA. Minister van ‘sociale’ zaken Asscher mocht nog even uitleggen waarom bezuinigingen toch echt noodzakelijk waren. Maar de demonstranten lieten met lawaai en een fluitconcert duidelijk hun mening blijken.


Overwinning Sensire

De zorgwerkers van Sensire werden op het podium in het zonnetje gezet. Zij voerden keihard actie tegen hun ontslag en wisten afgelopen maand een overwinning te boeken. Actie voeren loont, dat is de belangrijkste les van deze strijd. Tijdens het protest sprak ik met Belinde van Sensire. Zij vertelde over hun acties. ‘We zijn vandaag met 150 mensen uit de omgeving van Doetinchem. Andere mensen zeggen tegen ons: knap dat jullie actie hebben gevoerd, nu gaan we ook verder.’

‘Het allermooiste was dat de mensen waar ik voor werk, de ouderen, juist zeggen: ga staken! We hebben onze baan wel en zijn met dezelfde voorwaarden aangenomen maar niemand die ons een garantie geeft dat we over een jaar nog kunnen werken. Daarvoor lopen we nu. Ze zeggen dat we onze baan hebben teruggekregen, maar eigenlijk is het gewoon een jaarcontract. Na dit jaar gaat er 40 procent op de hele zorg bezuinigd worden. Dat is bijna de helft. Dat kan echt niet. De regering roept nu ‘het is zo duur’. Ik verdien 9,75 euro bruto in het uur! Is dat duur?’

‘Het belangrijkste advies voor mensen die vechten tegen bezuinigingen en een hoge werkdruk: actie voeren. Niet opgeven. Als je niets doet en je gaat thuis op de bank zitten dan kun je straks ook niet klagen als alles weg is. Sta op!’

Belinda en haar collega’s zijn solidair met Martien Wijnen van Amsta, die geconfronteerd wordt met intimidatie op de werkvloer: ‘Tegen Martien van het Sarphatihuis hebben we ook gezegd als het moet gaan we ook met jou mee. Gaan we ook samen voor jou strijden. Dat gaan we dan ook zeker doen. We zijn allemaal samen. Eén voor allen.’

3 procent

Kaderleden hadden er bij de vakbondstop op aangedrongen om ook te gaan lopen zaterdag. Dit gebeurde, maar niet van harte. De demonstratie werd een soort stille tocht door de Utrechtse woonwijken. Als er niemand langs de weg staat, is de demonstratie vooral symbolisch en een manier om stoom af te blazen. Maar demonstreren doe je omdat je gehoord wilt worden en andere mensen wil inspireren om ook in actie te komen tegen de bezuinigingen. De strijdbare en georganiseerde blokken in de demonstratie van zorgwerkers en schoonmakers lieten zien dat het ook anders kan.

De komende periode zal in het teken staan van strijd in sectoren waar cao-onderhandelingen zijn vastgelopen. De komende tijd zullen onder andere de arbeidsovereenkomsten aflopen van gemeentepersoneel, zorgwerkers en schoonmakers. Het is hard nodig dat er stevig actie wordt gevoerd voor echte banen en voor een loonsverhoging van 3 procent. Als we in staat zijn dit in verschillende sectoren binnen te halen, kunnen Asscher en het kabinet hun borst nat maken.

Woensdag 4 december is er in Utrecht een bijeenkomst:
‘Van onderop en samen sterk – Naar een strijdbare vakbond!’
19.30 in het Milieucentrum